Asemik yazı

Asemik yazı, sözsüz açık anlamsal bir yazı şeklidir. Asemik /eɪˈsiːmɪk/ kelimesi "belirli bir anlamsal içeriği olmayan" veya "en küçük anlam birimi olmayan" anlamına gelir. Asemik yazının özgül olmamasıyla birlikte, okuyucunun doldurması ve yorumlaması için bırakılan bir anlam boşluğu ortaya çıkar. Bütün bunlar, soyut bir sanat eserinden anlam çıkarma yöntemine benzer. Asemik yazının kendisini soyut sanat gelenekleri arasında ayırdığı yer, asemik yazarın jestsel kısıtlamayı kullanması ve yazının çizgiler ve semboller gibi fiziksel özelliklerinin korunmasıdır. Asemik yazı, metin ve görüntüyü bir birlik içinde birleştiren ve ardından onu keyfi öznel yorumlara serbest bırakan melez bir sanat biçimidir. Sözel bağlam oluşturmak için yazmak yerine, serbest yazma veya kendi için yazma ile karşılaştırılabilir. Asemik çalışmaların açık doğası, dilbilimsel anlayışta anlamın oluşmasına izin verir; asemik bir metin, okuyucunun doğal dilinden bağımsız olarak benzer bir şekilde "okunabilir". Aynı sembolizm için birden fazla anlam, asemik bir çalışma için başka bir olasılıktır, yani asemik yazı çok anlamlı olabilir veya sıfır anlama, sonsuz anlamlara sahip olabilir veya anlamı zamanla gelişebilir. Asemik eserler, asemik bir metnin nasıl çevrileceğine ve keşfedileceğine okuyucunun karar vermesine izin verir; bu anlamda okuyucu, asemik çalışmanın ortak yaratıcısı olur.