41. Senfoni (Mozart)

Do-Majör Senfoni No.41 (K:551), Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 10 Ağustos 1788 tarihinde bestelenen sanatçının son ve aynı zamanda en uzun senfonisidir.^[1]

Takma adı Jüpiter Senfonisidir. Bu isim Mozart tarafından değil, piyano için bir düzenleme yapan emprezaryo Johann Peter Salomon tarafından verilmiştir.^[2]

Enstrümanlar

Senfoni; bir flüt, iki obua, iki fagot, iki trompet, Do ve Sol timpani, iki korno ve yaylı çalgılar için bestelenmiştir.

Hazırlanma ve prömiyer

"41. Senfoni" Mozart'ın 1788 yazında birbiri arkasına çok çabuklukla bestelediği son üç senfoniden sonuncusudur. Mozart "Mi-Bemol 39. Senfoni"'nin bestelenmesini 26 Haziran'da; "Sol-Minör 40. Senfoni"'yi ise 25 Temmuz'da tamamlamıştı; 41. Senfoni'yi ise 10 Ağustos'ta bitirmişti.^[1] Bu aynı dönemde Mozart "Mi Piyano Triosu"; "Piyano Sonata No.16, Sonata Facile" ve bir keman sotnatino parçalarını da bestelemekteydi.

"41. Senfoni"'nin Mozart yaşamakta iken herhangi bir konserde icra edilip edilmediği bilinmemektedir. Müzik otoritesi Deutsch'un bildirdiğine göre bu dönemde Mozart Speielgasse'de Philip Otto'nun sahibi olduğu bir yeni gazino için bir seri "Gazino'da Konserler" adlı konserler dizisi organize etmeye çalışmaktaydı.^[1] Mozart'ın bu seri konser için arkadaşı olan "Michael Puchburg"'a bir çifte konser bileti gönderdiği belgelenmiştir. Fakat yine Deutsch'un verdiği bilgiye göre bu konserlerin icra edilmiş olması yahut biletlere az talep olması dolayısıyla iptal edilmiş olması hakkında hiçbir belgesel bilgi bulunmamaktadır.

Yapısı

$\relative c' { \tempo "Allegro vivace" c4\f r8 \times 2/3 { g16( a b } c4) r8 \times 2/3 { g16( a b } | c4) r r r8 c'\p | c4.( b8 d4. c8) | g'2( f4) r | <g, g,>4\f r8 }$

Mozart'ın 41. Senfonisi klasik senfoni formuna uygun olarak şu dört "bölüm"den oluşmaktadır:

1. Allegro vivace, 4/4
2. Andante cantabile, 3/4 Fa-Majör
3. Minuetto e Trio: Allegretto - Trio, 3/4
4. Finale: Molto allegro, 2/2

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Deutsch, Otto Erich (1965) Mozart: A Documentary Biography. Stanford: Stanford University Press.1965, (İngilizce) s.320
^ Heartz, Daniel, Mozart, Haydn and Early Beethoven 1781-1802, p. 210, Norton (2009), ISBN 978-0-393-06634-0

Dış bağlantılar

Deutsch, Otto Erich (1965) Mozart: A Documentary Biography. Stanford: Stanford University Press.
George Grove (Ocak 1906). "Mozart's Symphony ın C (The Jupiter)". The Musical Times (İngilizce). 47 (755). ss. 27-31. doi:10.2307/904183. JSTOR 904183.
IMSLP websitesinde Mozart "Symphony No. 41" için bedava notalar [1] 17 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Mozart'in 40. Senfoni eserinde "finale"de bulunan fuga formlarinin analizi 24 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
"Age of Enliğhtenment" orkestrası konserinde Mozart "41. Senfoni" için program notları. Hazırlayan: Ron Drummond [2] (İngilizce)
"Bachtrack" websitesinde "live" konserler listesi [3] 26 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"Michael Lorenz"'in "Mozart'ın Alsergrund sokağındaki apartman dairesi" hakkinda online makalesi] (İngilizce) [4] 4 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"Neue Mozart-Ausgabe" projesi için Mozart "Do-Majör 41. Senfoni" için hazırlanmış notalar [5]11 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ve kritik notlar [6]11 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca)

[deutsch-1] Deutsch, Otto Erich (1965) Mozart: A Documentary Biography. Stanford: Stanford University Press.1965, (İngilizce) s.320

[heartz1781-1802_210-2] Heartz, Daniel, Mozart, Haydn and Early Beethoven 1781-1802, p. 210, Norton (2009), ISBN 978-0-393-06634-0

[1]

[2]