Drakozade Mihal Suço
| Drakozâde Mihal Suço | |
|---|---|
 | |
| Eflak Prensi (1. dönem) | |
| Hüküm süresi | 17 Temmuz 1783 – 6 Nisan 1786 |
| Önce gelen | Nikolas Karaca |
| Sonra gelen | Nikolas Mavrogenes |
| Eflak Prensi (2. dönem) | |
| Hüküm süresi | Mart 1791 – 10 Ocak 1793 |
| Önce gelen | Nikolas Mavrogenes |
| Sonra gelen | Aleksandros Moruzi |
| Boğdan Prensi (1. dönem) | |
| Hüküm süresi | 10 Ocak 1793 – 5 Mayıs 1795 |
| Önce gelen | Aleksandros Moruzi |
| Sonra gelen | Aleksandru Kalimaki |
| Boğdan Prensi (2. dönem) | |
| Hüküm süresi | 9 Ekim 1801 – 22 Mayıs 1802 |
| Önce gelen | Aleksandros Moruzi |
| Sonra gelen | Drakozade Aleko Bey |
| Doğum | 1730 |
| Ölüm | 1803 İstanbul |
| Hanedan | Suço ailesi |
| Dini | Ortodoks |
Drakozâde Mihal Suço (Yunanca: Μιχαήλ Δράκος Σούτζος Mihail Drakos Suços, Rumence: Mihai Draco Suțu, 1730 – 1803), 1792 - 1795 yılları arasında Boğdan Prensiydi. Fenerli Rum ailelerden Suço ailesine mensuptu ve 1819 - 1821 yılları arasında Boğdan Beyliği yapmış Mihail Suço'nun dedesiydi.
Eflak'ın üçüncü hükümdarı
[değiştir | kaynağı değiştir]Osman Pazvantoğlu'nun akınlarından korkan Aleksandros Moruzi, görevden ayrılmak istedi ve bunun olması için Osmanlı makamlarına para ödedi. Nisan 1801'de Manef İbrahim komutasındaki Pazvantoğlu'nun birlikleri, Eflak'taki baskınlarına devam ederek, 8.000 kişilik sadece bin atlısı olmasına rağmen 8.000 kişilik Osmanlı Ordusunu yendi.[1]
Râmnicu Vâlcea, Govora'yı alıp Bükreş'e doğru hareket ettiler. 15 Mayıs 1802'de şehrin sakinlerinin çoğu Braşov ve Valenii de Munte'ye kaçtı.[2]
18 Mayıs'ta Bükreş'teki Arnavut ve Türk birlikleri ödemelerini istediler ve Suço onlara iki gün içinde ödeme sözü verdi, ardından şehrin dışındaki Kolentina'ya gitti. Suço'yu beklemesi gereken boyarlar, Kraliyet Mahkemesi'ndeki huzursuzluk hakkında söylentiler duydular ve Suço'nun öldürüldüğünü düşündüler, bu yüzden Boğdan'a doğru yola çıktılar. Colentina'da boyarları bulamayan Suço, Erdel'e gitti.[3]
Bükreş garnizon komutanı Binbaşı Sava, Suço'nun parasını ödemeden ayrıldığını görünce onu takip etmeye başladı. Bu, Bükreş'i askersiz bıraktı ve serserilerin çeteler halinde örgütlenmesine izin verdi. Liderleri Melanos, kraliyet şapkasını aldı ve Cotroceni'den bir Türk birliğinin müdahalesiyle önlenen Bükreş'i ateşe vermek için Bükreş sokaklarında yürüdü.[4]
Sürgünü nedeniyle Drakozâde Mihal Suço, 1802 yazında Osmanlılar tarafından tahttan indirildi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Özel
Genel
