Alman Krallığı

Alman Krallığı'nın I. Otto dönemindeki toprakları (lacivert alan)

Alman Krallığı (Latince: Regnum Teutonicum), Karolenj İmparatorluğu'nun doğusundaki toprakları içine alan bir devlettir. Anglosakson İngiltere ve Orta Çağ Fransası'nda olduğu gibi bağımsız halk ve krallıkların bir araya gelmesiyle kurulmuştur. 843 tarihli Verdun Antlaşması'yla ortaya çıkan Doğu Frank Krallığı'nın ardılı olan devlet 911 yılına dek Karolenj Hanedanı tarafından yönetilmiş, 962'de I. Otto'nun tahta geçmesiyle Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun omurgası durumuna gelmiştir.

Tarihçe

Kuruluşu ve Erken Dönem

843 tarihli Verdun Antlaşması sonucunda Karolenj İmparatorluğu üçe bölünmüş ve bu bölünmenin doğusunda kalan topraklarda Doğu Frank Krallığı ortaya çıkmıştır. Bu krallık, 911 yılına kadar Karolenj hanedanı tarafından yönetilmiş; hanedanın sona ermesiyle birlikte Saksonya dükü I. Heinrich (Kuş Avcısı) 919 yılında kral seçilmiştir. Bu gelişme, krallığın başına ilk kez bir Alman soylusunun geçmesini sağlamış ve "Alman Krallığı" (Regnum Teutonicum) olarak anılmasına zemin hazırlamıştır.

I. Otto ve Kutsal Roma İmparatorluğu

936 yılında tahta çıkan I. Otto, krallığın merkezi otoritesini güçlendirmeye çalışmış ve 955 yılında Macarları Lechfeld Muharebesi'nde mağlup ederek önemli bir askerî zafer kazanmıştır. 962 yılında Papa tarafından imparator ilan edilerek Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun ilk hükümdarı olmuştur. Bu olay, Alman Krallığı'nın, imparatorluğun çekirdeğini oluşturmasını sağlamıştır.

Siyasi yapı

Alman Krallığı, büyük ölçüde feodal bir yapıya sahipti. Saksonya, Frankonya, Bavyera ve Svabya gibi büyük dükalıklar krallık içinde özerk bir konuma sahipti. Kral, bu dükalıkların liderlerinin desteğini almak zorundaydı ve krallık, seçimle belirlenen bir monarşi hâline gelmişti. Bu sistem zamanla seçici prensler kurumunun gelişmesine yol açmıştır.

Kültür ve din

Hristiyanlık, Alman Krallığı'nın sosyal ve siyasal yaşamında belirleyici bir rol oynamıştır. Krallar, kilise kurumlarını kendi yönetim sistemlerine entegre etmiş ve özellikle piskoposluk atamaları üzerinden nüfuzlarını artırmaya çalışmışlardır. Manastırlar, Latince eğitim veren merkezler hâline gelmiş ve kültürel üretimin odak noktası olmuştur.

Kutsal Roma İmparatorluğu içindeki yeri

Alman Krallığı, Kutsal Roma İmparatorluğu'nun en önemli parçası olmuş ve imparatorluk tahtına oturmak isteyen her hükümdarın öncelikle Alman kralı olarak seçilmesi bir gelenek hâline gelmiştir. 13. yüzyıldan itibaren merkezi otoritenin zayıflamasıyla krallık, çok sayıda özerk prensliğe bölünmüş ve siyasi gücü giderek azalmıştır.

Kaynakça

• Gillingham, John (1991). The Kingdoms of Europe. Oxford University Press.
• Reuter, Timothy (1991). Germany in the Early Middle Ages 800–1056. Longman.
• Fouracre, Paul (ed.) (2005). The New Cambridge Medieval History: Volume 1. Cambridge University Press.