Bernard Lown

Bernard Lown
Bernard Lown, 2008'de Bernard Lown Barış Köprüsü'nün açılışında
Doğum	Boruch Lac 7 Haziran 1921 Utena, Litvanya
Ölüm	16 Şubat 2021 (99 yaşında) Chestnut Hill, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri
Milliyet	Litvanyalı
Vatandaşlık	Litvanya Amerika Birleşik Devletleri
Tanınma nedeni	Defibrilatörün geliştiricisi Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler'in kurucu ortağı
Evlilik	Louise Lown
Ödüller	Nobel Barış Ödülü (1985), Lasker Ödülü
Kariyeri
Dalları	Kardiyolog, nükleer savaş karşıtı aktivist
Çalıştığı kurumlar	Hardvard School of Public Health Brigham and Women’s Hospital
Doktora danışmanı	Samuel A. Levine

Bernard Lown (7 Haziran 1921 – 16 Şubat 2021), Litvanyalı-Amerikalı kardiyolog, bilim insanı ve insani yardım savunucusuydu. Modern kardiyolojinin gelişimine önemli katkılar sağlamış, doğrudan akım (DC) defibrilatörünün ve kardiyoversiyon cihazının geliştirilmesiyle tanınmıştır. Ayrıca, dünya barışını ve nükleer silahsızlanmayı savunan Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler (IPPNW) örgütünün kurucu ortağı olup, 1985'te Nobel Barış Ödülü'nü kazanmıştır. Aynı zamanda Lown, 1960'lı yıllarda akut miyokard enfarktüsü (kalp krizi) geçiren hastalarda ventriküler aritmilerin tedavisinde lidokainin etkinliğini gösteren ilk kişilerden biri olmuştur.

Hayatı ve eğitimi

Bernard Lown, 7 Haziran 1921'de Litvanya'nın Utena kentinde Yahudi bir ailenin çocuğu olarak doğdu. 1935 yılında ailesiyle birlikte Amerika Birleşik Devletleri'ne göç ederek Maine eyaletine yerleşti. 1942'de Maine Üniversitesi'nden zooloji alanında lisans derecesi aldı ve ardından 1945'te Johns Hopkins Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden tıp doktoru unvanını kazandı. Tıp eğitimini Yale-New Haven Hastanesi, Montefiore Tıp Merkezi ve Boston'daki Peter Bent Brigham Hastanesi'nde tamamladı. Bu süreçte, ünlü klinik kardiyolog Samuel A. Levine'in yanında kardiyoloji alanında uzmanlaştı.

Lown, Harvard Halk Sağlığı Okulu ve Brigham and Women’s Hastanesi'nde öğretim üyeliği yapmıştır. Ayrıca, kardiyoloji alanında çok sayıda akademik yayına imza atmış ve birçok sağlık politikası ile ilgili seminerlerde konuşmalar yapmıştır. Tıp dünyasında özellikle kardiyoloji ve nükleer savaşın önlenmesi konularındaki çalışmaları ile saygı kazanmıştır.

Tıbbi katkıları

Doğrudan Akım (DC) Defibrilatörü ve Kardiyoversiyon

1950'lerin sonlarına kadar, ventriküler fibrilasyon gibi ciddi kalp ritim bozuklukları genellikle ilaç tedavisiyle yönetilmeye çalışılıyordu. 1956'da Amerikalı kardiyolog Paul Zoll, açık kalp cerrahisi sırasında ve ani kalp durmalarında, duvar prizinden alınan alternatif akım (AC) elektrik şoklarıyla resüsitasyon yöntemlerini tanımladı. Ancak AC akımı, güvenlik ve etkinlik açısından yeterince test edilmemişti ve ölümcül olabilirdi. 1959'da Lown, AC akımının kalbe zarar verebileceğini ve ölümcül olabileceğini gösterdi.

Daha güvenli bir resüsitasyon yöntemi bulmak amacıyla, Lown, American Optical Company'de çalışan elektrik mühendisi Barouh Berkovits'in yardımını aldı. 1961'de Lown ve ekibi, belirli bir doğrudan akım (DC) dalga formunun, ventriküler fibrilasyonu tersine çevirerek normal kalp ritmini geri kazandırmada etkili olduğunu ve kalp veya iskelet kasına zarar vermediğini kanıtladı. Bu, "Lown dalga formu" olarak bilinir hale geldi ve defibrilatör ve kardiyoversiyon cihazlarının dünya çapında kabul görmesini sağladı.

Fiber Optik

1957 yılında Bernard Lown, kalp kasına besin sağlayan büyük koroner damarlarda oluşan aterosklerotik aort plaklarını nasıl görselleştirebileceği üzerine çalışmalar yürütüyordu. Bu plakların görüntülenebilmesinin, kalp krizlerini ve ani kardiyak ölümü tedavi etme ve önleme konusunda yeni yöntemler geliştirilmesine yardımcı olabileceğini umuyordu. Massachusetts Institute of Technology'de fizikçi olarak çalışan yakın arkadaşı Elias Snitzer ile yaptığı bir tartışma sonucunda, American Optical Company'de fiber optik teknolojisi üzerine çalışan fizikçi Michael Polanyi ile tanıştı. Lown, fiber optik teknolojisini araştırmak amacıyla Hartford Vakfı'ndan bir hibe aldı. Ancak, o dönemdeki optik teknoloji bu tür bir araştırmayı ilerletebilecek düzeyde değildi ve bu nedenle çalışma sonlandırıldı. Yine de Lown'un araştırmaları, fiber optik kullanılarak köpeklerde oksijen satürasyonunun ölçülebileceğini ve insanlarda kalp debisinin belirlenebileceğini gösterdi.

1964 yılında Meksika'da düzenlenen Dünya Kardiyoloji Konferansı'na, biri defibrilatör ve kardiyoversiyon, diğeri ise fiber optik teknolojisi üzerine olmak üzere iki özet sundu. Defibrilatör ve kardiyoversiyon üzerine olan çalışması kabul edilmezken, fiber optik teknolojisiyle ilgili olan çalışma kabul edildi.

Lown-Ganong-Levine Sendromu

Lown-Ganong-Levine (LGL) sendromu, anormal kalp ritmine (aritmi) yol açabilen nadir bir preeksitasyon sendromudur. 1952 yılında Bernard Lown, Samuel A. Levine ve William Francis Ganong tarafından tanımlanmıştır. Bu sendrom, kısa PR aralığı (<120 ms) ve normal QRS kompleksi ile karakterizedir ve atriyoventriküler düğümü (AV düğümünü) atlayan aksesuar bir yolak nedeniyle oluşur.

Lown ve ekibi, bu durumun atriyal taşikardiye ve ani kardiyak semptomlara yol açabileceğini belirledi. Ancak, Wolff-Parkinson-White (WPW) sendromundan farklı olarak LGL sendromunda Delta dalgası bulunmaz ve hastalar genellikle AV düğümü üzerinden iletilen hızlı kalp ritimlerinden şikayetçidir.

LGL sendromunun teşhisi genellikle elektrokardiyografi (EKG) ile yapılır. Tedavisinde beta blokerler, kalsiyum kanal blokerleri ve nadiren kateter ablasyonu uygulanabilir. Bernard Lown’un bu sendromu tanımlaması, elektrofizyoloji alanında büyük bir ilerleme kaydetmiş ve aritmilerin mekanizmasını daha iyi anlamamıza yardımcı olmuştur.

Lidokainin Ventriküler Aritmilerde Kullanımı

Lidokain, günümüzde akut koroner sendromlarda ve ventriküler aritmi tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir antiaritmik ilaçtır. Bernard Lown, 1960'lı yıllarda lidokainin ventriküler taşikardi ve ventriküler fibrilasyonun tedavisinde etkili olduğunu gösteren ilk bilim insanlarından biri olmuştur.

Lown, araştırmalarında lidokainin ventriküler ektopik atımları baskıladığını ve miyokard enfarktüsü sonrası ölüm riskini azalttığını tespit etti. Lidokain, sınıf 1b antiaritmik ilaçlar grubuna aittir ve hızlı sodyum kanallarını bloke ederek aksiyon potansiyel süresini kısaltır.

Bu keşif, 1970'ler ve 1980'ler boyunca acil kardiyak tedavi protokollerine dahil edildi ve lidokain, ani kardiyak ölümlerin önlenmesi için standart tedavi haline geldi. Ancak, sonraki araştırmalar lidokainin pro-aritmik etkileri olabileceğini ve her hastada kullanımının dikkatli değerlendirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur. Günümüzde lidokain, ventriküler fibrilasyonda amiodaronun alternatifi olarak kabul edilir.

Yoğun Bakım Ünitelerinin Gelişimine Katkısı

1950’li yıllara kadar kalp krizi (miyokard enfarktüsü) geçiren hastalar için özel bakım üniteleri bulunmamaktaydı. Hastalar, standart hastane servislerinde tedavi edilmekteydi ve ani gelişen komplikasyonlar nedeniyle ölüm oranları oldukça yüksekti. Bernard Lown, miyokard enfarktüsü geçiren hastaların sürekli olarak izlenmesi ve acil müdahalelerin daha hızlı yapılabilmesi için yoğun bakım ünitelerinin kurulması gerektiğini savundu.

1960'lı yıllarda Lown ve ekibi, yoğun bakım ünitelerinin kardiyak monitörizasyon sistemleri, elektrokardiyografi takibi ve defibrilatör gibi ileri teknolojilerle donatılmasının hayati önem taşıdığını gösterdi. Lown'un öncülüğünü yaptığı "Koroner Yoğun Bakım Üniteleri" (Coronary Care Units - CCU), 1960'ların sonunda Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygınlaşmaya başladı.

Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler (IPPNW)

Bernard Lown, yalnızca tıbbi alandaki çalışmalarıyla değil, aynı zamanda küresel barış ve nükleer silahsızlanma konusundaki çabalarıyla da tanınmıştır. 1980 yılında Sovyet kardiyolog Yevgeniy Chazov ile birlikte Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler (International Physicians for the Prevention of Nuclear War - IPPNW) örgütünü kurdu. IPPNW, dünya çapındaki doktorları bir araya getirerek nükleer savaşın tıbbi, çevresel ve insani sonuçlarını bilimsel verilere dayanarak anlatmayı amaçlayan bir organizasyondur.

IPPNW, özellikle Soğuk Savaş döneminde ABD ve Sovyetler Birliği arasındaki artan nükleer gerilime bir yanıt olarak ortaya çıkmıştır. Lown ve Chazov, doktorlar olarak savaşın sağlık üzerindeki yıkıcı etkilerini önlemekle yükümlü olduklarını savundular. Örgütün temel amacı, nükleer silahların kullanılmasının küresel bir sağlık felaketine yol açacağını göstermek ve bu silahların tamamen ortadan kaldırılması için hükümetlere baskı yapmaktı.

IPPNW, kuruluşunun ardından hızla büyüyerek 60'tan fazla ülkede doktorların katılımıyla genişledi. Organizasyon, tıbbi verilerle nükleer savaşın etkilerini açıklayan raporlar yayınladı ve dünya çapında hükümetler üzerinde büyük bir baskı oluşturdu. 1985 yılında, IPPNW’ye Nobel Barış Ödülü verildi. Nobel Komitesi, örgütün nükleer savaşın insanlık için oluşturduğu tehdide dikkat çekmesi ve silahsızlanma sürecini teşvik etmesi nedeniyle ödüllendirildiğini duyurdu.

Ödülü almak için Oslo'ya giden Bernard Lown ve Yevgeniy Chazov, törende yaptığı konuşmada, nükleer savaşın yalnızca politik bir sorun değil, insan sağlığı açısından bir felaket olduğunu vurguladılar. Lown, "Hekimler olarak, en büyük salgının önüne geçmek zorundayız. Bu salgın, nükleer savaştır" ifadelerini kullandı.

Soğuk Savaş'ın sona ermesinin ardından IPPNW, nükleer silahsızlanma konusundaki çalışmalarına devam etti ve 2007 yılında Nükleer Silahların Tamamen Ortadan Kaldırılması için Uluslararası Kampanya (ICAN) hareketinin bir parçası oldu. 2017’de ICAN, nükleer silahların yasaklanmasını savunan çalışmaları nedeniyle Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü.

IPPNW, günümüzde de nükleer savaşın önlenmesi, küresel sağlık eşitsizlikleri, savaş mağdurlarına tıbbi destek ve çevresel sürdürülebilirlik gibi konularda çalışmalarını sürdürmektedir. Bernard Lown’un bu organizasyona katkıları, yalnızca bir hekim olarak değil, aynı zamanda bir barış savunucusu olarak tarihte önemli bir yer edinmesini sağlamıştır.