Bartolo Longo
| Bartolo Longo | |
|---|---|
 Aziz Bartolo Longo'nun fotoğrafı | |
| Doğum | 10 Şubat 1841 Latiano, Brindisi yakınları, Sicilyateyn Kraliyeti |
| Ölüm | 05 Ekim 1926 (85 yaşında) Pompei, Napoli, Campania, İtalya Krallığı |
| Kutsayanlar | Katolik Kilisesi |
| Kutsanma | 26 Ekim 1980, Aziz Petrus Bazilikası, Vatikan Papa II. Ioannes Paulus tarafından |
| Aziz ilanı | 19 Ekim 2025, Aziz Petrus Meydanı, Vatican City Papa XIV. Leo tarafından |
| Türbe | Rozari Bakiresi Mabedi, Pompei, Napoli, İtalya |
| Yortu | 5 Ekim |
Bartolo Longo (10 Şubat 1841 – 5 Ekim 1926), İtalyan bir avukattı. Gençliğinde satanist rahip[1][2] olarak görev yaptıktan sonra Katolikliğe ve laik Dominiken tarikatına geçti. Hayatını tespihe ve Meryem Ana’ya adadı. Papa tarafından Kutsal Kabir Tarikatı papalık şövalyeliği ile onurlandırıldı.[3] Papa XIV. Leo tarafından 19 Ekim 2025 tarihinde tazizi gerçekleştirildi ve aziz ilan edildi.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Erken dönem
[değiştir | kaynağı değiştir]Bartolo Longo, 10 Şubat 1841 tarihinde Sicilyateyn Krallığı’nda,[4] Brindisi yakınlarındaki Latiano adlı küçük bir kasabada varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailesi dindar Katoliklerden oluşuyordu. 1851 yılında Longo’nun babası hayatını kaybetti; annesi ise bir avukatla evlendi. Üvey babası Longo’nun öğretmen olmasını istese de Longo, avukat olmak için çalışmaya başladı. 1861 yılında üvey babasını ikna etmeyi başardı ve hukuk eğitimi almak üzere Napoli Üniversitesi’ne gönderildi.[5]
1860 yılında İtalya’daki Katolik Kilisesi, Risorgimento’ya ilham veren güçlü milliyetçi hareketle karşı karşıya kaldı. İtalyan birleşiminde kilit rol oynayan General Giuseppe Garibaldi, papalığı İtalyan milliyetçiliğine karşı bir tehdit olarak gördü ve papalık makamını tamamen ortadan kaldırmak amacıyla aktif kampanyalar yürüttü.[6] Avrupa Kilisesi aynı dönemde yükselişte olan spiritüalizm ve okültizmle de mücadele etmek zorunda kaldı.[7] Bu nedenle Napoli Üniversitesi’ndeki birçok öğrenci, papaya karşı kamusal gösterilere katılmaya, cadılığa inanmaya ve Napoli’deki medyumlara danışmaya başladı.[7][8] Longo’ya göre, bazı çalışmalar ve spiritüel deneyimlerin ardından satanist rahip olarak atandı.[1][9]
Katolikliğe geçiş
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ertesi yıl Longo, “Derisi ve kemikleri kalmış bir vücut, iki deli göz, yıpranmış sinirler, şeytani bir sakal ve hayatının geri kalanında onu takip etmeye mahkûm bir mide rahatsızlığıyla... Yanında uğursuz bir varlık hissetti; ‘meleğim’ olarak adlandırdığı bir varlık... [bir] karanlık yol arkadaşı.”[10] gibi nedenlerle büyük acılar çekti. Hayatı “depresyon, stres ve kafa karışıklıkları” ile doldu.[9] Profesörlerinden biri olan Vincenzo Pepe, Longo’nun davranışlarındaki dramatik değişimi fark etti. Dominikan rahibi Alberto Radente ve rahibe Caterina Colpicelli, Longo ile arkadaşlık kurarak onu Meryem Ana’ya ve tespihe adanma fikriyle tanıştırdılar. Bu kişilerin yardımıyla Longo, Satanizm’i bırakıp Katolik Kilisesi’ne dönmeye karar verdi. Bir seans sırasında bir tespih tutarak “Spiritüalizmi tamamen reddediyorum; çünkü o, hata ve yanlışlıklarla dolu bir labirentten fazlası değil” şeklinde beyanda bulunduğu söylenir.
7 Ekim 1871 tarihinde Longo, laik bir Dominiken oldu ve “Rosario” ismini aldı. Aynı dönemde, fakirlere ve iyileştirilemez hastalara yardım eden bazı Fransiskenlerle tanıştı. Bartolo, aynı zamanda hukuk eğitimine devam etti. Pompei köyüne,[8] Kontes Marianna Farnararo De Fusco adlı bir arkadaşına yardım etmek üzere gitti.[4]
Longo’nun sonradan aktardığına göre, Pompei’de insanların inançlarındaki düşüş onu oldukça şaşırttı. Şöyle yazmıştır: “Onların dini, batıl inançlar ile popüler geleneklerin bir karışımıdır. Her ihtiyaçları için bir cadıya, bir büyücüye gidip büyü ve sihir elde etmek istiyorlar.” Halkla konuşurken Bartolo, ciddi bir kateşizm eksikliği olduğunu fark etti. Bir adama tek bir Tanrı olup olmadığını sorduğunda, adam şu şekilde yanıt verdi: “Ben çocukken insanların üç tane olduğunu söylediklerini hatırlıyorum. Ancak şimdi, pek çok yıl sonra, biri öldü mü ya da evlendi mi bilmiyorum.”[8]
Longo, Pompei’de karşılaştığı insanların karmaşık inançlarını görünce derin bir dehşete kapıldı. Öyle depresif bir ruh halindeydi ki, intihara yönelik düşüncelerle mücadele etti ve kendi satanist olduğu dönemleri hatırladı. Ancak Kutsal Bakire’nin Aziz Dominik’e söylediği “Rozarimi yayan herkes kurtulacak” sözünü hatırladı. Bu ifade, onu insanları Tanrı’ya geri döndürmek amacıyla halkın rozariye adanmasını yaygınlaştırma konusunda cesaretlendirdi.[11]
Pompei'deki Hanımefendimiz Türbesi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Kontes Marianna di Fusco’nun yardımıyla Longo, 1873 yılı Ekim ayında harap durumdaki bir kiliseyi restore etmeye başladı ve bir Rozari Kardeşliği’nin kuruluşunu gerçekleştirdi. Rozarinin Hanımefendisi onuruna düzenlenen bir festivale de sponsor oldu.
1875 yılında Longo, Rozarinin Hanımefendisi ile Aziz Dominik ve Azize Sienalı Katerina’nın tasvir edildiği bir tabloyu hediye olarak aldı. Porta Medina’daki Rozari Manastırı’ndan bir rahibe olan Concetta de Litala, tabloyu Dominikan rahibi Alberto Radente için saklıyordu. Radente, bu tabloyu Napoli’deki bir hurda dükkânından çok düşük bir ücretle satın almıştı. Tablo oldukça kötü durumdaydı ve Longo, onu ilk gördüğünde sanatsal kalitesinin düşüklüğünden rahatsız olduğunu yazmıştır. Ancak hediyeyi, Concetta’yı kırmamak ve mevcut fonları korumak amacıyla kabul etmiştir. Longo, tabloyu restore ettirmek için bağış toplamış ve hacıları teşvik etme amacıyla kiliseye yerleştirmiştir.[12][13]
Tabloyla ilgili mucize iddiaları ortaya çıktı ve bu durum, halkın kiliseye akın etmesine neden oldu. Longo, Nola Piskoposu tarafından daha büyük bir kilise inşa etmesi için teşvik edildi; temel taşı 8 Mayıs 1876 tarihinde atıldı. Kilise, 1891 yılı Mayıs ayında Kardinal La Valletta tarafından kutsandı.[13] 1938 yılında kilise bazilika statüsüne yükseltildi ve günümüzde Pompei’deki Rozarinin Hanımefendisi Türbesi olarak bilinmektedir. Longo ayrıca History of the Sanctuary of Pompei, dedicated to the Most Blessed Virgin of the Rosary adlı eseri de içeren çeşitli ruhsal yazılar kaleme aldı.
Hayatının sonları ve ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Bartolo Longo ve Kontes Marianna di Fusco, yıllar süren ruhsal ve hayır işlerine dayanan iş birliklerinin ardından, Papa XIII. Leo’nun tavsiyesiyle 7 Nisan 1885 tarihinde evlendiler. Ancak çift, Josephit tarzı bir evlilik sürdürdü.[14] Okullar, yetimhaneler ve o dönemde radikal kabul edilen bir uygulama olan hapishanedeki çocukların topluca yaşayabilmesi için evler organize etmeye devam ettiler.[15] 1906 yılında Pompei’deki Hanımefendimiz Türbesi’ni Papalığa bağışladılar ve Longo, tüm çalışmalarındaki otoritesinden feragat etti.
Longo, 85 yaşına geldiği 5 Ekim 1926 tarihine kadar rozariyi yaymaya devam etti. Bazilikanın bulunduğu meydan, Longo’nun adını almış olup hâlâ bu ismi taşımaktadır. Bedeni camdan bir röliker içinde sergilenmektedir ve bir papalık şövalye tarikatı olan Kutsal Kabir Tarikatı’na ait cüppe ve tören kıyafetlerini giymektedir.[3][16]
Miras
[değiştir | kaynağı değiştir]Nobel Barış Ödülü adaylığı
[değiştir | kaynağı değiştir]1902 yılında Bartolo Longo, Nobel Barış Ödülü’ne aday gösterildi. Adaylığı, İtalyan Senatosu ve Temsilciler Meclisi üyeleri arasında yer alan Pietro Chimienti, Antonio Cardarelli ve sekiz kişi tarafından Norveç Nobel Komitesi’ne sunuldu.[17][18]
1903 yılında ise Longo, sosyal ve insani konulardaki katkıları göz önünde bulundurularak Vincenzo Giuseppe de Prisco ve Luigi Simeoni tarafından yeniden aday gösterildi.[19][20]
Taziz süreci
[değiştir | kaynağı değiştir]Longo’nun ruhsal yazıları, teologlar tarafından 1 Şubat 1939 ve 4 Nisan 1943 tarihlerinde onaylandı. Taziz süreci 28 Şubat 1947 tarihinde başlatıldı ve kendisine “Tanrı’nın Hizmetkârı” unvanı verildi.[21]
26 Ekim 1980 tarihinde Papa II. Ioannes Paulus tarafından “Rozari Elçisi” olarak adlandırılarak kutlu ilan edildi; özellikle Rosarium Virginis Mariae adlı apostolik mektupta anıldı.[22]
25 Şubat 2025 tarihinde Papa Franciscus, Longo’nun aziz ilanı için Aziz Sebepleri Dikasterisi tarafından yapılan genel oturumda olumlu oyu onayladı. Bartolo Longo,[23] 19 Ekim 2025 tarihinde Papa XIV. Leo tarafından aziz ilan edildi.[24]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Kosloski, Philip (15 Ekim 2025). "Former satanic priest to be canonized on October 19". aleteia.org. Aleteia SAS.
- ^ "A former Satanist priest who became a Saint". dominicanfriars.org. Dominican Friars Foundation.
- ^ a b "Saints of the Order – Middle Atlantic Lieutenancy". www.midatlanticeohs.com. Washington, D.C.: Equestrian Order of the Holy Sepulchre of Jerusalem. 2023. 2 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2023.
- ^ a b "Our Lady of Pompeii". www.ewtn.com. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2023.
- ^ Brown, Ann M., "Apostle of the Rosary: Blessed Bartolo Longo", New Hope Publications. 2004. 1-892875-24-1
- ^ Giuseppe Guerzoni, Garibaldi: con documenti editi e inediti, Florence, 1882, Vol. 11, 485.
- ^ a b Conan, Doyle, "The History of Spiritualism Vol II", The Book Tree Co., CA, 2007
- ^ a b c "The Rosary: The Devil's Defeat". Catholic Exchange (İngilizce). 27 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2018.
- ^ a b Angelo Stagnaro, "Blessed Bartolo Longo: The Ex-Satanist On the Path to Sainthood", Catholic Herald, 19 July 2011.
- ^ The Slaves of the Immaculate Heart of Mary (2016). "Blessed Bartolo Longo: From Satanism to Sanctity". From the Housetops. LVII (1). s. 4.
- ^ Fr. Roger J. Landry, "From Satanist to Saint", 31 October 2008
- ^ Cruz, Joan Carroll, "Relics", 1984. p 88-89. 978-0-87973-701-6
- ^ a b Longo, Bartolo. "History of the Sanctuary of Pompeii". 1895. p 14, 115, 226
- ^ Catholic News Agency "BLESSED BARTHOLOMEW LONGO" 23 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 5 October 2014
- ^ Auletta, Gennaro. "Il Beato Bartolomeo Longo". 1980. 978-8885291249
- ^ "Blessed Bartolo Longo: a model for the members of the Order". www.holysepulchre.va (İngilizce). Erişim tarihi: 29 Aralık 2023.
- ^ "Nomination archive – Bartolo Longo". nobelprize.org. 21 Mayıs 2024.
- ^ "Nominasjon til Nobels fredspris for 1902 av Bartolo Longo (Italia)". media.digitalarkivet.no.
- ^ "2 Soldiers, medical doctor, former satanist closer to canonization". Aleteia. 25 Şubat 2025.
- ^ "Nominasjon til Nobels fredspris for 1903 av Bartolo Longo (Italia)". media.digitalarkivet.no.
- ^ Index ac status causarum beatificationis servorum dei et canonizationis beatorum (Latince). Typis polyglottis vaticanis. January 1953. s. 31.
- ^ Pope John Paul II, Rosarium Virginis Mariae
- ^ "Pope Francis paves the way for new saints". Vatican News. 25 Şubat 2025.
- ^ "Pope Leo XIV canonizes 7 new saints, including first from Venezuela and Papua New Guinea". Catholic News Agency. 19 Ekim 2025. Erişim tarihi: 19 Ekim 2025.
