Empiyem
Empiyem, vücudun doğal boşluklarına (plevra, perikard, periton, beyin ventrikülleri, paranazal sinüsler, safra kesesi, vb) irin toplanmasıdır. Çok tehlikeli bir yangı şeklidir.[1][2][3]
Örnek: Plevra empiyemi, bakteri ya da mantar kökenli akciğer abselerinin fistülleşmesiyle oluşur. Plevra boşluğunda yeşilimsi-sarı, yumuşak krema kıvamında bir madde (irin) vardır. İrin genellikle çok fazla değildir (bazı olgularda 500 ml'yi aşabilir). Biriken irin çoğaldıkça tehlike artar. İrin içindeki etkenlerin ve nekrotik hücrelerin yıkılma ürünleri toksik etki yapar. Öteki komplikasyonları abseninkine benzer (piyemi ve sepsis, basınç, fistül).[1][2][3]
Tedavi
[değiştir | kaynağı değiştir]Genel olarak antibiyotiklerle tedavisi sonuç vermez. Seröz boşluklara biriken irin çevresinde damar yoktur ve ilaçlar buradaki etkenlere ulaşmaz. İrinin ameliyatla boşaltılması gerekir. Kendiliğinden iyileşen empiyemlerde genellikle nedbeleşme gelişir; seröz zarlarda (plevra-periton-perikard yaprakları arasında) yapışıklıklar meydana gelir.[1][2][3]
Empiyemde ve absede irinle dolu bir boşluk görülür. Empiyemde bu boşluk önceden vardır (doğal boşluk). Absede ise yangı sırasında doku erir ve boşluk sonradan oluşur.[1][2][3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d Goljan EF. Rapid Review Pathology. 5th edt., Elsevier, Philadelphia, 2019
- ^ a b c d Tahsinoğlu M, Çöloğlu AS, Erseven G. Dişhekimleri için Genel Patoloji, Altın Matbaacılık, İstanbul, 1981
- ^ a b c d Kumar V, Abbas AK, Aster JC. Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease. 9th edt., Elsevier Saunders, Philadelphia, 2015
