Büyük Rift Vadisi (Kenya)

Büyük Rift Vadisi'deki Kenya Göl Sistemi
UNESCO Dünya Mirası
Konum	Kenya
Kriter	Doğal: v, vii, x
Referans	1060[1]
Tescil	2011 (35. oturum)
Bölge	Afrika

Büyük Rift Vadisi, Kenya'da, kuzeyden güneye uzanan kıta içi çöküntü koyağı sisteminin bir parçasıdır. Güneyde Tanzanya'da başlayan ve kuzeye, Etiyopya'ya doğru devam eden Doğu Afrika Rifti'nin doğu kolu olan Gregory Rifti'nin bir parçasıdır.^[2] Üç ana tektoniğin, Arap, Nubiye ve Somali levhalarının etkileşimleri sonucunda oluşan bir coğrafi yükselti olan "Kenya Kubbesi" üzerinde meydana gelmiştir.^[3] Eskiden, Madagaskar'dan Suriye'ye doğru uzanan "Büyük Rift Vadisi"nin bir parçası olarak görülüyordu. Vadinin çoğu, eski Rift Vadisi İli sınırları içinde yer almaktadır.

Vadi, Cherangani Tepeleri'ne ve bazıları hala aktif olan bir dizi volkana ev sahipliği yapmaktadır. İklim ılımandır, sıcaklıklar genellikle 28 °C (82 °F) altında seyretmektedir. Bölgeye Mart-Haziran ve Ekim-Kasım dönemlerinde yoğun miktarda yağmur düşer.^[4] Baringo Gölü'nün batısındaki Tugen Tepeleri, 14 ila 4 milyon yıl önceki döneme ait lav akıntıları tarafından korunmuş fosillere ev sahipliği yapmaktadır. İnsanların ataları olan birçok hominidin kalıntıları bu bölgede ortaya çıkarılmıştır.^[4]

Galeri

Baringo Gölü, Ağustos 1999
John Walter Gregory'nin 1892-3'te Doğu Afrika'ya yaptığı keşif gezisinden eskiz. "Machakos'un batısındaki Kapte Ovalarından [Mount] Kenya"
2006 sonbaharında Kenya, Eldoret yakınlarında Büyük Rift Vadisi
Baringo Gölü'ndeki bir yuvada civcivleri olan yetişkin bir mor balıkçıl
Naivasha Gölü'nde balık yakalamak üzere olan bir Afrika balık kartalı

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ 1 http://whc.unesco.org/en/list/1060 6 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Jean Chorowicz (10 Kasım 2005). "The East African Rift System". Journal of African Earth Sciences. 43 (1–3): 379-410. doi:10.1016/j.jafrearsci.2005.07.019.
^ Giacomo Corti (February 2012). "Evolution and characteristics of continental rifting: Analog modeling-inspired view and comparison with examples from the East African Rift System". Tectonophysics. 522: 1-33. doi:10.1016/j.tecto.2011.06.010.
^ ^a ^b Firestone 2009.

İleri okumalar

Britton, J. Roberts; Harper, D. M. (August 2006). "Length–weight relationships of fish species in the freshwater rift valley lakes of Kenya". Journal of Applied Ichthyology. 22 (4): 334-336. doi:10.1111/j.1439-0426.2006.00769.x.
Anadón, P.; Cabrera, Ll; Kelts, K. R. (1991). Lacustrine facies analysis. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-632-03149-8.
Firestone, Matthew (2009). Kenya. Lonely Planet. ISBN 978-1-74104-773-8.
"HELL'S GATE INTRODUCTION". WebKenya. 13 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2022.
"Menengai". Smithsonian. 19 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2011.
Singh, Ashbindu (2006). Africa's Lakes: Atlas of Our Changing Environment. United Nations Environment Programme. ISBN 92-807-2694-3.
"Suswa". Smithsonian. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2011.
UNESCO. "Kenya Lake System in the Great Rift Valley". 1 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2011.

[1] 1 http://whc.unesco.org/en/list/1060 6 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[2] Jean Chorowicz (10 Kasım 2005). "The East African Rift System". Journal of African Earth Sciences. 43 (1–3): 379-410. doi:10.1016/j.jafrearsci.2005.07.019.

[3] Giacomo Corti (February 2012). "Evolution and characteristics of continental rifting: Analog modeling-inspired view and comparison with examples from the East African Rift System". Tectonophysics. 522: 1-33. doi:10.1016/j.tecto.2011.06.010.

[FOOTNOTEFirestone2009-4] Firestone 2009.

[2]

[3]

[4]