Alfred Cortot
| Alfred Cortot | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 26 Eylül 1877 Nyon, Vaud |
| Ölüm | 15 Haziran 1962 (84 yaşında) Lozan |
| Tarzlar | Klasik müzik |
| Çalgılar | Piyano |
Alfred Denis Cortot (26 Eylül 1877, Nyon - 15 Haziran 1962, Lozan), Fransız-İsviçreli piyanist ve orkestra şefidir. 20. yüzyılın en tanınmış klasik müzikçilerinden olan Cortot, başta Chopin ve Schumann olmak üzere, özellikle Romantik dönem piyano eserlerine yönelik şiirsel iç görüsüyle öne çıktı.
İlk yılları ve eğitimi
[değiştir | kaynağı değiştir]İsviçre'nin Nyon, Vaud kentinde Fransızca konuşulan bölümünde Fransız baba ve İsviçreli anneden doğdu. Paris Konservatuvarı'nda bir olasılıkla Chopin'in öğrencisi olan Émile Descombes ve Louis Diémer ile çalıştı ve 1896'da birincilik aldı. İlk halk önünde çalışını 1896'da Collone Konserleri'nde Beethoven'ın 3. Piyano konçertosu'nu çalarak yaptı. 1898 ve 1901 arasında Bayreuth Festivali'nde önce koro şefi sonra da yardımcı orkestra şefi olarak görev aldı. 1902'de Wagner'in Götterdämmerung eserinin Paris Premiyerini yönetti. Wagner'in Parsifal'i, Beethoven'in Missa Solemnis'i, Brahms'ın Alman Requiem'i gibi büyük çaplı eserleri ve kendi çağdaşı olan Fransız bestecilerinin eserlerini seslendirmek üzere bir konser topluluğu oluşturdu.
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]1905 yılında Cortot Jacques Thibaud ve Pablo Casals il birlikte bir trio kurdu. Bu trio döneminin önde gelen oda müziği gruplarından birine dönüştü. 1907 yılında Paris Konservatuvarında Raul Pugno'nun yerine geçmek üzere Konservatuvar müdürü ve öğretmeni olan Gabriel Faure tarafından görevlendirildi. 1923'e kadar Paris Konservatuvarın'daki öğretmenlik görevini sürdürdü. Bu kurumdaki öğrencilerinin arasında Clara Haskil, Yvonne Lefébure, Dinu Lipatti, Vlado Perlemuter, Simone Plé-Caussade ve Marguerite Monnot sayılabilir.
1919 yılında Cortot École Normale de Musique de Paris'i kurdu. Burada yaptığı müzikal yorumlama dersleri çok ün kazanmıştır. Buradaki dikkat çeken öğrencileri Elisha Abas, David Barnett, Victor Bouchard, Mario Braggiotti, Charles Bruck, Dino Ciani, Clotilde Coulombe, Halina Czerny-Stefańska, Jean-Michel Damase, Gunnar de Frumerie, Karl Engel, Renaud Gagneux, Eric Gaudibert, Ilmari Hannikainen, Clara Haskil, Václav Kaprál, Yvonne Lefébure, Raymond Lewenthal, Jerome Lowenthal, Jean-Pierre Marty, Marguerite Monnot, Vlado Perlemuter, Helena Sá e Costa, Pnina Salzman, Esteban Sánchez, Magdalena Tagliaferro ve Warren Thomson gibi yirminci yüzyılda önemli yer tutmuş birçok müzisyeni de içerir.
Cortot başı çeken bir müzisyen olarak birçok uluslararası müzik etkinliğinde yer aldı. Fransız hükûmeti A. B. D.'ye yaptığı iki seyahatini ve 1920'de Rusya'ya yaptığı bir seyahatini finanse etti. Birçok orkestrayı yönetti ve Paris'e gelen önemli sanatçılara piyano eşliği yapmak için sıklıkla aranan bir piyanist oldu. Sağlığı bozulana kadar aktif olarak sahnelerde yer aldı ve son yıllarını aynı Franz Liszt'in yaptığı gibi ileri düzeyli öğrencilerle piyano dersleri yaparak geçirdi. İsviçre'nin Lozan kentinde öldü.
