Ahteri Lügati

Ahteri Lügati, Lügat-i Ahteri veya Ahteri-i Kebir, Arapça-Türkçe lügat. Müellifi, Ahterî mahlaslı lügat âlimi Muslihiddin Mustafa bin Şemseddin Karahisârî'dir. Ahteri, 1496 yılında Afyonkarahisar'da doğmuştur, basılan tek eseri lügatidir. Bin sayfadan fazla olan ve 40 bin kelimeyi içine alan Ahterî lügati, Arapça–Türkçe lügatlerin en çok alâka görenlerindendir.

Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı'nca yayınlanan Türk Ansiklopedisi, bu lügatten şu satırlarla söz etmektedir:

“	“Arapçadan Türkçeye alfabe sırasıyla, fakat maddeleri satırbaşına getirmeden yazılmış ve ilk defa bu şekilde 1826'da İstanbul'da basılmıştır. Ondan sonra birçok defa Türkiye'de yeniden yayınlandığı gibi, Mısır'da, Kırım'da ve Hindistan’da da basılmıştır. 1894'teki İstanbul basımında, maddeler başa getirilmiştir. Bu hâliyle, kelime köklerinin son ve ilk harflerine göre sıralanmış olan Firûzâbâdî'nin Kâmus'undan daha kolay kullanılmakta ise de, zenginlik ve doğruluk bakımından Ahmed Âsım Efendi'nin Kâmus Tercümesi ile kıyaslanamaz. Fakat, Arapçaya yeni başlayanlar, Ahterî lugatini [yukarıda zikrettiğimiz] bu kolaylığından dolayı, Cevherî'ye ve Kâmus'a tercih ederler.”	„

İran'da yer alan Maraşi Necefi Kütüphanesi'nde 1 adet el yazması nüshası bulunmaktadır ve bu nüshası, her biri 21 satırdan oluşan, (21x15.5) (16x10.5) cm ebadında 338 adet yapraktan ibarettir.