Oğul (Hristiyanlık)
Oğul, İbnullah ya da veledullah, Hristiyanlık'ta İsa'nın Baba Tanrı'nın ilahi oğlu olma statüsünü ifade eder.
Yüzyıllar boyunca, Tanrı'nın Oğlu kavramının teolojik gelişimi, Mesih'in önceden varlığı, İnsanoğlu, hipostatik birlik vb. gibi diğer Kristolojik unsurlarla etkileşime girmiştir. Örneğin, Johannine'de "Yukarıdan Kristoloji" ile başlar. Mesih'in önceden var olmasıyla birlikte, İsa bakireden doğum yoluyla Tanrı'nın Oğlu olmadı, o her zaman Tanrı'nın Oğluydu.[1] Tanrı'nın Oğlu terimi de 4Q246 olarak numaralandırılan diğer Ölü Deniz Parşömenleri ile birlikte küçük bir parça halinde bulunur.
İlk Hristiyanlar, İsa'nın Tanrı'yla nasıl ilişki kurduğu ve Tanrı'nın kurtuluş planında oynadığı rol hakkında çeşitli görüşler geliştirdiler.[2]
2. yüzyıla gelindiğinde, çeşitli Hristiyan gruplar arasında farklılıklar gelişti ve ilk Kilise'deki ana görüşü savunmak için Irenaeus şu itirafı sundu: "Yalnızca bir Mesih, Tanrı'nın Oğlu İsa bizim kurtuluşumuz için enkarne oldu".[3] Bu, enkarnasyona atıfta bulunarak, İsa'nın önceden var olan Logos, yani Söz olduğunu iddia eder. Aynı zamanda onun hem Mesih hem de Tanrı'nın biricik Oğlu olduğunu iddia ediyor.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Who do you say that I am?: essays on Christology by Jack Dean Dean Kingsbury, Mark Allan Powell, David R. Bauer 1999 0-664-25752-6 pages 73–75
- ^ Sanders, E. P. The historical figure of Jesus. Penguin, 1993. p. 11–14
- ^ a b Irenaeus of Lyons by Eric Francis Osborn 2001 978-0-521-80006-8 pages 11–114