8 mm video formatı
 | |
 Video8 video kaseti | |
| Medya tipi | Manyetik bant |
|---|---|
| Format | NTSC, PAL, SECAM |
| Kapasite | Video8/Hi8: 60 dakika (PAL-SP) 90 dakika (PAL-SP) 135 dakika (PAL-SP) 120 dakika (NTSC-SP) Digital8: 60 dakika (NTSC-SP) 90 dakika (PAL-SP) |
| Okuma sistemi | Sarmal tarama |
| Yazma sistemi | Sarmal tarama |
| Geliştirici | Sony Kodak |
8 mm video formatı, NTSC ve PAL/SECAM televizyon sistemleri için gayri resmi olarak üç ilgili video kaseti formatıdır. Bunlar, orijinal Video8 (analog kayıt) formatı ve geliştirilmiş halefi Hi8 (analog video ve analog ses ancak dijital ses için hazırlıklı) ve Digital8 olarak bilinen daha yeni bir dijital kayıt formatıdır.
Kullanıcı kitlesi esas olarak amatör video kamera kullanıcılarından oluşmuştur fakat profesyonel televizyon yapımı alanında da önemli bir yer tutmuştur.
Ocak 1984'te Kodak yeni teknolojiyi duyurdu. 1985 yılında Japon markası Sony, ticari başarıya sahip ilk Video8 kameralarından biri olan Handycam'i tanıttı. Rakipleri VHS ve Betamax video kameralarından çok daha küçük olan Video8, tüketici kamera pazarında çok popüler oldu.
Nesiller
[değiştir | kaynağı değiştir]Video8
[değiştir | kaynağı değiştir]Video8, 1985 yılında VHS-C ve Betamax formatlarının hakim olduğu bir pazarda kuruldu.[1] İlk model Sony Handycam CCD-V8, yalnızca geri oynatma özelliği olmayan, yalnızca üç odak ayarı olan ve 6x zumlu bir kayıt modeliydi.[2][3] Kısa zaman sonra otomatik odaklanma modeli tanıtıldı.
Hi8
[değiştir | kaynağı değiştir]
Super-VHS formatının tanıtımına rakip olarak Sony, Video Hi8'i (yüksek bant Video8'in kısaltması) tanıttı. Hi8, VHS gibi geliştirilmiş kayıt elektroniği ile kaydedilen parlaklık sinyalinin bant genişliğini artırmak için ortam formülü kullanmaktadır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "History of Video Now and Then". 2 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017.
- ^ "1984 - 1985". 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017.
- ^ "Video Camera". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017.