137 Meliboea
| Keşif[1] | |
|---|---|
| Keşfeden | J. Palisa |
| Keşif yeri | Austrian Naval Obs. |
| Keşif tarihi | 21 Nisan 1874 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (137) Meliboea |
| Telaffuz | /mɛlɪˈbiːə/[2] |
Alternatif adlandırma | A874 HA; 1923 FA; 1958 UE; 1962 GB |
| Asteroit kuşağı · (dış) Meliboea[3] | |
| Sıfatlar | Meliboean /mɛlɪˈbiːən/[4] |
| Yörünge özellikleri[5] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 133,02 yıl (48.587 gün) |
| Günöte | 3,7859 AU |
| Günberi | 2,4619 AU |
| 3,1239 AU | |
| Dış merkezlik | 0,2119 |
| 5,52 yr (2.017 d) | |
| 327,88° | |
| 0° 10d 42.6s / gün | |
| Eğiklik | 13,432° |
| 202,22° | |
| 107,17° | |
| Fiziksel özellikler | |
| C (Tholen)[6] | |
| 8,05[5] 8,10[6] | |
Ortalama çap | 145,42±3,3 km[5] 145,92±3,58 km[7] |
| Kütle | (7,27±3,07)×1018 kg[7] |
Ortalama yoğunluk | 4,46 ± 1,91 g/cm3[7] |
| 25,676 sa[8] | |
| 0,0503±0,002[5] 0,0492 ± 0,0128[6] | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
137 Meliboea, Avusturyalı astronom J. Palisa tarafından 21 Nisan 1874'te Austria Naval Gözlemevi'nde keşfedilen, birçok asteroit keşfinden ikincisi olan büyük, karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Daha sonra Yunan mitolojisindeki üç Meliboea'dan birinin adını almıştır. Benzer yörünge öğelerini paylaşan Meliboea asteroit ailesinin en büyük gövdesi olup, yalnızca 791 Ani onun boyutuna yaklaşmaktadır. C tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır ve karbonlu malzemelerden oluştuğu düşünülmektedir. Asteroitin tayfları, sulu bir değişimin kanıtlarını gösterir.[9]
1990–1991 yılları arasında İtalya'daki Torino Gözlemevi'nde yapılan bu asteroitin fotometrik gözlemleri, 15.28 ± 0.02 saatlik bir sinodik dönüş periyodunu belirlemek için kullanılmıştır.[10] Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevi'nde 2009 yılında yapılan bir araştırma, 25,676 ± 0,001 saatlik bir periyot ve 0,16 ± 0,02 büyüklüğünde bir parlaklık değişimi buldu. Daha önceki çalışmalarda belirlenen 15 saatlik bir süreyi devre dışı bıraktılar.[8]
2002 yılında Arecibo Gözlemevi'nden radarla 137 Meliboea asteroidi gözlemlendi. Dönüş sinyali, 144 ± 16 km.'lık bir etkin çapla eşleşti Bu değer, diğer yollarla hesaplanan asteroit boyutlarıyla tutarlıdır.[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "137 Meliboea". Minor Planet Center. 3 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2018.
- ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
- ^ "Asteroid 137 Meliboea". Small Bodies Data Ferret. 30 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2018.
- ^ "melibœan." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
- ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 137 Meliboea" (2018-04-28 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2018.
- ^ a b c Pravec, P.; Harris, A. W.; Kusnirak, P.; Galad, A.; Hornoch, K. (Mayıs 2012), "Absolute Magnitudes of Asteroids and a Revision of Asteroid Albedo Estimates from WISE Thermal Observations", Asteroids, Comets, Meteors 2012, Proceedings of the conference held May 16–20, 2012 in Niigata, Japan, 1667 (1667), s. 6089, Bibcode:2012LPICo1667.6089P.
- ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73 (1), ss. 98-118, arXiv:1203.4336
, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.Tablo 1
- ^ a b Pilcher, Frederick; Jardine, Don (Nisan 2009), "Period Determinations for 31 Euphrosyne, 35 Leukothea 56 Melete, 137 Meliboea, 155 Scylla, and 264 Libussa", The Minor Planet Bulletin, 36 (2), ss. 52-54, Bibcode:2009MPBu...36...52P
- ^ Fornasier, S.; Lazzarin, M.; Barbieri, C.; Barucci, M. A. (February 1999), "Spectroscopic comparison of aqueous altered asteroids with CM2 carbonaceous chondrite meteorites", Astronomy and Astrophysics Supplement, cilt 135, ss. 65−73, Bibcode:1999A&AS..135...65F, doi:10.1051/aas:1999161.
- ^ di Martino, M.; Blanco, C.; Riccioli, D.; de Sanctis, G. (Şubat 1994), "Lightcurves and rotational periods of nine main belt asteroids", Icarus, 107 (2), ss. 269-275, Bibcode:1994Icar..107..269D, doi:10.1006/icar.1994.1022.
- ^ Magri, Christopher; Nolan, Michael C.; Ostro, Steven J.; Giorgini, Jon D. (Ocak 2007), "A radar survey of main-belt asteroids: Arecibo observations of 55 objects during 1999–2003", Icarus, 186 (1), ss. 126-151, Bibcode:2007Icar..186..126M, doi:10.1016/j.icarus.2006.08.018
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- 137 Meliboea - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 137 Meliboea - JPL Small-Body Database
