Anastasiya Nikolayevna Romanova

Anastasiya Nikolayevna Romanova
Anastasiya Nikolayevna Romanova
Rus prensesi
Doğum	5 Haziran 1901; Peterhof, Rus İmparatorluğu
Ölüm	17 Temmuz 1918 (17 yaşında); Yekaterinburg, Rusya SFSC
Hanedan	Romanov Hanedanı
Babası	II. Nikolay
Annesi	Aleksandra Fyodorovna
Dini	Ortodoks
İmza

Anastasiya Nikolayevna Romanova (Rus: Анастасия Николаевна Романова, 18 Haziran 1901 – 17 Temmuz 1918), Rus İmparatorluğu'nun son hâkimi Çar II. Nikolay'ın ve onun eşi Aleksandra Fyodorovna'nın en küçük kızıdır.^[1]

Romanova, Grandüşes Olga'nın, Grandüşes Tatyana'nın ve Grandüşes Mariya'nın kardeşi; Rus çareviçi Aleksey Nikolayeviç'in ablasıdır. Bolşevik gizli polisi Çeka üyelerince, 17 Temmuz 1918'de, ailesiyle birlikte yargılanmadan idam edilmiştir. Rus Ortodoks Kilisesi tarafından ailesiyle birlikte aziz ilan edilmiştir.

Komünist yönetim boyunca, yıllarca mezar yeri bilinemediği için ölümünden sonra, olası kaçışına dair söylentiler yayılmıştır.^[2] 1991 yılında Yekaterinburg yakınlarındaki mezarlık yıkıntılarında çarın, eşinin ve diğer üç kızının toplu mezarı bulunmuştur.^[3] 2007 yılında ise Aleksey'in ve ablası Mariya'nın kalıntıları bulunmuştur.

Romanova'nın hayatta kalmış olma ihtimali kesin olarak çürümüştür. Adli analizler ve DNA testleri, mezarlıktaki kalıntıların imparatorluk ailesindeki dört grandüşese ait olduğunu, kalıntıların 1918 yılında onların kesin olarak öldüğünü gösterdiğini doğruladı. Bu süreçte pek çok kadın kendilerinin Anastasiya olduğunu iddia etmiştir, bunlardan en ünlüsü Anna Anderson'dur. Anderson'un bedeni, ölümünü müteakip yakıldı ama dokusu ve saçı ile yapılan DNA testleri Anderson'un imparatorluk ailesi ile akrabalığı olmadığını gösterdi.

Hayatı ve Çocukluğu

Anastasia doğduğunda ailesi kendisinin bir kız çocuğu olmasından dolayı hoşnutsuzdu. Anastasia'dan önce de hiç erkek çocuk doğmamış olması sebebiyle aile, tahtı bırakabilecekleri bir erkek çocukları olmasını istiyordu.

Çarın çocukları olabildiğince normal, sıradan bir şekilde yetiştirildiler. Hasta oldukları zamanlar hariç, sert karyolalarda, yastıksız uyur; sabahları soğuk banyolar yaparlardı. Ayrıca odalarını toparlamak ve kendi dikiş işlerini yapmakla sorumluydular.

Evde yaşayan çoğu kişi, garsonlar ve çalışanlar da dâhil olmak üzere Anatasiya'ya ilk ismi Anastasiya Nikolayevna (unvanını kullanmadan) şeklinde seslenirlerdi. Ara sıra isminin Fransızca versiyonu, 'Anastasie' veya 'Nastya', 'Nastas' ve 'Nastenka' gibi Rus lakaplarla da çağrılırdı. Aile içinde Anastasiya için 'Malankaya' veya 'Shvibzik' gibi değerli, bir tane anlamına gelen lakaplar da kullanılırdı.

Grandüşesin 'hediye', 'ışık' isimleri altında anılmasının yanı sıra, Anastasiya hiçbir zaman okul odalarının kısıtlamalarından hoşlanmadı.

Kaynakça

^ Saunders, Robert A. (2019). Historical dictionary of the Russian Federation (2. bas.). Lanham: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1538120477.
^ Smith, S. A. (2017). The Oxford handbook of the history of communism. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198779414.
^ Lovell, Stephen (2009). The Soviet Union: a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199238484.

[RusyaSözlüğü-1] Saunders, Robert A. (2019). Historical dictionary of the Russian Federation (2. bas.). Lanham: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1538120477.

[KomünizmTarihi-2] Smith, S. A. (2017). The Oxford handbook of the history of communism. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198779414.

[SovyetlerBirliğiKısaTarihi-3] Lovell, Stephen (2009). The Soviet Union: a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199238484.

[1]

[2]

[3]