85 Io
.png) Io'nun ışık eğrisi tabanlı 3D modeli | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | C. H. F. Peters |
| Keşif tarihi | 19 Eylül 1865 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (85) Io |
Adın kaynağı | Io (Yunan mitolojisi) |
Alternatif adlandırma | A899 LA · A899 UA |
| Ana kuşak · (orta) Yabancı Eunomian | |
| Sıfatlar | Ionian |
| Yörünge özellikleri [1] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 151,35 y (55.280 gün) |
| Günöte | 3,1679 AU |
| Günberi | 2,1379 AU |
| 2,6529 AU | |
| Dış merkezlik | 0,1941 |
| 4,32 y (1.578 gün) | |
| 83,678° | |
| 0° 13d 41.16s / gün | |
| Eğiklik | 11,961° |
| 203,12° | |
| 123,11° | |
| Fiziksel özellikler | |
| FC (Tholen)[1] B (SMASSII)[1] | |
| 7,61[1] | |
| Boyutlar | 180×160×160 km[2][3] |
Ortalama yoğunluk | 1,4 g/cm3 (tahmini)[4] |
| 0,2864 g (6,875 sa)[1] | |
| 0,067[1] | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Io (küçük gezegen tanımı: 85 Io), asteroid kuşağının merkez bölgesinden yaklaşık 170 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir yabancı Eunomian'dır.
Keşif ve adlandırılma
[değiştir | kaynağı değiştir]C. H. F. Peters tarafından 19 Eylül 1865'te keşfedilmiş ve Yunan mitolojisi'nde Zeus'un sevgilisi Io'nun adını almıştır. Io aynı zamanda Jüpiter'in volkanik uydu'sunun da adıdır. İki basamaklı bir sayı ve iki harfli bir isimle 85 Io, tüm küçük gezegenlerin en kısa adlısıdır.
Yörünge ve fiziksel özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]85 Io, 10°'lik belirsizlikle ekliptik koordinatlardan (β, λ) = (-45°, 105°) veya (-15°, 295°) birine doğru bakan kutbuyla ters yön yörüngede hareket eder.[2] Bu, sırasıyla yaklaşık 125° veya 115°'lik bir eksen eğikliği sağlar. Şekli oldukça düzenlidir.[kaynak belirtilmeli]
SMASS sınıflandırmasına göre karbonlu C-tipi asteroittir, bu da muhtemelen karbonlu kayalardan oluşan ilkel bir cisim olduğu anlamına gelir. 141 Lumen ve 70 Panopaea gibi, Eunomia asteroit ailesi içindeki yörüngede dönen bir yabancıdır, ancak parçalanmış ana cisimle ilgili değildir.[kaynak belirtilmeli]
10 Aralık 1995'teki bir yıldız örtülmesi olayında 178 kilometrelik bir çap ölçüldü.[3] 85 Io'nun başka örtülme olayı (büyüklük 13,2) 12 Mart 2009'da Amerika Birleşik Devletleri'nin doğusunda 2UCAC 35694429 (büyüklük 13,8) yıldızıyla meydana geldi.[5]
| Güneş kavuşumu | kararlı, sonra ters yörünge | Karşı konum | En küçük mesafe (AU) | Maksimum parlaklık (mag) | kararlı, sonra düz yörünge |
|---|---|---|---|---|---|
| 27 Nisan 2004 | 31 Ekim 2004 | 23 Aralık 2004 | 1,92017 AU | 12,3 mag | 11 Şubat 2005 |
| 3 Ağustos 2005 | 9 Ocak 2006 | 5 Mart 2006 | 2,14389 AU | 11,8 mag | 25 Nisan 2006 |
| 17 Ekim 2006 | 26 Nisan 2007 | 9 Haziran 2007 | 1,38393 AU | 12,1 mag | 26 Temmuz 2007 |
| 7 Mart 2008 | 6 Ekim 2008 | 22 Kasım 2008 | 1,61470 AU | 10,7 mag | 9 Ocak 2009 |
| 8 Temmuz 2009 | 17 Aralık 2009 | 12 Şubat 2010 | 2,19864 AU | 11,1 mag | 3 Nisan 2010 |
| 21 Eylül 2010 | 15 Mart 2011 | 30 Nisan 2011 | 1,68623 AU | 12,2 mag | 20 Haziran 2011 |
| 7 Ocak 2012 | 31 Ağustos 2012 | 12 Ekim 2012 | 1,28465 AU | 11,1 mag | 19 Kasım 2012 |
| 9 Haziran 2013 | 25 Kasım 2013 | 20 Ocak 2014 | 2,13519 AU | 10,1 mag | 12 Mart 2014 |
| 29 Ağustos 2014 | 10 Şubat 2015 | 1 Nisan 2015 | 1,95222 AU | 12,2 mag | 22 Mayıs 2015 |
| 22 Kasım 2015 | 30 Haziran 2016 | 14 Ağustos 2016 | 1,16222 AU | 11,6 mag | 17 Eylül 2016 |
| 3 Mayıs 2017 | 3 Kasım 2017 | 26 Aralık 2017 | 1,95048 AU | 10,2 mag | 15 Şubat 2018 |
| 6 Ağustos 2018 | 13 Ocak 2019 | 9 Mart 2019 | 2,12957 AU | 11,8 mag | 28 Nisan 2019 |
| 21 Ekim 2019 | 2 Mayıs 2020 | 14 Haziran 2020 | 1,34977 AU | 12,0 mag | 30 Temmuz 2020 |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Browser: 85 Io". Jet Propulsion Laboratory. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017.
- ^ a b Torppa, J. (2003). "Shapes and rotational properties of thirty asteroids from photometric data" (PDF). Icarus. 164 (2): 346. Bibcode:2003Icar..164..346T. doi:10.1016/s0019-1035(03)00146-5. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF)4 Kasım 2022.
- ^ a b Erikson, A.; Berthier, J.; Denchev, P.V. (1999). "Photometric observations and modelling of the asteroid 85 Io in conjunction with data from an occultation event during the 1995-96 apparition". Planetary and Space Science. 47 (3–4): 327-330. Bibcode:1999P&SS...47..327E. doi:10.1016/S0032-0633(98)00128-7.
- ^ Krasinsky, G. A.; Pitjeva, E. V.; Vasilyev, M. V.; Yagudina, E. I. (2002). "Hidden Mass in the Asteroid Belt". Icarus. 158 (1): 98. Bibcode:2002Icar..158...98K. doi:10.1006/icar.2002.6837.
- ^ http://www.asteroidoccultation.com/2009_03/0312_85_20455.htm [ölü/kırık bağlantı]
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- İngilizce Fotometrik verilerden otuz asteroidin şekilleri ve dönüş özellikleri, Torppa (2003) 6 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 85 Io - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 85 Io - JPL Small-Body Database
