Aelius Aristides
Publius Aelius Aristides Theodorus (Grekçe: Πόπλιος Αἴλιος Ἀριστείδης Θεόδωρος; MS 117–181), İkinci Sofistik Dönem'inin önde gelen bir üyesi olarak kabul edilen Yunan hatip ve yazardır. Nero'nun hükümdarlığından yaklaşık MS 230'a kadar gelişen bu dönemde kutlanan ve büyük etkisi olan hatiplerden biriydi.
Antoninus Pius ve Marcus Aurelius dönemlerine tarihlenen elliden fazla söylev ve diğer eserleri günümüze ulaşmıştır. Erken dönemdeki başarısı, onlarca yıl süren bir dizi hastalık nedeniyle kesintiye uğradı. Bu hastalıkların tedavisini, Asklepios tanrısıyla ilahi iletişim yoluyla aradı ve bu iletişimi, tanrının kutsal mekanında uyuduğu sırada gördüğü rüyaları yorumlayarak ve bu rüyalara uyarak sağladı. Bu deneyimini, Kutsal Hikayeler (Hieroi Logoi) adlı bir dizi söylevde kaydetmiştir. Aristides, yaşamının ilerleyen dönemlerinde hatiplik kariyerine geri dönerek büyük bir başarı elde etti. Philostratus, "Aristides, tüm sofistler arasında sanatında en derinlemesine bilgi sahibi olan kişiydi" diyerek onun yeteneğini vurgulamıştır.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Wright, II.9.