Standart çözünürlüklü televizyon
Standart çözünürlüklü televizyon veya kısaca SDTV (İngilizce: Standard-definition television), yüksek çözünürlüklü televizyon (HDTV 720p ve 1080p) ya da gelişmiş çözünürlüklü televizyon (EDTV 480p) olarak kabul edilmeyen bir çözünürlük kullanan bir televizyon sistemi. İki yaygın SDTV sinyal türü Avrupa gelişimli PAL ve SECAM sistemlerden türetilen 576i (yani 576 geçmeli çözünürlük çizgisi) ve Amerikan Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi (NTSC) sistemine dayanan 480i'dir.
ABD'de, dijital SDTV NTSC sinyallerinde olduğu gibi aynı 4:3 çerçeve oranında yayınlanır.[1] Fakat, PAL veya SECAM analog standartlarını kullanan dünyanın diğer kısımlarında, standart çözünürlüklü televizyon 1990'ların ortaları ve 2000'lerin ortaları arasında meydana gelen geçiş ile birlikte şu anda genellikle 16:9 çerçeve oranıyla gösterilmektedir. Bununla birlikte, 4:3 çerçeve oranlı eski programlar yine 4:3 olarak gösterilmektedir.
Dijital SDTV yayınını destekleyen standartlar arasında DVB, ATSC ve ISDB bulunmaktadır. Son ikisi aslında HDTV için geliştirilmişti; fakat daha çok bir HD kanal için bütün bitstream'i kullanmak yerine sıkça çoklama yoluyla çoklu SD video ve ses akışları taşıma yetenekleri için kullanılırlar.[kaynak belirtilmeli]
ATSC Standartları'nda, SDTV 16:9 çerçeve oranıyla (40:33 dikdörtgen biçiminde (kare olmayan) piksel) 720 piksel × 480 çizgide, 4:3 çerçeve oranıyla (10:11 dikdörtgen biçiminde piksel) 720 piksel × 480 çizgide veya 4:3 oranıyla 640 piksel × 480 çizgide yayınlanabilir. Yenileme oranı saniyede 24, 30 veya 60 kare olabilir.
4:3 çerçeve oranındaki dijital SDTV gölgelenme, karlı görüntüler ve beyaz ses olmadan normal analog TV (NTSC, PAL, SECAM) ile aynı görüntüye sahiptir. Fakat, karşılama zayıfsa, bloke olma ve tekleme gibi çeşitli diğer kusurlarla karşılaşılabilir.
Piksel çerçeve oranı
[değiştir | kaynağı değiştir]Televizyon sinyalleri dijital formda iletilir. Modern bilgisayar monitörleri ve modern HDTV uygulamalarında kullanılan kare piksellere karşı olarak pikselleri dikdörtgensel bir biçimdedir. Aşağıdaki tablo, SDTV video sinyallerinin çeşitli türleri için piksel çerçeve oranlarını özetlemektedir. Gerçek görüntünün (4:3 veya 16:9 olan), kaç yatay piksel (704 veya 720) kullanıldığına bakılmaksızın her zaman dijital çerçevenin orta 704 yatay pikselinde yer aldığını unutmayın. 720 yatay piksele sahip dijital video sinyali durumunda, yalnızca merkez 704 piksel gerçek 4:3 veya 16:9 görüntü içerir ve her iki taraftan 8 piksel genişliğindeki şeritlere nominal analog blanking denir ve görüntüyü görüntülemeden önce atılmalıdır. Aşırı tarama alanları gerçek 4:3 veya 16:9 görüntünün bir parçası olduğundan, nominal analog körleme overscan ile karıştırılmamalıdır.
| Video Formatı | Çözünürlük | Piksel Çerçeve Oranı | Eşdeğer kare pikselli çözünürlük |
|---|---|---|---|
| 576i 4:3 | 704×576 | 12:11 | 768×576 |
| 720×576 | 786×576 | ||
| 576i 16:9 | 704×576 | 16:11 | 1024×576 |
| 720×576 | 1048×576 | ||
| 480i 4:3 | 704×480 | 10:11 | 640×480 |
| 720×480 | 654×480 | ||
| 480i 16:9 | 704×480 | 40:33 | 854×480 |
| 720×480 | 872×480 |
Piksel çerçeve oranı her zaman, 720 ve 704 piksel çözünürlüğe uyması için aynıdır, Çünkü 720 pikselli geniş bir görüntünün merkez kısmı ile ona uyan 704 pikselli geniş görüntü birbirine eşittir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "All-Digital Television Is Coming (And Sooner Than You Think!)". 8 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Programmer's Guide to Video Systems 9 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.