Chelsea FC tarihi (1983-2003)
.jpg)
Chelsea FC tarihi (1983-2003), Londra merkezli İngiliz futbol kulübü Chelsea'nin 1983 ila 2003 yılları arasındaki dönemini kapsar. Bu dönem hem saha içi başarıları hem de mali ve idari zorluklarla şekillenmiştir.[1]
Yeniden yapılanma ve istikrar arayışı (1983-1989)
[değiştir | kaynağı değiştir]1982'de Ken Bates, Chelsea'yi sembolik olarak 1 £ karşılığında satın aldı. Ancak, Stamford Bridge'in mülkiyeti daha önce emlak geliştiricilerine satılmıştı, bu da kulübün stadyumunu kaybetme riskiyle karşı karşıya kalmasına neden oldu.[2] Saha içinde, 1983'te teknik direktör John Neal, düşük maliyetle etkileyici bir takım kurarak Chelsea'yi 1983-84 sezonunda Second Division şampiyonu yaptı ve First Division'a yükseltti. Kulüp, üst üste iki sezonu ilk altıda tamamladıktan sonra, 1988'de tekrar küme düştü. Ancak, hemen ertesi sezon Second Division şampiyonluğunu kazanarak First Division'a yeniden yükseldi.
Premier League ve Avrupa başarıları (1990-2000)
[değiştir | kaynağı değiştir]1992'de Bates, uzun süren hukuki mücadelelerin ardından Stamford Bridge'in mülkiyetini kulüp mülkiyetiyle birleştirdi.[3] Premier League'in ilk yıllarında Chelsea "istikrarsız" performanslar sergilese de, 1994 FA Cup Finali'ne ulaştı. 1996'da oyuncu-menajer olarak atanan Ruud Gullit, takıma üst düzey uluslararası oyuncular ekleyerek 1971'den bu yana ilk büyük başarı olan FA Cup'ı kazandı. Gullit'in yerine geçen Gianluca Vialli döneminde ise Chelsea, Lig Kupası, UEFA Kupa Galipleri Kupası ve UEFA Süper Kupası'nı 1998'de, FA Cup'ı ise 2000'de kazandı.
Yeni yüzyıl ve kulübün el değişmesi (2000-2003)
[değiştir | kaynağı değiştir]2000'lerin başında Chelsea, Premier League'de üst sıralarda yer almayı sürdürdü ve 2002-03 sezonunu dördüncü sırada tamamlayarak UEFA Şampiyonlar Ligi'ne katılma hakkı elde etti. 2003 yılında, Rus oligark Roman Abramoviç kulübü satın alarak Chelsea'nin tarihinde yeni bir dönemi başlattı.
Bu dönem, Chelsea'nin hem saha içi başarıları hem de mali ve idari zorlukları aşarak "İngiliz futbolunun önemli bir gücü" haline gelmesinin temelini oluşturdu.[4]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Glanvill, Rick (2006). Chelsea FC: The Official Biography. ss. 143-157.
- ^ Glanvill, Rick (2006). Chelsea FC: The Official Biography. ss. 84-87.
- ^ Glanvill, Rick (2006). Chelsea FC: The Official Biography. ss. 89-90.
- ^ Dressing-room support sapped in Zola backlash 18 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. URL erişim 20 Nisan 2014
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Batty, Clive (2004). Kings of the King's Road: The Great Chelsea Team of the 60s and 70s. Vision Sports Publishing Ltd. ISBN 0-9546428-1-3.
- Batty, Clive (2005). A Serious Case of the Blues: Chelsea in the 80s. Vision Sports Publishing Ltd. ISBN 1-905326-02-5.
- Cheshire, Scott (1998). Chelsea: an Illustrated History. Breedon Books. ISBN 1-85983-143-5.
- Glanvill, Rick (2005). Chelsea FC: The Official Biography – The Definitive Story of the First 100 Years. Headline Book Publishing Ltd. ISBN 0-7553-1465-4.
- Hadgraft, Rob (2004). Chelsea: Champions of England 1954–55. Desert Island Books Limited. ISBN 1-874287-77-5.
- Harris, Harry (2005). Chelsea's Century. Blake Publishing. ISBN 1-84454-110-X.
- Mears, Brian (2004). Chelsea: A 100-year History. Mainstream Sport. ISBN 1-84018-823-5.
- Mears, Brian (2002). Chelsea: Football Under the Blue Flag. Mainstream Sport. ISBN 1-84018-658-5.
- Woolnough, Brian (1998). Ken Bates: My Chelsea Dream. Virgin Books. ISBN 1-85227-737-8.