Astor Piazzolla
Astor Piazzolla | |
|---|---|
 Astor Piazzolla (1971) | |
| Doğum | Astor Pantaleón Piazzolla 11 Mart 1921 Arjantin |
| Ölüm | 4 Temmuz 1992 (71 yaşında) Buenos Aires, Arjantin |
| Meslek | Bandoneonist, Besteci, Orkestra Şefi |
| Evlilik | Dedé Wolff (1943–1966) Laura Escalada (1988–1992) |
Astor Pantaleón Piazzolla, (11 Mart 1921, Mar del Plata, 4 Temmuz 1992, Buenos Aires), Arjantinli bandoneoncu ve Tango Nuevo'nun kurucusu.[1]
Buenos Aires'e 400 kilometre uzaklıkta Atlantik sahilinde bir sayfiye yeri olan Mar del Plata'da doğdu. İki yaşındayken ailesi New York'a yerleşti, 1937'ye kadar ABD'de yaşadı. Annesi terzi, babası ise berberdi. Mahalle arkadaşı Rocky Marciano, daha sonra dünya ağır sıklet boks şampiyonu olacak, bir grup arkadaşı ise Kaliforniya'da Alcatraz'da, bir kısmı ise New York'ta Sing Sing'de oturmak zorunda kalacaktı. Ama o kendini müziğiyle kurtardı. 10 yaşındayken tango orkestralarının önemli çalgısı bandoneonu ustaca çalışıyla ün kazandı, 1934'te tango şarkıcılarının kralı sayılan Carlos Gardel ile çalmaya başladı. Piazzolla bestelediği oda müzikleri, senfoniler, bale müzikleri ve tangolarında kendine özgü stiline her zaman sadık kaldı.
1954'te eğitim için bursla Paris'e gitti, ünlü Fransız eğitmen Nadia Boulanger'den ders aldı ve Gerry Mulligan ile de orada tanıştı. Bir yıl sonra Arjantin'e döndü, tangoyu monotonluktan kurtarmak için bir sekizli kurdu ve kendi tango stilini kabul ettirmeyi başardı. O günlerin en ünlü iki tango topluluğu için 200'den fazla parça düzenledi ve Buenos Aires Üniversitesi'nde konser veren ilk tango müzisyeni oldu. Kısa zaman sonra tiyatro toplulukları, film ve plak şirketlerinden beste siparişleri almaya başladı. Paris Opera Orkestrası Yaylı Çalgılar Topluluğu ve La Scala Opera Orkestrası müzisyenleriyle birlikte konserler verdi, 100'den fazla kayıt yaptı. Dünyanın en ünlü senfoni orkestraları onun, bandoneon konçertolarını yorumladı.[2]
4 Temmuz 1992'de Buenos Aires'te öldü.
Albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Adiós Nonino (1960)
- Tiempo Nuevo (1962)
- La Guardia Vieja (1966)
- ION Studios (1968)
- María de Buenos Aires (1968)
- Roma (1972)
- Libertango (1974)
- Reunión Cumbre (Summit) (1974) Gerry Mulligan ile birlikte
- With Amelita Baltar (1974)
- Buenos Aires (1976)
- Il Pleut Sur Santiago (1976)
- Suite Punta del Este (1982)
- Concierto de Nácar (1983)
- SWF Rundfunkorchester (1983)
- Live in Wien Vol.1 (1984)
- Enrico IV (1984)
- Green Studio (1984)
- Teatro Nazionale di Milano (1984)
- El exilio de Gardel (soundtrack, 1985)
- Tango: Zero Hour (1986)
- The New Tango (1987) Gary Burton ile birlikte
- Sur (1988)
- La camorra (1989)
- Hommage a Liège: Concierto para bandoneón y guitarra/Historia del Tango (1988) Liège Philharmonic Orchestra ile Leo Brouwer yönetiminde.
- Bandoneón sinfónico (1990)
- The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango apasionado) (1991)
- Five Tango Sensations (1991) Kronos Quartet ile birlikte
- Original Tangos from Argentina (1992)
- The Central Park Concert 1987 (1994)
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Eserleri ile tanınan Astor Piazzolla kimdir? 11 Mart Astor Piazzolla'nın 100. yaş günü". limkhub. 11 Mart 2021. Erişim tarihi: 11 Mart 2021.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Astor Piazzolla | Argentine musician". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 4 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021.
