Brachypelma hamorii

Dişi Brachypelma hamorii

Brachypelma hamorii, yaygın olarak "Meksika Kırmızı Dizli Tarantulası" olarak bilinen, Meksika'ya özgü büyük ve renkli bir tarantula türüdür. Bilimsel olarak 1997 yılında Tesmoingt, Cleton ve Verdez tarafından tanımlanmıştır. Uzun ömürlü ve sakin yapısı nedeniyle evcil hayvan olarak da popülerdir.

Tanım

Yaprak döken tropikal ormanlar, çalılıklar ve uzun otların bulunduğu bölgelerde, kütüklerin, taşların veya ağaç köklerinin altında kazdığı yuvalarda yaşar.Bacak açıklığı yaklaşık 14 cm'ye kadar ulaşabilir. Bacaklarında siyah ve kırmızımsı-turuncu halkalar bulunur; karapaks (baş ve göğüs bölgesi) genellikle siyah renkte olup, kenarları kahverengimsi-pembe tonlarında olabilir. Dişiler genellikle erkeklerden daha büyük ve daha uzun ömürlüdür. (Dişiler 25-30 yıl yaşayabilirler. Erkekler ise 10 yıl yaşarlar.) Brachypelma hamorii, uzun süre Brachypelma smithi ile karıştırılmıştır. Ancak 2017 yılında yapılan DNA barkodlama çalışmaları, bu iki türün genetik olarak farklı olduğunu ortaya koymuştur. Bu nedenle, daha önce B. smithi olarak tanımlanan birçok örnek aslında B. hamorii'dir.

Brachypelma hamorii (Meksika kırmızı diz tarantulası), zehirlidir ancak zehiri insanlar için genellikle tehlikeli değildir. Genellikle şu semptomlar görülebilir: Hafif ağrı, lokal kızarıklık veya şişme, nadir olarak kaşıntı veya hafif alerjik reaksiyon. Ancak B. hamorii çok uysaldır ve ısırmadan önce genellikle defalarca uyarı davranışı sergiler (geri çekilme, bacak kaldırma). Eğer tehdit altında hissederse, ısırmaktan çok karın kısmındaki tahriş edici tüyleri fırlatmayı tercih eder. Beslenme şekilleri yaşam koşullarına göre farklılık gösterir. Doğal ortamda: küçük böcekler, küçük omurgasızlar, nadiren de olsa küçük kertenkeleler ya da kurbağalarla beslenirler. Evcil olarak bakıldığında: cırcır böceği, un kurdu, Zophobas (dev un kurdu) Bazen küçük canlı fare verilir ama önerilmez (sindirim ve travma açısından) B. hamorii, avını yakalayıp zehirledikten sonra, dış sindirim yapar. Yani sindirim enzimlerini enjekte eder, avı sıvılaştırır ve bu sıvıyı emer. Katı besinleri sindiremez.

Yaşadığı bölgeler

Brachypelma hamorii, Meksika’ya özgü (endemik) bir türdür ve doğada sadece belirli bölgelerde yaşar. Meksika'nın güneybatısında yer alır. Ayrıca türün en yoğun ve doğal yaşam alanlarından biridir. Dağlık ve kurak-kısmen nemli ormanlık alanlarda yaşar. Sıcak, yarı nemli tropikal ormanların alt katmanlarında, yerin hemen altında ya da kaya oyuklarında yaşar. Genellikle orman açıklıkları, çalılık alanlar ve kuru topraklar tercih edilir. B. hamorii, egzotik evcil hayvan olarak dünyada çok popülerdir. Bu yüzden ABD, Avrupa, Japonya ve hatta Türkiye gibi ülkelerde ev ortamlarında yaygın olarak beslenir. Yasal yollarla ticareti CITES Ek II kapsamında kontrol altındadır. (CITES = Uluslararası Nesli Tehlike Altındaki Türlerin Ticareti Anlaşması)

Brachypelma hamorii, doğada çeşitli tehditlerle karşılaşsa da en ciddi tehlikelerden biri parazitik yaban arılarıdır. Özellikle Pepsis cinsine ait olan ve halk arasında "tarantula şahin arısı" olarak bilinen türler, bu tarantulayı avlayarak larvaları için canlı bir besin kaynağı olarak kullanırlar.

Pepsis sp. halk arasında "tarantula şahin arısı" olarak bilinir

Dişi yaban arısı, yeraltında veya sığ çalılık bölgelerinde yaşayan tarantulaların yuvalarını bulur. Ardından, tarantulaya sinsice yaklaşarak onu güçlü ve felç edici iğnesiyle sokar. Bu sokma işlemi, tarantulayı öldürmez; sadece sinir sistemini geçici olarak felç ederek hareket etmesini engeller. Böylece tarantula, canlı ancak savunmasız bir durumda kalır. Felç edilen birey ya doğrudan yaban arısının önceden hazırladığı yuvaya taşınır ya da bulunduğu noktaya yumurta bırakılır. Yumurtadan çıkan larva, tarantulanın iç organlarını yavaşça tüketerek gelişimini tamamlar. Larva, genellikle hayati organları en sona bırakarak, tarantulanın mümkün olduğunca uzun süre canlı kalmasını sağlar. Bu etkileşim, doğada "parazitoid ilişki" olarak adlandırılır. Parazitoid canlılar, konak organizmayı bir inkübatör gibi kullanır; yani hem gelişme ortamı hem de besin kaynağı olarak değerlendirilir. Tarantula, yaban arısı larvası için hem korunaklı bir ortam hem de yüksek protein içeren taze bir kaynak sunar. Brachypelma hamorii, savunma mekanizması olarak zehrini ve karın kısmındaki tahriş edici kıllarını kullanabilir. Ancak yaban arıları bu kıllardan genellikle etkilenmez. Ayrıca tarantula, doğrudan felç edildiği için bu savunmalarını kullanacak fırsatı da çoğu zaman bulamaz.

Bu doğal ilişki, ekosistem dengesinin bir parçası olarak değerlendirilir. Yaban arıları, örümcek popülasyonlarının kontrol altında tutulmasına katkı sağlar. Ancak habitat kaybı gibi dış etkenler, bu etkileşimin tarantulalar açısından daha yıkıcı sonuçlar doğurmasına neden olabilir.