Sürgündeki hükûmet

Sürgün hükûmeti, etkinliği bir ülke üzerinde olan ancak o ülkede tanınmayan, resmî ve yasal olmayan yönetimlere verilen ortak isimdir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Tanımı

Sürgün hükûmeti, dışlandığı ülkede fiili olarak varolmaz (genelde). Ayrıca o ülke üzerinde mevcut bir kontrolleri de yoktur. Faaliyette bulunduğu ülkede yasal olmaz. Bunun yanında sürgün hükûmetlerin kurulma nedeni o ülkede dikta, baskı veya anti-demokratik bir rejimin hâkim olmasıdır. Tarihte dünya genelinde birçok sürgün hükûmeti faaliyet göstermiştir.

Sürgün hükûmetinin davranışları

Faaliyet gösterdiği ülkede, karşı çıktığı rejime karşı propaganda yapmak.
Uluslararası antlaşma ve ilişkiler kurarak meşruiyet kazanmak.
Ülkesinde siyasi veya silahlı kontrol sağlamak için çalışmak

Bazı sürgün hükûmetleri

Siyaset ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

g t d II. Dünya Savaşı sırasında sürgün hükûmetleri
Belçika	Kral III. Leopold Başbakan: Hubert Pierlot
Çekoslavakya	Cumhurbaşkanı: Edvard Beneš Başbakan: Jan Šrámek
Fransa	Charles de Gaulle Henri Giraud Fransız Ulusal Kurtuluş Komitesi (1943'e kadar)
Yunanistan	Kral II. Georgios Başbakan: Emmanuil Çuderos (1941–1944), Sofoklis Venizelos (1944), Yorgo Papandreu (1944)
Lüksemburg	Lüksemburg Düşesi Charlotte Başbakan: Pierre Dupong
Hollanda	Kraliçe Wilhelmina Başbakan: Dirk Jan de Geer (1940), Pieter Sjoerds Gerbrandy (1940–1945)
Norveç	Kral VII. Haakon Başbakan: Johan Nygaardsvold
Polonya	Devlet başkanı: Władysław Raczkiewicz Başbakan: Władysław Sikorski (1939–1943), Stanisław Mikołajczyk (1943–1944), Tomasz Arciszewski (1944–1945),
Yugoslavya	Kral II. Petar Başbakan: Dušan Simović (1941–1942), Slobodan Jovanović (1942–1943), Miloš Trifunović (1943), Božidar Purić (1943–1944), Ivan Šubašić (1944–1945)
Tanınmayan gruplar	Avusturya Danimarka Tayland