Bottema teoremi - Vikipedi
İçeriğe atla
Ana menü
Gezinti
  • Anasayfa
  • Hakkımızda
  • İçindekiler
  • Rastgele madde
  • Seçkin içerik
  • Yakınımdakiler
Katılım
  • Deneme tahtası
  • Köy çeşmesi
  • Son değişiklikler
  • Dosya yükle
  • Topluluk portalı
  • Wikimedia dükkânı
  • Yardım
  • Özel sayfalar
Vikipedi Özgür Ansiklopedi
Ara
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç
  • Bağış yapın
  • Hesap oluştur
  • Oturum aç

İçindekiler

  • Giriş
  • 1 Teoremin Açıklaması
  • 2 Teoremin İspatı
    • 2.1 Benzerlikleri kullanarak ispat
    • 2.2 Vektörler yoluyla ispat
  • 3 Konuyla ilgili yayınlar
  • 4 Dış bağlantılar
  • 5 Ayrıca bakınız
  • 6 Kaynaklar

Bottema teoremi

  • Ελληνικά
  • English
  • עברית
  • 日本語
  • Nederlands
  • Русский
Bağlantıları değiştir
  • Madde
  • Tartışma
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Araçlar
Eylemler
  • Oku
  • Değiştir
  • Kaynağı değiştir
  • Geçmişi gör
Genel
  • Sayfaya bağlantılar
  • İlgili değişiklikler
  • Kalıcı bağlantı
  • Sayfa bilgisi
  • Bu sayfayı kaynak göster
  • Kısaltılmış URL'yi al
  • Karekodu indir
Yazdır/dışa aktar
  • Bir kitap oluştur
  • PDF olarak indir
  • Basılmaya uygun görünüm
Diğer projelerde
  • Wikimedia Commons
  • Vikiveri ögesi
Görünüm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bottema'nın teoremi şu şekildedir: A B C {\textstyle ABC} {\textstyle ABC}, C {\textstyle C} {\textstyle C} noktasının değişken olduğu bir üçgen olsun. Kareler A C {\textstyle AC} {\textstyle AC} ve B C {\textstyle BC} {\textstyle BC}'ye dışa doğru iliştirilirse, bu karelerin C {\textstyle C} {\textstyle C}'nin zıt noktalarının segmentinin orta noktası M {\textstyle M} {\textstyle M}, sabit bir nokta olacaktır. Özellikle bu, A B {\textstyle AB} {\textstyle AB}'ye içe doğru iliştirilmiş karenin orta noktasıdır.

Bottema teoremi, Hollandalı matematikçi Oene Bottema (Groningen, 1901–1992) tarafından matematik literatürüne kazandırılmış olan düzlem geometride bir teoremdir.[1]

Teoremin Açıklaması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Teorem şu şekilde ifade edilebilir; verilen herhangi bir A B C {\textstyle ABC} {\textstyle ABC} üçgeninde, herhangi iki bitişik kenarda, A C {\textstyle AC} {\textstyle AC} ve B C {\textstyle BC} {\textstyle BC}, kareler oluşturulsun. Üçgenin iki kenarının ortak tepe noktası olan C {\textstyle C} {\textstyle C}'nin karşısındaki karelerin köşelerini birbirine bağlayan doğru parçasının orta noktası, C {\textstyle C} {\textstyle C}'nin konumundan bağımsızdır.[2]

Teorem, kareler aşağıdaki yollardan biriyle oluşturulduğunda doğrudur:

  • Şekle bakarak, sol alt köşe A {\textstyle A} {\textstyle A}'dan başlayarak, üçgen köşelerini saat yönünde takip edin ve üçgenin kenarlarının solundaki kareleri oluşturun.
  • Üçgeni aynı şekilde takip edin ve üçgenin kenarlarının sağındaki kareleri oluşturun.

Teoremin İspatı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Teoremin üçgende benzerlikler kullanılarak ispatı.

Benzerlikleri kullanarak ispat

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • A H A G = B I B D = α {\textstyle {\frac {AH}{AG}}={\frac {BI}{BD}}=\alpha } {\textstyle {\frac {AH}{AG}}={\frac {BI}{BD}}=\alpha } olsun.
  • A B {\textstyle AB} {\textstyle AB} doğru parçası üzerine H L {\textstyle HL} {\textstyle HL}, C X {\textstyle CX} {\textstyle CX}, J K {\textstyle JK} {\textstyle JK} ve I M {\textstyle IM} {\textstyle IM} diklerini indirelim.
  • J K {\textstyle JK} {\textstyle JK}, H L M I {\textstyle HLMI} {\textstyle HLMI} yamuğunun orta tabanıdır, bu nedenle;
J K = ( H L + I M ) 2 {\textstyle JK={\frac {(HL+IM)}{2}}} {\textstyle JK={\frac {(HL+IM)}{2}}}'dir.
  • Ayrıca, ∠ H A C {\textstyle \angle HAC} {\textstyle \angle HAC} dik olduğundan ∠ H A L {\textstyle \angle HAL} {\textstyle \angle HAL} ve ∠ C A X {\textstyle \angle CAX} {\textstyle \angle CAX} tümler açılardır ve bu da △ H A L {\textstyle \triangle HAL} {\textstyle \triangle HAL} ve △ A C X {\textstyle \triangle ACX} {\textstyle \triangle ACX} dik üçgenlerini benzer yapar.
  • Benzerlikten faydalanarak;
H L = α A X {\textstyle HL=\alpha AX} {\textstyle HL=\alpha AX} ve I M = α B X {\textstyle IM=\alpha BX} {\textstyle IM=\alpha BX} yazılabilir.
  • Bu üç özdeşliği de dikkate alarak aşağıdaki eşitlik elde edilebilir:
J K = ( H L + I M ) 2 = α 2 ( A X + B X ) = α 2 A B = α A K {\textstyle JK={\frac {(HL+IM)}{2}}={\frac {\alpha }{2}}(AX+BX)={\frac {\alpha }{2}}AB=\alpha AK} {\textstyle JK={\frac {(HL+IM)}{2}}={\frac {\alpha }{2}}(AX+BX)={\frac {\alpha }{2}}AB=\alpha AK}
Buradan da C {\textstyle C} {\textstyle C}'den bağımsız olduğu görülür.
  • △ H A L ∼ A C X {\textstyle \triangle HAL\sim ACX} {\textstyle \triangle HAL\sim ACX} ve △ I B M ∼ △ B C X {\textstyle \triangle IBM\sim \triangle BCX} {\textstyle \triangle IBM\sim \triangle BCX} olduğundan;
A L = C X = B M {\textstyle AL=CX=BM} {\textstyle AL=CX=BM} yazılabilir.
  • Orta taban (midline) teoremine göre L K = K M {\textstyle LK=KM} {\textstyle LK=KM}'dir.
  • Bu nedenle, A K = ( L K − A L ) = ( K M − B M ) = K B {\textstyle AK=(LK-AL)=(KM-BM)=KB} {\textstyle AK=(LK-AL)=(KM-BM)=KB}'dir.
Bu, J {\textstyle J} {\textstyle J}'nin sabit olduğunu, çünkü A B {\textstyle AB} {\textstyle AB} doğru parçasının orta noktasının "üstünde" sabit bir mesafede olduğunu gösterir.

Vektörler yoluyla ispat

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Orijinal şekli kullanalım ve O {\textstyle O} {\textstyle O}, A B {\textstyle AB} {\textstyle AB}'nin orta noktası olsun.
  • O B → = a i ^ {\textstyle {\overrightarrow {OB}}=a{\hat {i}}} {\textstyle {\overrightarrow {OB}}=a{\hat {i}}} olsun. Buna göre O A → = − a i ^ {\textstyle {\overrightarrow {OA}}=-a{\hat {i}}} {\textstyle {\overrightarrow {OA}}=-a{\hat {i}}} olur.
  • O C → = b i ^ + c j ^ {\textstyle {\overrightarrow {OC}}=b{\hat {i}}+c{\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {OC}}=b{\hat {i}}+c{\hat {j}}} olsun.
  • Bu nedenle; A C → = ( a + b ) i ^ + c j ^ {\textstyle {\overrightarrow {AC}}=(a+b){\hat {i}}+c{\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {AC}}=(a+b){\hat {i}}+c{\hat {j}}} ve B C → = ( − a + b ) i ^ + c j ^ {\textstyle {\overrightarrow {BC}}=(-a+b){\hat {i}}+c{\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {BC}}=(-a+b){\hat {i}}+c{\hat {j}}}'dir.
  • Buradan kolayca, A E → = − c i ^ + ( a + b ) j ^ {\textstyle {\overrightarrow {AE}}=-c{\hat {i}}+(a+b){\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {AE}}=-c{\hat {i}}+(a+b){\hat {j}}} ve B D → = c i ^ + ( a − b ) j ^ {\textstyle {\overrightarrow {BD}}=c{\hat {i}}+(a-b){\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {BD}}=c{\hat {i}}+(a-b){\hat {j}}} olduğunu gösterebiliriz.
  • A F A E = B G B D = k {\textstyle {\frac {AF}{AE}}={\frac {BG}{BD}}=k} {\textstyle {\frac {AF}{AE}}={\frac {BG}{BD}}=k} olsun.
  • A F → = − k c i ^ + k ( a + b ) j ^ {\textstyle {\overrightarrow {AF}}=-kc{\hat {i}}+k(a+b){\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {AF}}=-kc{\hat {i}}+k(a+b){\hat {j}}} ve B G → = k c i ^ + k ( a − b ) j ^ {\textstyle {\overrightarrow {BG}}=kc{\hat {i}}+k(a-b){\hat {j}}} {\textstyle {\overrightarrow {BG}}=kc{\hat {i}}+k(a-b){\hat {j}}} eşitliklerine sahibiz.
  • Sonuç olarak:
O H → = 1 2 ( O F → + O G → ) {\textstyle {\overrightarrow {OH}}={\frac {1}{2}}({\overrightarrow {OF}}+{\overrightarrow {OG}})} {\textstyle {\overrightarrow {OH}}={\frac {1}{2}}({\overrightarrow {OF}}+{\overrightarrow {OG}})}
= 1 2 ( O A → + A F → + O B → + B G → ) {\textstyle ={\frac {1}{2}}({\overrightarrow {OA}}+{\overrightarrow {AF}}+{\overrightarrow {OB}}+{\overrightarrow {BG}})} {\textstyle ={\frac {1}{2}}({\overrightarrow {OA}}+{\overrightarrow {AF}}+{\overrightarrow {OB}}+{\overrightarrow {BG}})}
= 1 2 ( − a i ^ − k c i ^ + k ( a + b ) j ^ + a i ^ + k c i ^ + k ( a − b ) j ^ ) {\textstyle ={\frac {1}{2}}(-a{\hat {i}}-kc{\hat {i}}+k(a+b){\hat {j}}+a{\hat {i}}+kc{\hat {i}}+k(a-b){\hat {j}})} {\textstyle ={\frac {1}{2}}(-a{\hat {i}}-kc{\hat {i}}+k(a+b){\hat {j}}+a{\hat {i}}+kc{\hat {i}}+k(a-b){\hat {j}})}
= k 2 ( ( a + b ) + ( a − b ) ) j ^ {\textstyle ={\frac {k}{2}}((a+b)+(a-b)){\hat {j}}} {\textstyle ={\frac {k}{2}}((a+b)+(a-b)){\hat {j}}}
= k a j ^ {\textstyle =ka{\hat {j}}} {\textstyle =ka{\hat {j}}} bulunur.
  • Bu da O H ⊥ A B {\textstyle OH\perp AB} {\textstyle OH\perp AB} ve O H {\textstyle OH} {\textstyle OH} uzunluğunun sadece a {\textstyle a} {\textstyle a} ve k {\textstyle k} {\textstyle k}'ye, yani A B {\textstyle AB} {\textstyle AB}'nin uzunluğuna ve k {\textstyle k} {\textstyle k} oranına bağlı olduğunu, dolayısıyla H {\textstyle H} {\textstyle H}'nin yerinin gerçekten sabit olduğunu gösterir.

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sashalmi, É., & Hoffmann, M. (2004). Generalizations of Bottema’s theorem on pedal points. Acta Acad. Paed. Agriensis, Sectio Mathematicae, 31, Makale, ss. 25-31.
  • Zvonko Cerin. (2009). Rings of Squares Around Orthologic Triangles. Makale 14 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., s. 1
  • Nguyen Ngoc Giang. (2018). A New Proof and Some Generalizations of the Bottema Theorem. International Journal of Computer Discovered Mathematics (IJCDM), ISSN 2367-7775, Volume 3, 2018, Makale 25 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., ss. 49-54

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bottema Teoremi: Nedir? 10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Wolfram Gösterimleri Projesi - Bottema Teoremi 30 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Geogebra - Bottema Teoremi 11 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Dynamic mathematics learning (Java Applet) 11 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • GoGeometry - Bottema Teoremi 29 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Van Aubel teoremi
  • Napoleon teoremi

Kaynaklar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Ceccarelli, M., (Ed.) (2007). "Oene Bottema (1901–1992)". Distinguished Figures in Mechanism and Machine Science. History of Mechanism and Machine Science. 1. Dordrecht: Springer. ss. 61-68. doi:10.1007/978-1-4020-6366-4_3. ISBN 978-1-4020-6365-7. 
  2. ^ Shriki (2011), Back to Treasure Island (İngilizce), 104 (9), ss. 658-664 .
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Bottema_teoremi&oldid=33856791" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
  • Öklid geometrisi teoremleri
  • Üçgen geometrisi
Gizli kategoriler:
  • Webarşiv şablonu wayback bağlantıları
  • Kanıt içeren maddeler
  • Sayfa en son 19.44, 22 Eylül 2024 tarihinde değiştirildi.
  • Metin Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altındadır ve ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
    Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc. tescilli markasıdır.
  • Gizlilik politikası
  • Vikipedi hakkında
  • Sorumluluk reddi
  • Davranış Kuralları
  • Geliştiriciler
  • İstatistikler
  • Çerez politikası
  • Mobil görünüm
  • Wikimedia Foundation
  • Powered by MediaWiki
Bottema teoremi
Konu ekle