İma
İma veya sezdiri (implicature), bir şeyi üstü kapalı bir biçimde belirtme, doğrudan değil dolaylı olarak anlatma yöntemidir.[1] Edimbilim ve anlambilim ile ilgili olan ima, iletilmek istenen bir şeyi açıkça söylemekten ziyade daha etkili bir şekilde iletişim kurmaya yardımcı olabilir.
Dil felsefesicisi H. P. Grice bu terimi 1975 yılında ortaya atmıştır. Grice, konuşmacılardan genel konuşma kurallarına uymaları beklendiği için ortaya çıkan "konuşmaya dayalı" imalar ile "ama" veya "bu nedenle" gibi belirli kelimelere bağlı olan "geleneksel" imaları birbirinden ayırmıştır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ İmer, Kâmile; Kocaman, Ahmet; Özsoy, A. Sumru (2011). Dilbilim Sözlüğü. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. s. 228. ISBN 978-605-4238-53-8.
 | Dilbilim ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Dilbilgisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Vikisözlük'te ima ile ilgili tanım bulabilirsiniz.