Leşçillik

Sarcophaga africa, çürüyen etten beslenen bir leş sineği.

Ölü bir domuz ve üstündeki orman alaca ağaçkakanı

Leşçillik veya nekrofaji, bir etobur beslenme tipidir, böyle beslenen canlı, kendisi veya kendi türünden bir başkası tarafından öldürülmemiş ceset veya leşleri yer. Leşçillik, ölü hayvan artıklarının doğada yok olmasına katkıda bulunarak ekosistemde önemli bir rol oynar. Bu süreç, leşcillerin artıklarını tüketen saprotroflar tarafından tamamlanır.

İyi bilinen leşçiller arasında akbabalar, mezarcı böcek, leş sinekleri, yaban arısı ve rakun sayılabilir. Sırtlan ve arslan gibi çoğu büyük etobur, normalde avlansa da, fırsat bulursa cüsse ve yırtıcılığını kullanarak başka avcıları kaçırıp hazıra konma yolunu da seçebilir.

Dışkı yiyen hayvanlar (gübre böceği gibi) için dışkı yiyici terimi kullanılır. Başlıca ölü bitkileri yiyen hayvanlara detritivor denir. Kendi türünden leş yemeye kanibalizm denir.