Tek meclislilik

Tek meclislilik, tek bir yasama organı ya da parlamento'nun bulunduğu yönetim şeklidir. Tek meclisli ülkelerin çoğu küçük ve homojen üniter devletlerdir. Türkiye de tek meclisli ülkelere örnektir.

Konsept

Tek meclisli yasama meclisleri, çok meclisliliğe (genel olarak) algılanan bir ihtiyaç olmadığında mevcuttur. Toplumun farklı kesimlerine ayrı sesler vermek için birçok çok meclisli yasama organı oluşturuldu. Örneğin, farklı sosyal sınıfların güvenli temsili için birden fazla bölmeye izin verildi (Birleşik Krallık Parlamentosu veya Fransa'da olduğu gibi). Bazen, Yeni Zelanda ve Danimarka'da olduğu gibi, iki meclisli bölmeden birinin kaldırılmasıyla veya İsveç'te olduğu gibi, iki bölmenin tek bir idareye birleştirilmesiyle ortaya çıkar. Tek meclisli bir sistemin temel avantajı, yasama süreci daha basit olduğundan ve iki bölüm arasında çıkmaza girme olasılığı olmadığından, daha demokratik ve verimli yasa koymadır. Bu sistemin savunucuları, mali olarak sürdürmek ve desteklemek için, daha az kurum olduğu için, yasa koyucuların sayısı aynı kalsa bile maliyetleri düşürdüğünü savunurlar.

İki meclisli yasama meclislerinin savunucuları, bunun her iki mecliste paralel olarak yeniden tartışma ve hataları düzeltme ve bazı durumlarda her iki mecliste de mevzuat getirme fırsatı sunduğunu iddia ediyorlar. Tek meclisli bir sistemin temel zayıflığı, çoğunluğun kısıtlanmadığı iddiası olarak görülebilir, özellikle parlamento çoğunluğunun liderlerinin de yürütmeye hakim olduğu parlamenter sistemlerde, bu fark edilir. Ayrıca, halkın önemli kesimlerinin seçilmiş tekil organ tarafından yeterince temsil edilememe riski de vardır.

Ulusal (BM'ye üye ülkeler ve gözlemci üyeler)

Yerel (Bölgesel)

Ayrıca bakınız

Siyaset ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

g t d Tek meclisli ulusal yasama organları
Federal	Birleşik Arap Emirlikleri Irak Komorlar Mikronezya Federal Devletleri Saint Kitts ve Nevis Venezuela
Üniter	Arnavutluk Andorra Angola Azerbaycan Bangladeş Benin Botsvana Brunei Bulgaristan Burkina Faso Cibuti Çad Danimarka Dominik Doğu Timor Ekvador El Salvador Eritre Ermenistan Estonya Fiji Finlandiya Gambiya Güney Kore Gürcistan Gana Guatemala Gine Gine-Bissau Guyana Hırvatistan Honduras İran İsrail İsveç İzlanda Karadağ Katar Kıbrıs Cumhuriyeti Kiribati Kosta Rika Kırgızistan Kuveyt Kuzey Kore Küba Laos Letonya Libya Lihtenştayn Litvanya Lübnan Lüksemburg Macaristan Kuzey Makedonya Malavi Maldivler Mali Malta Marshall Adaları Mauritius Mısır Moldova Monako Moğolistan Mozambik Nauru Nikaragua Nijer Norveç Orta Afrika Cumhuriyeti Panama Papua Yeni Gine Peru Portekiz Saint Vincent ve Grenadinler Samoa San Marino São Tomé ve Príncipe Suudi Arabistan Senegal Seyşeller Sierra Leone Singapur Sırbistan Slovakya Solomon Adaları Sri Lanka Surinam Suriye Tanzanya Tayland Togo Tonga Tunus Türkiye Türkmenistan Tuvalu Uganda Ukrayna Vanuatu Vietnam Vatikan Yemen Yeni Zelanda Yeşil Burun Adaları Yunanistan Zambiya
Egemen olmayan devletler	ABD Virgin Adaları Åland Adaları Alderney Anguilla Aruba Britanya Virgin Adaları Cayman Adaları Cebelitarık Curaçao Falkland Adaları Faroe Adaları Fransız Polinezyası Galler Grönland Guam Guernsey Hong Kong İskoçya Jersey Kuzey İrlanda Makao Montserrat Norfolk Adası Pitcairn Adaları Saint Barthélemy Saint Helena Saint-Martin Saint Pierre ve Miquelon Sint Maarten Tokelau Turks ve Caicos Adaları Wallis ve Futuna Yeni Kaledonya
BM üyesi olmayan devletler	Abhazya Cook Adaları Filistin Güney Osetya Kosova Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Niue Sahra Arap Demokratik Cumhuriyeti Tayvan Transdinyester
Çift meclislilik Tek meclislilik Ülkelere göre yasama organları