Ağlayan Melek (İngilizce: Weeping Angel), Birleşik Krallıkbilimkurgu dizisi Doctor Who'da adı geçen en önemli yaratıklardan biridir. İlk ortaya çıktıklarından beri, en popüler ve ürkütücü Doctor Who yaratıklarından biri olarak gösterilmiştir. Steven Moffat, bu popülariteyi Büyükannenin Ayak Sesleri olarak bilinen çocukluk oyunlarına ve her heykelin gizlice kılık değiştirmiş Ağlayan Melek olabileceği fikrine bağlamaktadır.[1]
Evrenin kendisi kadar eski olan bu katil yaratıklar, kurbanlarını bir dokunuşla geçmişe gönderiyor ve onların potansiyel zaman enerjilerinden besleniyorlar. Zamanda geçmişe göndermeden hiçbir şeye dokunamadıkları için çok yalnızlar. Sadece izlenmedikleri sırada hareket edip saldırabilirler. Görüldükleri takdirde savunma mekanizmaları devreye giriyor ve taşa dönüşüyorlar. Ayrıca düşmanlarının gözlerinin içine bakıp hafızalarına yerleştikten sonra zihinlerini ele geçirerek onları alt ettikleri de bilinmektedir.[2]
"The Angels Take Manhattan" bölümünde Ağlayan Melekler, Amy ve Rory'i zamanda geçmişe göndermiştir. Rory'nin ve Amy'nin çatıdan atlayarak sebep oldukları paradoks zaman trafiğini yoğunlaştırmış bu nedenle Doktor, TARDIS ile Amy ve Rory'i geçmişten kurtarmıştır. Fakat paradokstan kurtulan bir Ağlayan Melek, Rory'e tekrar dokunarak geçmişe gönderir. Amy, Doktor'dan Rory'i kurtarmasını ister. Doktor yardım edemez. Çünkü bu durumun yaratacağı diğer paradoks New York'u yok edecektir. Doktor, Amy'e zamanda sabit bir nokta oluşturduğunu, eğer gözünü kırparsa bir daha onu hiç göremeyeceğini söyler. Amy, River'a ve Doktor'a veda ederek Rory'i çok sevdiğini ve onsuz yaşayamayacağını söyler. Amy gözünü kırpar ve Ağlayan Melek onu da geçmişe gönderir. Ancak River Song'un yazdığı ve bu yaşananları anlatan kitabın son sözünü Amy hazırlamıştır ve orada Doktor'a iyi olduğunu mutlu bir hayat yaşadığını anlatır.
