Abdülbahâ
Abdülbaha | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Abbas Efendi 23 Mayıs 1844 Tahran, İran |
| Ölüm | 28 Kasım 1921 (77 yaşında) Hayfa, Filistin Mandası |
| Milliyet | İranlı |
| Diğer ad(lar)ı | Hazreti Abdülbaha Abdülbaha Abbas, Ahit ve Misak'ın Merkezi |
| Evlilik | Münire Hanım (1873–1921) |
| Çocuk(lar) | Ziayiye Hanım, Tuba Hanım, Ruha Hanım, Münevver Hanım |
| Aile | Babası: Bahaullah Annesi: Asiye Hanım |
Abdülbaha (Arapça/Farsça: عبد البهاء, 23 Mayıs 1844 – 28 Kasım 1921), doğum adı Abbas Efendi (Farsça: عباس افندی), Bahai dininin kurucusu Bahaullah'ın en büyük oğlu. Abdülbaha, Bahaullah tarafından Kitab-ı Akdes (Bahai dininin En Kutsal Kitabı) ve Kitab-i Ahd (Bahaullah'ın Vasiyetnamesi) gibi eserlerinde yazılıp açıklanarak kendisinin halefi, yazılarının yanılmaz yorumcusu ve Bahai dininin başı ve merkezi olarak tayin edilmiştir.[1] Böylece Abdülbaha, Bahaullah ve Bab ile birlikte dinin üç merkezî şahsiyetinden biri olarak anılmakta ve yazıları ile doğrulanmış konuşmaları Bahai kutsal eserlerinin bir parçası olarak olarak kabul edilmektedir.[2]
Abdülbaha, Tahran'da sarayın asil bir ailesinde dünya geldi. Henüz sekiz yaşında iken babası hapsedildi ve ailenin mal varlığı yağmalandı. Abdülbaha, ailenin dokuz yıl boyunca kalacağı Bağdat'a babasının yanında sürgün edildi.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bahaullah'ın ailesi
- Mirza Mehdi
- Asiye Hanım
- Behiye Hanım
- Münire Hanım
- Şevki Efendi
| Makale serilerinden |
 |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Iranica 1989.
- ^ Smith 2000, ss. 14–20.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bahaitr.org: Hz. Abdülbaha1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
