Carl Schneider
Carl Schneider (19 Aralık, 1891 Posen, Gembitz - 11 Aralık 1946 Frankfurt) Heidelberg Üniversitesinde profesör, (1933-1945),[1] Psikiyatri bölüm başkanı,[2] kliniğinin müdürü, Aktion T4'da istem dışı ötenazi programında kıdemli araştırmacı.
Schneider’in, seçkin bir akademik psikiyatristten Nazi dünya görüşüne savrulmanın örneği olduğu söylenir. Bazı kişiler, onun bir zamanlar psikiyatrik rehabilitasyon çalışmalarında büyük empati gösterdiğini ve geri kalmış, izole olmuş ve gerilemiş olarak görülen psikiyatri hastalarının 'dehşetini' dönüştürme konusunda büyük bir idealizme sahip olduğunu anlatır. Bazen bir hastaya yardım etmenin iki olası yolunu ortaya koyardı – bunlardan biri 'çalışma terapisi', diğeri ise hastayı kısırlaştırmak ya da öldürmekti.
Schneider, 1932 yılında Nazi Partisi’ne katıldı. Nazi ideolojisi ve biliminin psikolojik varsayımlarını tanımladı ve geliştirdi. Alman/Aryan halkının psikolojik ve fiziksel sağlığını tehdit eden genetik ve kan kirleticilerinden halkı arındırmak amacıyla etnik temizlik için ulusal terapi kavramını ortaya attı. Klinik araştırmalarında ve eğitimde kullanmak üzere, öldürülmüş Yahudilerin, zihinsel engelli çocukların ve diğer kurbanların beyinlerini topladı. Beynin daha net röntgen görüntülerini almak için beyin-omurilik sıvısını havayla değiştirme tekniğini öğretti.
Schneider, Konrad Zucker ile birlikte Heidelberg’i, teorik olarak bilimsel amaçlar için çocukların öldürülmesine yönelik eğitimlerin verildiği iki önde gelen merkezden biri hâline getirdi. Bu uygulama, üç yıl boyunca otuz klinikte sürdü.[3]
Savaştan sonra
[değiştir | kaynağı değiştir]Savaşın sonunda, Schneider 29 Mart 1945’te Heidelberg’den kaçtı. ABD işgal yetkilileri, onun ötanazi programındaki rolünü öğrenmeden önce bile üniversitenin tıp fakültesine yeniden atanmasını engelledi.
Daha sonra Schneider tutuklandı ve Moosburg’daki bir kampa gönderildi. 29 Kasım 1946’da, Schneider Frankfurt am Main’daki Alman adli makamlarına teslim edildi; burada Werner Heyde’ye karşı açılan davada tanık olarak ifade vermesi planlanıyordu. Savcılar, Schneider’e bir yargılama durumunda durumunun çok kötü olacağını söylediler.
11 Aralık 1946’da, Schneider Frankfurt’da yargılamayı beklerken hücresinde kendini asarak intihar etti. Onunla birlikte çalışanlar ise cezalandırılmadı ve çalışmalarına devam edebildiler.[4] Heidelberg Bilimler Akademisi’ndeki üyeliği silindi.[5][6][7][8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Shorter, Edward (17 Şubat 2005). A Historical Dictionary of Psychiatry (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-803923-5.
- ^ "IMAJ | The Israel Medicine Association Journal | Volume , Number 3, March 2007 | Justice in Nuremberg: The Doctors' Trial – 60 Years Later". www.ima.org.il. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2025.
- ^ Strassmann, W. Paul (Haziran 2008). The Strassmanns: Science, Politics and Migration in Turbulent Times (1793-1993) (İngilizce). Berghahn Books. ISBN 978-1-84545-416-6.
- ^ Rotzoll, Maike; Hohendorf, Gerrit, Die Psychiatrisch-Neurologische Klinik, Springer Berlin Heidelberg, ss. 909-93911 Nisan 2025
- ^ Dafferner, Andreas. "Member of HAdW". www.haw.uni-heidelberg.de. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2025.
- ^ Remy, Steven P. (2002). The Heidelberg Myth: The Nazification and Denazification of a German University (İngilizce). Harvard University Press. ISBN 978-0-674-00933-2.
- ^ "PEP | Browse | Read - On Nazi Psychiatry". pep-web.org. 26 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2025.
- ^ Singer, L. (Ocak 1998). "Ideology and ethics. The perversion of German psychiatrists' ethics by the ideology of national socialism". European Psychiatry (İngilizce). 13 (S3): 87s-92s. doi:10.1016/S0924-9338(98)80038-2. ISSN 0924-9338. 6 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi11 Nisan 2025.