İlahi Takdir ve Barberini Gücünün Alegorisi
| Ceiling of Palazzo Barberini.jpg | |
| |
| Sanatçı | Pietro da Cortona |
|---|---|
| Yıl | y. 1633–1639 |
| Tür | Fresk |
| Konum | Galleria Nazionale d'Arte Antica (Palazzo Barberini), Roma |

İlahi Takdir ve Barberini Gücünün Alegorisi,[1] İtalyan Barok ressam Pietro da Cortona tarafından yapılmış bir fresktir. Roma’daki Palazzo Barberini’nin büyük salonunun tavanını kaplayan bu eser, 1633 yılında yapılmaya başlanmış ve yaklaşık üç yıl içinde büyük ölçüde tamamlanmıştır. Cortona’nın Venedik’ten dönüşü sonrasında fresk önemli ölçüde yeniden düzenlenmiş ve 1639 yılında tamamlanmıştır.
Kompozisyon
[değiştir | kaynağı değiştir]Barberini ailesinin arması üç arıyı içerdiğinden, bu ailenin siparişiyle yapılan sanat eserlerinde genellikle güneş ve arı motifleri görülür; Cortona’nın freski de buna bir örnektir. Gökyüzünün bir ucunda, güneş ışıklarıyla betimlenen İlahi Takdir yer alır; diğer ucundaysa, papa tacı, papalık anahtarları ve bir kuşakla birlikte devasa altın arıların üzerinde süzülen puttolar ve uçan figürler görülür. İlahi Takdir’in hemen altında, freskin sahte çerçevesi parçalanıyormuş gibi resmedilmiştir. Orak taşıyan Zaman figürü, bir puttonun kolunu yutuyormuş gibi görünür. Ölümsüzlük Tacı’nı oluşturan on iki yıldızın zarif taşıyıcısı, tacı açık biçimde arma üzerindeki arı sürüsüne uzatırken, ciddi bir ifadeyle İlahi Takdir’e bakar. Bazı araştırmacılar, freskin amaçlarından birinin, Barberini ailesinden VIII. Urbanus’un papa seçilmesinin —hileli olduğu yönündeki söylentilere karşın— ilahi bir takdir sonucu gerçekleştiğini vurgulamak olduğunu öne sürmüştür. Kompozisyonun bir köşesinde ise, o kadar yoğun çalışan işçiler betimlenmiştir ki, çerçevenin dışını dahi kırıp geçmektedirler.
Kritik değerlendirme ve mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]O dönemde Roma’da freskler oldukça yaygındı; bunların çoğu, Sistina Şapeli’nin tavanında ya da Annibale Carracci’nin Palazzo Farnese’de gerçekleştirdiği döngüde görüldüğü gibi, çerçeveli sahnelerden oluşan quadro riportato tarzındaydı. Baldassare Peruzzi, freskin mimari çerçevenin yerini aldığı ya da onu taklit ettiği ve sıklıkla zorlama perspektifin kullanıldığı quadratura olarak bilinen bu resim tarzının öncülerindendi. Bu tür trompe-l'œil (göz aldatıcı) teknikler İtalyan sanatında yeni değildi; örneğin Mantegna ve Giulio Romano'nun Mantova’daki fresklerinde bu yaklaşıma rastlanır.[2] Ancak Cortona'nın yaklaşımında, parlak gökyüzü başlı başına yoğun ve gösterişli bir kompozisyona dönüşmüştür. Onun bu tarzı, Madrid’de Tiepolo’nun çalışmaları; Stockholm’de Asiller Meclisi’nde Ehrenstrahl’ın "Erdemler Konseyi"; ve Stra’daki Villa Pisani’de yer alan Pisani Ailesi’nin Yüceltilmesi gibi çok sayıda büyük çaplı fresk eserine ilham vermiştir.[3] Roma’daki diğer ünlü sotto in su (aşağıdan yukarıya bakışla yapılan) fresk örnekleri arasında, Andrea Pozzo’nun Sant’Ignazio Kilisesi’ndeki "Aziz İgnatius’un Yüceltilişi" adlı eseri sayılabilir.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Image Files-Frescos". 15 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2025.
- ^ Allegorical ceiling 4 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Royal Palace of Madrid by Tiepolo.
- ^ Apotheosis of the Pisani Family 15 Mart 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Tiepolo at Villa Pisani in Stra.
- ^ Apotheosis of St. Ignatius 16 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Pozzo
