Bogue Ek Antlaşması
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2021) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Bogue Antlaşması (Çince: 虎門條約), Çin ile Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı arasında, önceki Nanking Antlaşması'nı tamamlamak için Ekim 1843'te imzalanan bir antlaşmaydı. Anlaşmanın kilit hükümleri, İngiltere'ye sınır ötesi ve en çok tercih edilen ulus statüsü verdi.
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci Afyon Savaşı'nı bitirmek için, imparatorluk komiseri Qiying ve Henry Pottinger, 1842'de Nanjing'deki İngiliz savaş gemisi HMS Cornwallis'te İngiltere ve Çin Qing hanedanı adına Nanjing Antlaşması'nı imzaladılar . Anlaşma, Çin'in Batılı güçlerle kendi isteklerine karşı yaptığı, genellikle " eşitsiz anlaşmalar " olarak adlandırılan bir dizi ticari anlaşmanın ilki oldu .
Şartlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Nanjing'deki müzakereler sırasında, Çin ve İngiltere, ek bir anlaşmanın yapılması konusunda anlaşmışlardı ve 22 Temmuz 1843'te iki taraf, Kanton'da (Guangzhou ) "İngiltere ve Çin ile Ticaretin Genel Yönetmeliğini" ilan etti . Bu düzenlemeler, Qiying ve Pottinger'in 8 Ekim 1843'te Kanton dışındaki Bogue üzerinde imzaladıkları "Bogue Antlaşması"na dahil edildi . Anlaşma, Çin-İngiliz ticareti için ayrıntılı düzenlemeler ve İngilizlerin yeni açılan Şanghay, Ningpo ( Ningbo ), Amoy ( Xiamen ), Foochow ( Fuzhou ) ve Kanton limanlarında ikamet edebilecekleri koşulları belirledi . Britanyalıların anlaşmalı limanlarda mülk satın almalarına ve orada aileleriyle birlikte ikamet etmelerine izin verilirken, Çin'in içlerine seyahat etmelerine veya orada ticaret yapmalarına izin verilmedi. Antlaşma aynı zamanda İngiliz uyruklarına ülke dışı ayrıcalıklar ve Büyük Britanya'ya en çok Kayırılan Ulus statüsü verdi; bu, ikincisinin diğer güçlere verilen herhangi bir ayrıcalıktan yararlanacağı anlamına geliyordu.
Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Çin'de imzalanan bu anlaşma, Çin'in Batı emperyalizmine boyun eğdirilmesinin yolunu açan emperyalist bir anlaşma olarak kabul ediliyor. Anlaşma, Birinci Afyon Savaşı'nın ardından Çin'in dış ticarete "açılmasını" sağlamlaştırdı ve Britanyalıların Çin'in daha önce yabancılara açılmamış bölgelerinde ikamet etmelerine izin verdi. 1845'te yerel Qing Hanedanı yetkilileri ve İngiliz yetkililer, Şanghay Uluslararası Yerleşiminin kuruluşunun yolunu açan Şanghay Toprakları düzenlemelerini ilan ettiler . Benzer anlaşmalar, şehirlerdeki Avrupalılar ve Çin vatandaşları arasında sosyal bir bölünme yaratan diğer antlaşmalar da daha sonralarda imzalandı.