2003 Harding
| Keşif[1] | |
|---|---|
| Keşfeden | C. J. van Houten I. van Houten-G. T. Gehrels |
| Keşif yeri | Palomar Gözlemevi |
| Keşif tarihi | 24 Eylül 1960 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (2003) Harding |
Adın kaynağı | Karl Harding (Alman gökbilimci)[2] |
Alternatif adlandırma | 6559 P-L · 1934 XH 1941 BH · 1952 BP 1952 DT · 1971 SU1 1972 YT · 1973 AG1 |
| Ana kuşak · (dış) | |
| Yörünge özellikleri[1] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 82,47 yıl (30.122 gün) |
| Günöte | 3,4477 AU |
| Günberi | 2,6723 AU |
| 3,0600 AU | |
| Dış merkezlik | 0,1267 |
| 5,35 yıl (1.955 gün) | |
| 98,138° | |
| 0° 11d 2,76s / gün | |
| Eğiklik | 1,8693° |
| 64,474° | |
| 70,697° | |
| Fiziksel özellikler | |
| C[3] | |
| 12,0[1] | |
| Boyutlar | 20,173±0,112[4] |
| 2,96 sa (0,123 g)[5] | |
| 0,065±0,005[4] | |
2003 Harding (geçici ismiyle 6559 P-L), asteroid kuşağının dış bölgelerinde bulunan, yaklaşık 18 kilometre çapında karbonlu bir Eoan asteroitidir. 24 Eylül 1960'ta Palomar-Leiden araştırması sırasında, Leiden'de gök bilimciler Ingrid ve Cornelis van Houten ve Palomar, California'dan Tom Gehrels tarafından keşfedildi.[6] Asteroit daha sonra astronom Karl Ludwig Harding'in adını aldı.[2]
Yörünge ve Sınıflandırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Asteroit, Eos ailesinin bir üyesidir.[5] Her 5 yıl 4 ayda bir Güneş'in yörüngesinde 2,7 ila 3,4 AU uzaklıkta dönen asteroidin yolu, yörünge eğimi 2 dereceden az olan ekliptik düzlemle neredeyse aynı düzlemdedir. Üç saatlik kısa bir dönüş süresine sahiptir.[1]
Araştırma tanımı "P-L", 1960'larda Palomar-Leiden araştırmasında işbirliği yapan Palomar Gözlemevi ve Leiden Gözlemevi'nin adını taşıyan Palomar-Leiden anlamına gelir. Gehrels, Palomar'ın Samuel Oschin teleskopunu (48 inçlik Schmidt Teleskobu olarak da bilinir) kullandı ve fotoğraf plakalarını astrometrinin yapıldığı Leiden Gözlemevi'ndeki Ingrid ve Cornelis van Houten'e gönderdi. Bu üçlü, birkaç bin asteroidin keşfiyle tanınmaktadır.[7]
Adlandırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Asteroit, küçük gezegen 3 Juno'yu keşfeden Alman gök bilimci Karl Ludwig Harding'in (1765-1834) adını almıştır. Aynı zamanda ay krateri Harding'e de onun adı verilerek onurlandırılmıştır.[2] Resmi adlandırma atıfı Minor Planet Center tarafından 15 Ekim 1977'de yayımlanmıştır. (M.P.C. 4238).[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 2003 Harding (6559 P-L)" (2017-06-02 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017.
- ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(2003) Harding". Dictionary of Minor Planet Names – (2003) Harding. Springer Berlin Heidelberg. s. 162. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_2004. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ^ "LCDB Data for (2003) Harding". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017.
- ^ a b Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Dailey, J.; Eisenhardt, P. R. M.; McMillan, R. S.; Spahr, T. B.; Skrutskie, M. F.; Tholen, D.; Walker, R. G.; Wright, E. L.; DeBaun, E.; Elsbury, D.; Gautier, T., IV; Gomillion, S.; Wilkins, A. (Kasım 2011). "Main Belt Asteroids with WISE/NEOWISE. I. Preliminary Albedos and Diameters". The Astrophysical Journal. 741 (2): 20. arXiv:1109.4096
. Bibcode:2011ApJ...741...68M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/68. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi17 Haziran 2017.
- ^ a b Alvarez-Candal, Alvaro; Duffard, René; Angeli, Cláudia A.; Lazzaro, Daniela; Fernández, Silvia (Aralık 2004). "Rotational lightcurves of asteroids belonging to families". Icarus. 172 (2): 388-401. Bibcode:2004Icar..172..388A. doi:10.1016/j.icarus.2004.06.00817 Haziran 2017.
- ^ "2003 Harding (6559 P-L)". Minor Planet Center. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017.
- ^ "Minor Planet Discoverers". Minor Planet Center. 24 Nisan 2016. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017.
- ^ Schmadel, Lutz D. "Appendix – Publication Dates of the MPCs". Dictionary of Minor Planet Names – Addendum to Fifth Edition (2006–2008). Springer Berlin Heidelberg. s. 221. doi:10.1007/978-3-642-01965-4. ISBN 978-3-642-01964-7.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Asteroid Lightcurve Database (LCDB) 10 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., sorgu formu (info 16 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Archived sitesinde arşivlendi)
- Küçük Gezegen İsimleri Sözlüğü, Google kitapları
- Asteroitler ve kuyruklu yıldızlar dönüş eğrileri, CdR 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Observatoire de Genève, Raoul Behrend
- Keşif Koşulları: Numaralandırılmış Küçük Gezegenler (1)-(5000) 22 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – Küçük Gezegen Merkezi
- 2003 Harding - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 2003 Harding - JPL Small-Body Database
