Aneto

Aneto Pireneler üzerindeki en yüksek tepedir. Aragona Özerk Bölgesinin Huesca ili sınırları içerisindedir. Fransızca ismi Néthou 'dur.^[1] Yüksekliği 3.404 metredir. Tepeye ilk kez Rus Platon de Tchihatcheff 1842 yılında tırmanmıştır. Fransa-İspanya sınırının 6 kilometre (4 mil) güneyinde, üç Aragon eyaletinin en kuzeyindeki İspanyol Huesca eyaletinde yer almaktadır. Maladeta masifinin en güney bölümünü oluşturur. Benasque vadisinde yer almaktadır. Granitik yapıya sahip Paleozoik arazi ve Mezozoyik malzemelerden oluşur.

Aneto Buzulu

Aneto'nun kuzeyinde yer alan Aneto Buzulu, Pireneler'deki en büyük buzuldur. Ancak bu buzul, küresel ısınmanın etkisiyle hızla küçülmektedir. 20. yüzyılın başlarında yaklaşık 200 hektar olan buzul alanı, 21. yüzyıl başlarında 50 hektarın altına inmiştir. Bilimsel çalışmalara göre buzulun 2050 yılına kadar tamamen yok olabileceği öngörülmektedir.^[2]

Dağcılık ve turizm

Aneto, İspanya'nın en popüler dağcılık hedeflerinden biridir. Özellikle yaz aylarında çok sayıda dağcı zirveye tırmanmaktadır. En yaygın rota, Benasque'deki La Renclusa Dağ Evi'nden başlayan klasik kuzey rotasıdır. Zirveye ulaşmak için son bölümde Mahkeme Köprüsü (Puente de Mahoma) olarak bilinen dar bir sırttan geçilmesi gerekir.^[3]

Koruma durumu

Aneto ve çevresi, Posets-Maladeta Doğal Parkı sınırları içinde yer alır ve doğal yaşam, flora ve faunanın korunması için çeşitli önlemler alınmıştır

Kaynakça

^ Buytaert, J. (1990). Geological Guide to the Pyrenees. Editions du BRGM.
^ García-Ruiz, J.M. & Marti-Bono, C. (2011). "Glacial retreat in the Pyrenees during the 20th century", Quaternary International, Volume 233, Issue 2. 2011.
^ Federación Española de Deportes de Montaña y Escalada (FEDME). Guía de ascensiones clásicas.

[1] Buytaert, J. (1990). Geological Guide to the Pyrenees. Editions du BRGM.

[2] García-Ruiz, J.M. & Marti-Bono, C. (2011). "Glacial retreat in the Pyrenees during the 20th century", Quaternary International, Volume 233, Issue 2. 2011.

[3] Federación Española de Deportes de Montaña y Escalada (FEDME). Guía de ascensiones clásicas.

[1]

[2]

[3]

g t d Avrupa'nın önde gelen dağları
İskandinavya	Galdhøpiggen Kebnekaise Jiehkkevárri Snøhetta Store Lenangstind Sarektjåkkå — Adalarda: Beerenberg Hvannadalshnúkur Newtontoppen Novaya Zemlya HP
Batı Avrupa	İspanya: Mulhacén Aneto Torre de Cerredo Almanzor — Masif Merkezi: Puy de Sancy
Atlantik adaları	Kanaryalar: Teide Roque de los Muchachos Pico de las Nieves Malpaso — Azores: Pico Madeira: Ruivo
Alpler	Mont Blanc Grossglockner Finsteraarhorn Wildspitze Bernina Hochkönig Dufourspitze Hoher Dachstein Marmolada Viso Triglav Barre des Écrins Säntis Ortler Baldo Gran Paradiso Coca Cima Dodici Dents du Midi Chamechaude Zugspitze Antelao Arcalod Grintovec Großer Priel Grigna Settentrionale Bondone Presanella Birnhorn Col Nudo Pointe Percée Jôf di Montasio Polinik Tödi Birkkarspitze Ellmauer Halt Grande Tête de l'Obiou Cima Tosa Hochtor Grimming Grand Combin Tournette Zirbitzkogel Kesch
Apeninler	Corno Grande Amaro Serra Dolcedorme Montalto Cimone
Doğu Avrupa	Karpat: Gerlachovský štít Parângu Mare Moldoveanu Peleaga Pietrosul Rodnei — Kırım: Roman-Kosh — Ural: Narodnaya
Balkanlar	Musala Olimpos Vihren Taygetus Korab Jezercë Athos Kyllini Ossa Nemerçkë Pangaion Hills Kajmakčalan Smolikas Giona Jakupica Këndrevica Radomir Parnassus Botev Çika Valamara Baba Psili Koryfi
Akdeniz adaları	Korsika: Cinto — Sardunya: Punta La Marmora — Sicilya: Etna — Girit: Ida Lefka Ori Dikti — Other Greek islands: Dirfi Ainos Fengari — Kıbrıs: Olimpos
Kafkaslar	Elbrus Bazardüzü Kazbek Tebulosmta Aragats Dykh-Tau Dyultydag Dağı Kaputjugh Addala-Shukhgelmeer Dağı Shani