Alev

Başlığın diğer anlamları için Alev (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

"Kıvılcım" buraya yönlendirilmektedir. Diğer kullanımlar için Kıvılcım (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

Odunların yanarken oluşturduğu alev.

Alev ya da yalım, ateşin gözle görünen plazmalı bölümüdür.

Antik Yunanlar ve Simyacılar ateşin; hava, su ve toprak gibi element olduğu görüşündeydiler. Ancak modern tanıma göre Element, saf bir maddenin sahip olduğu protonlarla ilgilidir. Ateş ise birçok farklı maddeden oluşmuştur. Yani ateş bir element değildir.

Çoğu alev için alev, çoğu sıcak gazların bir karışımıdır. Ateş, havadaki oksijen ile ahşap veya propan (C₃H₈) gibi yakıtların arasındaki reaksiyon sonucudur. Diğer ürünlere ek olarak, bu reaksiyon karbondioksit (CO₂) duman, ışık ve ısı üretir. Alev yeterince sıcaksa gazlar iyonlaşır iyonlaşma ve sonunda maddenin bir diğer hali olan plazmaya Plazma geçer. Sıradan bir yangında iyonlaşma az miktarda olduğu için alevdeki maddelerin çoğu gaz halde olur. Yani alev bir gazdır. Ya da çoğunlukla gaz, az bir miktar ise plazmadır.

Aynı zamanda ateş gaz olduğundan gazların da bir kütlesi ve hacimlerinin olmasından dolayı ateşlerin de bir kütlesi ve hacmi vardır ve alevin, rengi ve sıcaklık derecesi yakan ve yanan maddelerin türüne bağlıdır. Örnek olarak bir çakmak ve onun tutuşturduğu mumun alevi aynıdır.

Etimoloji

Alev sözcüğü Farsça ālāv sözcüğünden, Türkçe olan yalım ise "yal- yanmak" kökünden gelir. Ayrıca yerel ya da gündelik dilde"alaz, yalın, yalaz, yalaza” gibi sözcüklerde kullanılır.