İbnü'd-Devâdârî

İbnü'd-Devâdârî (Arapça: ابن الدواداري) ya da tam künyesiyle Seyfüddîn Ebû Bekr bin Abdillâh bin Aybek ed-Devâdârî, doğum tarihi kesin bilinmeyen 1335^[1] yılında öldüğü tahmin edilen, Memlük Devleti tarihçilerinden biridir. Türk asıllı tarihçi Devâdârînin annesi ve babası hakkında bilgi için bu sayfaya^[2] bakınız.

Devâdârî, Kenz ed-dürer ve Câmi‘ el-gurar (Kanz el-dorar wa jameʿ al-ḡorar) ve Dorar el-tijān wa ḡorar tawāriḵ el-azmān gibi eserlerini yazmıştır. Kenz ed-dürer ve Câmi‘ el-gurar'da Cengiz Han, Oğuz Han ve Dede Korkut'un hikâyeleri yanında, Altın Orda ve Memlük tarihi anlatıları içerir. Oğuz-nāme terimi ilk defa, Devâdârî'nin Dorar al-tijān wa ḡorar tawāriḵ al-azmān ve Osmanlı tarihçi Yazıcızāde ʿÂlì'nin Tevârih-i Âl-i Selçuk adlı eserinde kullanılmıştır.

Kaynakça

^ İbn el-Devādārī, Kenz el-durer ve cāmiʿ el-ġurer, c. 8, yayımcı Ulrich Haarmann, (Kahire ve Freiburg, 1971), s. 249-54.
^ Ulrich Haarmann, Quellenstudien zur frühen Mamlukenzeit, (Islam- kundliche Untersuchungen Band I), Freiburg 1970, s. 62-63.

Bir tarihçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] İbn el-Devādārī, Kenz el-durer ve cāmiʿ el-ġurer, c. 8, yayımcı Ulrich Haarmann, (Kahire ve Freiburg, 1971), s. 249-54.

[2] Ulrich Haarmann, Quellenstudien zur frühen Mamlukenzeit, (Islam- kundliche Untersuchungen Band I), Freiburg 1970, s. 62-63.

[1]

[2]