Biricik ve Mülkiyeti
Biricik ve Mülkiyeti (Almanca: Der Einzige und sein Eigentum), aynı zamanda Ego ve Kendisi olarak da bilinir, Max Stirner'in (1806-1856) felsefi çalışmasıdır. 1844 yılında basılmıştır.
Max Stirner bu kitabında, içinde yer aldığı Genç Hegelciler grubunun üzerinde yoğun bir etki bırakan Hegel'in yöntemini kullanarak Genç Hegelciler'i, özellikle Feuerbach'ı eleştirir ve gruptaki bütün arkadaşlarına ters gelen kendi düşüncelerini öne çıkarır.
Kitap insanın özgürce hareket etmesini engelleyen otoriter kavramların insan hayatına nasıl hakim olduğunu anlatır. Radikal bir anti-otoriter ve bireyci çizgide ilerleyerek Prusya'yı ve modern batı toplumlarını eleştirir. Bütün ideolojilerin ve dinlerin temelde boş kavramlar olduğunu ileri sürer. Bu otoriter kavramlara duyduğu karşıtlık yüzünden, milliyetçilik, devletçilik, komünizm ya da hümanizm gibi popüler ideolojileri eleştirir. Max Stirner kitabın önsözünde şöyle der: "Tanrısal olan Tanrı'nın meselesidir, insansal olan insanın. Benim meselem ne Tanrı'nın meselesidir ne de insanlığın, ne hakikatin, ne iyinin, ne adaletin, ne özgürlüğün vb. Benim meselem sadece Benim-olandır ve o genel değil, bizzat — biriciktir, tıpkı Benim Biricik olduğum gibi. Hiçbir şey Benden üstün değildir!"
Kitaba hakim olan bu görüş sebebiyle, kimi zaman yanlış anlaşıldığı iddia edilse de (Henri Arvon), genel kanı anarşizm, varoluşçuluk, nihilizm ve postmodernizmin gelişimi üzerinde büyük bir etkiye sahip olduğu düşünülmektedir.[1][2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Leopold, David (2006-08-04). "Max Stirner". Zalta, Edward N. (Ed.). Stanford Encyclopedia of Philosophy.
- ^ Goodway, David. Anarchist Seeds Beneath the Snow. Liverpool University Press, 2006, p. 99.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Stirner projesi30 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.