II. Guglielmo (Sicilya kralı)
| II. Guglielmo | |
|---|---|
.JPG) II. Guglielmo, Meryem Ana'ya Monreale Katedrali'ni sunuyor | |
| Sicilya kralı | |
| Hüküm süresi | 7 Mayıs 1166-11 Kasım 1189 |
| Önce gelen | I. Guglielmo |
| Sonra gelen | Tancredi |
| Doğum | Aralık 1153 Palermo, Sicilya Krallığı |
| Ölüm | 11 Kasım 1189 Palermo, Sicilya Krallığı |
| Defin | Palermo Katedrali |
| Eş(ler)i | Joan |
| Hanedan | Hauteville ailesi |
| Babası | I. Guglielmo |
| Annesi | Margherita di Navarra |
II. Guglielmo (Aralık 1153 - 11 Kasım 1189), İyi olarak isimlendirilen, 1166 ile 1189 yılları arası Sicilya kralı. Guglielmo'nun karakteri çok belirsizdir. Askeri teşebbüsten yoksun, gözlerden uzak ve zevk düşkünü olduğu için, Palermo'daki saray hayatından nadiren uzaklaşmıştır. Yine de onun saltanatı, iddialı bir dış politika ve güçlü bir diplomasi ile işaretlenmiştir. Papalık şampiyonu ve Lombard şehirleriyle gizli bir ittifak ile, genel düşman I. Friedrich Barbarossa'ya karşı koydu. İlahi Komedya'da Dante, II. Guglielmo'yu Cennete yerleştirir. Ayrıca Giovanni Boccaccio'nun Decameron'unda kendisinden bahsedilmektedir (hikâye IV.4, iki çocuğu olduğunu rivayet eder).
Guglielmo'ya ölümünde sadece on yıllar sonra İyi lakabı verilmiştir. Bu lakap karakterinden ziyade, babasının saltanatını sarsan iç sıkıntıların sona ermesinden ve onun halefi altında patlak veren savaşlar nedeniyleydi. Staufer Hanedanı döneminde saltanatı, barış ve adaletin altın çağı olarak nitelendirildi.[1][2] Onun unvanındaki rakam kendi dönemine aittir ve kendisi de onu kullanıyordu.[3]
Krallığı
[değiştir | kaynağı değiştir]Annesini naibeliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Babası I. Guglielmo öldüğünde, Guglielmo sadece 12 yaşındaydı ve annesi Margherita di Navarra naibe oldu. 1171 yılında kralın yetişkin olduğu duyrulana kadar, hükûmet önce Margaret'in kuzeni şansölye Stephen du Perche (1166-1168), sonra Palermo başpiskoposu Gualtiero ile şansölye yardımcısı Matteo da Salerno tarafından kontrol edildi.
Evliliği ve ittifakları
[değiştir | kaynağı değiştir]1174 ve 1175'te Guglielmo, Ceneviz ve Venedik ile yaptığı antlaşmalar ve 1177 şubatında İngiltere Kralı II. Henry ile Akitanya düşesi Eleanor'un kızları Joan ile yaptığı evlilik Avrupa siyasetindeki yüksek konumunu gösterir. Bu ilk evlilik girişimi değildi; Bir Bizans prensesi ile evlenmek için Trani başpiskoposu II. Bertrando'nun erken dönem çabaları sonuç vermemiştir.
1177 Temmuz'unda Guglielmo, Venedik Antlaşması'nı İmparator ile imzalamak için Salerno Başpiskoposu II. Romualdo Guarna ve Kont Ruggero di Andria'dan oluşan heyeti yolladı. Barışı güvence altına almak için, İmparatorun oğlu olan geleceğin imparatoru VI. Heinrich ile halası Konstanza'yı evlendirmesi, onun meşru mirasçı olarak kabul edilmesi için genel bir yemin etmesine neden oldu. Norman alemine büyük bir sonucu olan bu adım, muhtemelen Guglielmo'nun kendisini yabancı fetihlere adayabileceğini düşündürttebilir.
Mısır ve Bizans İmparatorluğu ile savaşlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Afrika Krallığı'nı canlandıramayan Guglielmo, Selahaddin Eyyubi'nin Kudüs Krallığı'nı tehdit ettiği Mısır Eyyübilerine saldırmaya yöneldi. Temmuz 1174'te 30,000 asker İskenderiye önlerinde karaya çıktı, fakat Selahaddin Eyyubi'nin gelişi Sicilyalıları düzensizliğe sürüklemelerine neden oldu.[4] İmparator I. Manuil'in ölümünün ardından Bizans İmparatorluğu ilişkilerinde ki karışıklıkta daha iyi bir olasılık açıldı ve Guglielmo, eski tasarımı ele aldı ve Bizans İmparatorluğu'na karşı savaştı. Guglielmo, 11 Haziran 1185 günü Dyrrhachium'u ele geçirdi. İddiaya göre 5,000 şövalyenin içinde olduğu toplam 80,000 asker Selanik'e doğru ilerlerken, 200 gemilik bir filo aynı amaçla yelken açtı ve yolları üzerindeki İyon Adaları'ndan Korfu, Kefalonya, İthaka ve Zakintos'u aldılar. Ağustos'ta Selanik, Sicilya ordusunun kara ve deniz kuvvetlerinin ortak saldırısı ile düştü ve akabinde yağmalandı (7.000 Yunan öldü).
Birlikler sonra başkente doğru yürüyüşe geçtiler fakat imparator II. İsaakios komutasındaki Bizans ordusu Struma Nehri kenarında 7 Kasım 1185 tarihinde işgalcileri yendiler. Selanik terk edildi ve 1189 yılında Guglielmo, İsaakios antlaşma yaptı ve işgal ettiği yerleri terk etti. Bundan sonra topraklarından geçecek Batı'nın haçlı ordularına katılmayı planladı ve Üçüncü Haçlı Seferi'nin öncü parçası gibi rol oynadı. Yetenek olarak Giorgio d'Antiochia ile eşit amirali Margarito di Brindisi 60 gemi ile doğu Akdeniz'i tutup Franklara yolu açtılar ve muzaffer Selahaddin Eyyubi'yi 1188 baharında Trablusşam önünden çekilmeye zorladılar.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Kasım 1189'da Guglielmo, Palermo'da çocuksuz olarak öldü. Roberto di Torigni, kısa süre yaşamış bir oğlunu 1181 yılında kaydetmiştir: Boemondo, Puglia Dükü olarak adlandırılmıştır.
Ölümünden sonra, Matteo di Ajello önderliğinde Norman asillerinin desteklediği Guglielmo'nun gayrımeşru kuzeni Lecce Kontu Tancredi, Alman hükümdarlığının önüne geçmek için Konstanza yerine kral oldu.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Steven Runciman, The Sicilian Vespers: A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century (Cambridge University Press, 2012 [1958]), p. 7.
- ^ Philip Grierson, Mark Blackburn and Lucia Travaini, Medieval European Coinage, Vol. 14: Italy, III: South Italy, Sicily, Sardinia (Cambridge University Press, 1998), p. 132.
- ^ Bazı sikkelerin üzerinde Kûfî al-malik Ghulyalim al-thani ibaresi yer almaktadır, manası "Kral İkinci Guglielmo": cf. Lucia Travaini, "Aspects of the Sicilian Norman Copper Coinage in the Twelfth Century", The Numismatic Chronicle 151 (1991), p. 167.
- ^ D. E. Queller, The Fourth Crusade The Conquest of Constantinople, 222
- Genel
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "William II. of Sicily". Encyclopædia Britannica. 28 (11. bas.). Cambridge University Press.
- Matthew, Donald. The Norman Kingdom of Sicily. Cambridge University Press: 1992.
