Anna Wintour

Dam Anna Wintour DBE
Wintour, 2024
Doğum	3 Kasım 1949 Hampstead, Londra, England
Milliyet	İngiliz, Amerikan
Vatandaşlık	Birleşik Krallık Birleşik Devletler
Eğitim	North London Collegiate School
Meslek	Dergi editörü, moda gazetecisi
Etkin yıllar	1975–günümüz
İşveren	Conde Nast Publications
Tanınma nedeni	Editor-in-Chief, US Vogue Artistic Director, Conde Nast
Önemli eser(ler)	Editör asistanı, Harpers & Queen, Harper's Bazaar; moda editörü, Viva, Savvy, New York; creative director, Amerikan Vogue; genel yayın yönetmeni, İngiliz Vogue and House & Garden
Yerine geldiği	Grace Mirabella
Kurul üyeliği	Metropolitan Sanat Müzesi
Evlilik	David Shaffer (1984-1999) Shelby Bryan (2004)
Çocuk(lar)	2
Ebeveyn(ler)	Charles Wintour Eleanor Trego Baker
Akraba(lar)	Patrick Wintour (erkek kardeşi)
İmza

Dame Anna Wintour DBE (d. 3 Kasım 1949), bir İngiliz-Amerikan gazeteci ve editör, 1988'den beri Vogue dergisinin genel yayın yönetmeni ve 2013'ten beri Vogue'un yayıncısı Condé Nast'ın sanat yönetmeni. Markası pageboy bob saç kesimi ve koyu güneş gözlükleriyle, Wintour moda dünyasının büyük bir kısmı için önemli bir figür haline geldi, moda trendleri ve genç tasarımcılara verdiği destek için geniş övgü aldı. Uzak ve talepkar kişiliği ona "Nükleer Wintour" (İngilizce kış winter, Wintour benzerliği) lakabını kazandırdı.

Londra Evening Standard editörü (1959-1976) babası Charles Wintour, gazetenin dönemin gençliği için nasıl daha ilgi çekici hale getirileceği konusunda ona danıştı. Ergenlikte modaya ilgi duymaya başladı. Moda gazeteciliği kariyeri iki İngiliz dergisinde başladı. Daha sonra New York ve House & Garden'daki işleri için ABD'ye taşındı. Londra'ya döndü ve 1985-1987 yılları arasında İngiliz Vogue'un editörü oldu. Bir yıl sonra, imtiyazın New York'taki dergisinin kontrolünü devraldı ve birçok kişinin durgun bir yayın olarak gördüğü dergiyi canlandırdı. Moda endüstrisini şekillendirmek için dergiyi kullanması, içeride tartışma konusu oldu. Hayvan hakları savunucuları kürk kullanımını öne çıkardığı için ona saldırırken diğer eleştirmenler onu kendi elitist kadınlık ve güzellik görüşlerini öne çıkarmak için dergiyi kullanmakla suçladı.

Eski bir kişisel asistan, Lauren Weisberger, 2003 yılında en çok satan anahtarlı roman The Devil Wears Prada, daha sonra Meryl Streep'in Wintour'a dayandırıldığı düşünülen moda editörü Miranda Priestly olarak oynadığı 2006 yapımı filme uyarlandı. 2009 yılında, R.J. Cutler'in The September Issue belgeselinin odak noktasıydı.

Anna Wintour 6 Temmuz 2025 tarihinde tam 36 yılın ardından Amerikan Vogue genel yayın yönetmenliğinden ayrıldı.

Ailesi

Wintour, 1949 yılında Hampstead, Londra'da Evening Standard'ın editörü Charles Wintour (1917-1999) ve bir Harvard hukuk profesörünün kızı olan Amerikan Eleanor "Nonie" Trego Baker'ın (1917-1995) kızları olarak doğdu. Ebeveynleri 1940'ta evlendi ve 1979'da boşandı. Wintour, Pennsylvania'dan bir tüccarın kızı olan anneannesi Anna Baker'ın (evlilik öncesi soyadı Gilkyson) adını aldı. Audrey Slaughter, Honey ve Petticoat gibi yayınlar yapan bir dergi editörü, üvey annesidir.

Wintour, toprak sahibi bir ailenin üyesidir. Babaannesi üzerinden Wintour, 18. yüzyılın sonları romancı Elizabeth Cavendish, Devonshire Düşesi ve ilk kocası, İrlandalı politikacı John Thomas Foster'ın büyük-büyük-büyük torunudur. Büyük-büyük-büyük-büyükbabası, Anglikan Derry Piskoposu olarak hizmet veren Bristol'ün 4. Earl'ü Frederick Hervey idi. Sir Augustus Vere Foster, 4. Baronet, bu soyisimle son baronet ve Wintour'un büyük amcasıydı.

Dört kardeşi vardı. Ağabeyi Gerald, çocukken trafik kazasında öldü. Küçük erkek kardeşlerinden biri olan Patrick, şu anda The Guardian'ın diplomatik editörü olan bir gazetecidir. James ve Nora Wintour, sırasıyla Londra yerel yönetiminde ve uluslararası sivil toplum örgütlerinde çalıştılar.

Kuzey Londra Kız Koleji Okulu'nda (North London Collegiate School) okumuş, burada okul kıyafet yönetmeliğine karşı çıkarak etek boylarını kısaltmasıyla tanınmıştır.

14 yaşında saçını bugünkü ikonik bob kesim hâline getirdi. Moda ilgisi, Ready Steady Go! programındaki Cathy McGowan'ı izleyerek ve ABD'den gelen Seventeen dergilerini okuyarak gelişti. Babası, dönemin genç okurlarına hitap etmek için onun fikirlerinden sık sık yararlanıyordu.

Kariyer Başlangıcı

“Babamın benim moda alanında çalışmam gerektiğine karar verdiğini düşünüyorum.” — The September Issue belgeselinden alıntı.

15 yaşında, Londra'nın efsanevi butiği Biba’da ilk işine başladı.

Sonrasında Harrods’ta staj yaptı, kısa süreli moda dersleri aldı fakat “Moda ya bilinir ya da bilinmez.” diyerek okulu bıraktı. 1970'te Harper’s Bazaar UK dergisi Queen ile birleşip Harper’s & Queen adını alınca, Wintour burada editoryal asistan olarak işe başladı.Henüz bu dönemde hedefini açıkça dile getirmişti: “Bir gün Vogue’u yönetmek istiyorum.”

1975'te New York'a taşındı ve Harper’s Bazaar’da genç moda editörü olarak göreve başladı. Yaratıcı çekimleri nedeniyle dokuz ay sonra kovuldu. Daha sonra Viva adlı dergide moda editörü oldu ve ilk kez asistan çalıştırarak disiplinli yönetim tarzıyla tanınmaya başladı. 1980’de Savvy adlı kadın dergisinde çalıştı; burada kendi gelirini kazanan profesyonel kadınlara hitap eden içerikler oluşturdu.

Vogue Dönemi

1985’te İngiltere’ye döndü ve British Vogue’un genel yayın yönetmeni oldu. Radikal kadro değişiklikleri yaptı, daha ciddi ve güçlü bir kadın imajı yaratmak istedi. Bu nedenle o dönemde kendisine “Nükleer Wintour” lakabı takıldı.

1987’de New York’a dönerek House & Garden dergisinin başına geçti, ardından 1988’de Amerikan Vogue’un genel yayın yönetmeni olarak atandı. İlk kapağı (Kasım 1988) model Michaela Bercu’yu kot pantolonla gösteriyordu — Vogue tarihinde ilk kez bir kapakta kot pantolon yer almıştı. Bu kapak, moda dünyasında devrim olarak kabul edildi.

1990’lar: Vogue’un Zirveye Dönüşü

Wintour’un liderliğinde Vogue, 1960’larda Diana Vreeland döneminde sahip olduğu kültürel etkinliğe yeniden ulaştı. Dergi, rakipleri Elle, Harper’s Bazaar ve Mirabella karşısında açık ara lider konuma geldi.

Bu dönemde Wintour, moda odaklı içeriği yeniden merkeze aldı, yaratıcı fotoğraf çekimlerine büyük yatırım yaptı ve “Vogue kadını”nı güçlü, bağımsız, kariyer sahibi bir figür olarak konumlandırdı. Fotoğrafçılar, makyaj sanatçıları ve stilistlerin adlarının dergide yer alması onun döneminde standart hâline geldi.

2000’ler: Küresel Etki ve Krizler

2000’li yıllarda Wintour, Vogue markasını büyütmek için üç yan yayın başlattı:

• Teen Vogue (gençlere yönelik),
• Vogue Living (yaşam ve dekorasyon),
• Men’s Vogue (erkeklere yönelik).

2004’te yayımlanan Eylül sayısı 832 sayfaydı — o zamana kadar yayımlanan en kalın dergi. Bu sayının prodüksiyonu daha sonra 2009’daki The September Issue adlı belgesele konu oldu. 2008 ekonomik kriziyle birlikte dergi bazı eleştiriler aldı. Özellikle LeBron James ve Gisele Bündchen’in birlikte yer aldığı kapak, ırksal çağrışımlar nedeniyle tepki çekti. Aynı yıl çıkan emeklilik söylentileri, Condé Nast’ın New York Times’ta iki sayfalık bir ilanla Wintour’a olan desteğini açıklamasına yol açtı.

2010’lar: Sanat Direktörlüğü ve Kurumsal Güç

2013’te Condé Nast, Anna Wintour’u tüm dergilerin sanat direktörü (artistic director) olarak atadı. Bu, onu yalnızca Vogue’un değil, tüm Condé Nast markalarının stratejik vizyonundan sorumlu kişi yaptı.

2014’te Metropolitan Sanat Müzesi’nin Kostüm Enstitüsü kompleksi onun onuruna “Anna Wintour Costume Center” adını aldı. Aynı yıl Michelle Obama, merkezin açılışını yaptı.

2017'de Kraliçe II. Elizabeth tarafından Britanya İmparatorluğu Nişanı Dame Komutanı (DBE) unvanına layık görüldü. Aynı dönemde Wintour'un Hillary Clinton ve Barack Obama gibi Demokrat politikacılar için düzenlediği bağış kampanyaları, onun moda dışı politik etkisini de gösterdi.

2020’ler: Küresel Liderlik ve Yeni Dönem

2020'de Condé Nast'ta yeniden yapılanma süreciyle birlikte Wintour, Dünya Çapında Baş İçerik Sorumlusu (Global Chief Content Officer) unvanını aldı. Böylece Vogue’un tüm uluslararası edisyonlarının yönü doğrudan ona bağlandı. 2023’te Londra’da, Met Gala benzeri bir yardım etkinliği düzenlenmesini önerdi.

Aynı yıl Britanya “Companions of Honour” nişanı ve 2025'te ABD Başkanlık Özgürlük Madalyası (Presidential Medal of Freedom) ile onurlandırıldı.

Haziran 2025'te Vogue genel yayın yönetmenliğinden ayrıldı. Eylül 2025'te, yerine vogue.com editörü Chloe Malle getirildi. Ancak Wintour, hâlen Vogue International’ın Global Chief Content Officer’ı olarak görev yapmaktadır.

Moda Üzerindeki Etkisi

Anna Wintour, moda endüstrisinde “trend belirleyici” olarak kabul edilir. Yeni tasarımcıları keşfetme ve yönlendirme konusunda olağanüstü bir etkiye sahiptir.

Örneğin:

• Christian Dior'un genç tasarımcı John Galliano’yu işe almasına,
• Brooks Brothers’ın Thom Browne’u seçmesine,
• Marc Jacobs’ın Plaza Hotel’de defile düzenleyebilmesine bizzat aracılık etmiştir.

The Guardian, onu “New York’un gayriresmî belediye başkan yardımcısı (unofficial mayoress)” olarak tanımlamıştır.

Kişisel Yaşamı

1984'te çocuk psikiyatristi David Shaffer ile evlendi; bu evlilikten Charles (1985 doğumlu) ve Katherine (1987 doğumlu) adlı iki çocuğu oldu. 1999'da boşandı. Daha sonra yatırımcı Shelby Bryan ile uzun süreli bir ilişki yaşadı.

Kızı Katherine, 2018'de İtalyan yönetmen Francesco Carrozzini (Vogue Italia'nın efsanevi editörü Franca Sozzani'nin oğlu) ile evlendi.

Wintour, Greenwich Village, New York’ta yaşamaktadır.

Alışkanlıkları ve Tarzı

Wintour sabah 05:30’da uyanır, tenis oynar, ardından saç ve makyajını yaptırarak saat 07:30’da ofise gider. Partilerde 20 dakikadan fazla kalmadığı, 22:15’ten geç yatmadığı bilinir. Öğle yemeklerinde genellikle ekmeksiz biftek veya hamburger yer.

Kıyafetleri yakından incelenir; özellikle Chanel takımlar ve orta boy etekler, kitten heel topuklar onun imzası hâline gelmiştir. Gözlükleri, görme bozukluğu nedeniyle reçeteli olup, Wintour’un “zırhım” dediği bir parçadır: “Beni tepkilerimden koruyor.”

Politik Duruşu

Wintour, uzun süredir Demokrat Parti destekçisidir. Hillary Clinton, Barack Obama ve Joe Biden kampanyalarına aktif bağış toplayıcı (bundler) olarak katkıda bulunmuştur.

Ayrıca Vogue'un içeriğinde zaman zaman kadınların statüsünü güçlendiren temalara yer vermiştir. 2020'de The New York Times, Vogue'un geçmişte siyah kadın çalışanları geri planda bıraktığına dair bir araştırma yayımlamış; Wintour bunun ardından çalışanlarına bir özür mektubu göndermiştir.

Bibliyografya

• Cutler, R.J. (director) (2009). Eylül Sayısı (Sinema filmi). Roadside Attractions.
• Gray (13 Eylül 1999). "The Summer of Her Discontent". New York. 24 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009. 
• Horyn, Cathy (1 Şubat 2007). " Vatandaş Anna ". New York Times. Erişim tarihi: 2 Şubat 2007.
• Oppenheimer, Jerry (2005). Ön Sıra: Vogue'un Editör Şefinin Serin Yaşamı ve Sıcak Zamanları Martin Press, New York ile ilgili tarafsız yorumlar, yazılar, öneriler ve görüşler sağlar. 0-312-32310-7 ISBN   0-312-32310-7.
• Safer (17 Mayıs 2009). "Anna Wintour, Behind the Shades". 60 Minutes. CBS News. 14 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2009. 
• Weisberger, Lauren (2003). Şeytan Prada Giyer. Broadway Books, New York ile ilgili tarafsız yorumlar, yazılar, öneriler ve görüşler sağlar. 0-7679-1476-7 ISBN   0-7679-1476-7.

Dış bağlantılar

• IMDb'de Anna Wintour