Balahanı Kum Hamamı
 | |
 | |
| Genel bilgiler | |
|---|---|
| Tür | Hamam |
| Mimari tarz | Şirvan-Abşeron mimarlık okulu |
| Şehir | Bakü |
| Ülke | Azerbaycan |
| Koordinatlar | 40°27′51″K 49°55′05″D / 40.46417°K 49.91806°D |
| Tamamlanma | XIV-XV yüzyıllar |
Balahanı Kum hamamı, Balahanı yerleşimi topraklarında bulunan 14. yüzyıla ait tarihi-mimari bir anıttır.
Genel olarak hamam binası birbirine bağlı üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm ana giriştir. Buradan koridor, giyinme odası, giysi deposu ve banyo soyunma odalarına açılmaktadır. İkinci bölüm, sıcak ve soğuk su havuzları ile donatılmış büyük bir salonudur. Bu salon, çeşitli bireysel işlemler için tasarlanmış küçük odalarla birleştirilir.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Balahanı Kum hamamı araştırmacılar tarafından 14. yüzyıla atfediliyor.[1] Daha sonra Abşeron topraklarında bu tip hamamlar yaygınlaşmış, 17., 18. ve 19. yüzyıllarda Abşeron yarımadasının farklı yerlerinde Balahanı Kum hamamı mimarisini anımsatan hamamlar yapılmıştır.
Mimari özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Genel olarak hamam binası birbirine bağlı üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm ana giriştir. Buradan koridor, giyinme odası, giysi deposu ve soyunma odalarına açılmaktadır.[1] İkinci bölüm, sıcak ve soğuk su havuzları ile donatılmış büyük bir salonudur. Bu salon, çeşitli bireysel işlemler için tasarlanmış küçük odalarla birleştirilir. Birinci ve ikinci bölümün planının temeli, kenarları eşit olmayan büyük sekizgen salonlardır. Sekizgen salonun geniş kenarlarına bağlanan odalar, merkez salonla bütünlük oluşturmaktadır. Sekizgenin daha küçük kenarlarından açılan kapılar, hamam binasının farklı odalarına açılmaktadır. Havuzlar, yıkanma salonunun ortasında yer almaktadır. Yapının bu kısmı bir fener kubbesi ile örtülmüştür.[1]
Köşe odalar kare ve dikdörtgen şeklinde olup, hamamın genel zemin seviyesinden 60–70 cm yükseklikte taş zemine sahiptir. Köşe odaların üzeri kemerle kapatılmıştır. Yıkanan kişinin eşyalarını saklaması için tasarlanmış bu odaların duvarlarında da küçük nişler bulunmaktadır.[1]
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Щеблыкин, И.П. (1943). Памятники Азербайджанского зодчества эпохи Низами. Баку: Изд-во АзФАН.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d Щеблыкин 1943, s. 32