Simav Çayı Havzası

Simav Çayı (ya da Susurluk Çayı veya Çapraz Çayı), kaynağını Simav yakınlarındaki Şaphane Dağları'ndan alır. Susurluk ovası'nda kuzeye yönelir ve en son Karacabey'den geçerek Marmara Denizi'ne dökülür. Marmara Denizine dökülen en büyük ırmaktır. Antik adı 'Makestos'dur.

Simav Gölü'nün doğusundaki dağlardan gelen kaynaklar gölde birleşir. Gölden çıkan çay önce batıya, Bigadiç-Sındırgı arasında kuzeye yönelir. Susurluk ilçe merkezinin doğusundan geçer. Manyas Gölü ve Ulubat Gölü'nün arasından akar. Ulubat Gölü'nün fazla sularını boşaltan Uluabat Deresi ve Manyas Gölünden çıkan Karadere çaya katılır. Daha aşağılarda, Ekmekçi köyü kuzeyinde, Bursa Ovası'nın sularını toplayan Nilüfer Çayı Susurluk Çayı'na dökülür. Gölden çıkan suları aldıktan sonra Susurluk Çayı'nın adı artık Kocadere olur.^[1]

Susurluk Çayı'na, çevresindeki akarsuları toplaması, merkezi konumda olması ve diğer akarsulardan daha uzun olması nedeniyle Susurluk Irmağı denilir.

Başlıca kolları; Nilüfer Çayı ve Kocaçay'dır. Ulubat Gölü'ne dökülen Mustafakemalpaşa Çayı, gölden Ulubat Deresi adıyla çıkar, Susurluk Çayına katılır. Akarsuyun yatak eğimi az olduğundan akış hızı yavaştır. Yağışlı zamanlarda kabaran ırmağın yanlarına setler yapılmıştır. Yaz mevsiminde suları azalır. Eskiden İçerisinde çok çeşitli balık bulunuyordu, en yaygını aynalı sazandı. Fakat sanayi ve evsel atıklar nedeniyle artık canlı ve balık yaşamamaktadır.

Susurluk Çayı üzerine inşa edilen ve günümüzde harabe hâlinde olan Sultançayır Köprüsü'nün kalıntıları (Ağustos 2015)
Diğer adı Susurluk Çayı olan Simav Çayı, Karacabey'in kuzeyinde Marmara Denizine dökülmeden önce Nilüfer Çayı ile birleşir.

Çayın kirlenmesi

Susurluk Çayı, başta sanayi olmak üzere tarımsal, evsel ve sanayi atıklarıyla uzun yıllardır ciddi olarak kirletilmektedir.^[2]^[3]^[4]

Kaynakça

^ "TÜRKİYE'NİN AKARSULARI VE VADİLERİ" (PDF). dicle.edu.tr. 4 Ocak 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2015.
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.

Dış bağlantılar

EİE - Susurluk Havzası 18 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Akarsu ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] "TÜRKİYE'NİN AKARSULARI VE VADİLERİ" (PDF). dicle.edu.tr. 4 Ocak 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2015.

[2] "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.

[3] "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.

[4] "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d Türkiye'deki akarsular listesi (Havzalarına göre)
Karadeniz	Sakarya (Ankara • Porsuk • Mudurnu) • Maden • Melen • Filyos • Bartın • Kızılırmak (Delice • Devrez • Gökırmak • Meydan) • Terme • Yeşilırmak (Kelkit • Çekerek) • Harşit • Yağlıdere • Gelevara • Bodasri • Fırtına • Çağlayan • Arılı • Çoruh
Marmara	Biga • Gönen • Susurluk • Nilüfer
Ege	Meriç (Tunca • Ergene) • Karamenderes • Bakırçay Nehri • Gediz • Küçük Menderes • Büyük Menderes (Banaz • Akçay • Çine • Azmak)
Akdeniz	Dalaman • Aksu • Manavgat • Köprüçay • Kaledran • Anamur • Sini • Göksu • Şeytanderesi • Limonlu • Alata • Tömük • Karacaoğlan • Tece • Mezitli • Efrenk • Deliçay • Berdan • Seyhan (Zamantı • Göksu) • Ceyhan • Asi
Basra Körfezi	Fırat (Murat • Karasu) • Dicle (Habur • Zap)
Hazar Denizi	Aras (Arpaçay) • Kura