David Enskog
David Enskog | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 22 Nisan 1884 Västra Ämtervik, Sunne, İsveç |
| Ölüm | 1 Haziran 1947 (63 yaşında) Stockholm |
| Milliyet | İsveçli |
| Vatandaşlık | İsveç |
| Eğitim | Uppsala Üniversitesi |
| Kariyeri | |
| Dalı | Matematiksel fizik - Kinetik teori |
| Çalıştığı kurumlar | Kraliyet Teknoloji Enstitüsü (1930-1947) |
| Tez | Kinetische Theorie der Vorgänge in mäßig verdünnten Gasen (1917) |
| Doktora danışmanı | Carl Wilhelm Oseen |
David Enskog (22 Nisan 1884, Västra Ämtervik, Sunne - 1 Haziran 1947, Stockholm) İsveçli matematiksel fizikçidir.[1] Maxwell-Boltzmann denklemlerini genişleterek gazların kinetik teorisinin geliştirilmesine yardımcı oldu.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Uppsala Üniversitesi'ndeki lisans eğitiminin ardından 1911 yılında fizik alanında licentiate derecesi aldı ve deneyselci olan profesör Gustaf Granqvist'in yanında gaz difüzyon üzerine çalıştı.[2] Ancak deneysel fiziğe devam etmek istemedi ve Ph.D. için profesör Carl Wilhelm Oseen'e geçti. 1913'ten itibaren kendisini ve ailesini geçindirmek için matematik ve fizik alanlarında lise öğretmenliği yaptı ve boş zamanlarında araştırma ve tez yazımına devam etti. 1917'de Uppsala'da gazların kinetik teorisi üzerine tezini tamamladı.[3] Tezi anlaşılmaz ve kavranması zor olarak değerlendirildiğinden, oldukça vasat bir not aldı ve bu da onun İsveç akademik kariyerinde bir sonraki önemli adım olan doçent olmaya hak kazanmasını engelledi.
Bu nedenle Enskog lise öğretmeni olarak çalışmaya devam etti, ancak kendisi ile aynı problemler üzerinde çalışmış olan Sydney Chapman ile temasa geçti. Chapman daha 1917'de Enskog'un çalışmalarının önemini fark etmişti. 1920'lerde Enskog'un gazların kinetik teorisine yaptığı katkılar daha fazla tanınmaya başladı. Enskog 1929'da Stockholm'de biri Stockholm Üniversitesi Koleji'nde mekanik ve matematiksel fizik alanında, diğeri Kraliyet Teknoloji Enstitüsü (KTH)'nde matematik ve mekanik alanında olmak üzere iki başvuru yaparak akademik dünyaya geri dönmeye çalıştı. Enskog Üniversite Koleji'nden kabul alamadı. KTH'deki seçim komitesi bölünmüştü ve Chapman İsveç'e yaptığı bir ziyarette Enskog'a güçlü bir destek verip onun adına bir tavsiye mektubu yazana kadar Hilding Faxén'e meyilliydi. Nihayet, Enskog 12 Aralık 1930'da KTH'ye profesör olarak atandı. Bir KTH profesörü olarak Enskog esas olarak öğretim görevleriyle meşgul oldu ve daha fazla araştırma yapmadı.
Chapman ve Enskog'un teorilerinin birleşimi daha sonra Boltzmann denkleminin çözümü için Chapman-Enskog yöntemi olarak tanındı. 1939 yılında Chapman ve Thomas Cowling tarafından yazılan ve David Enskog'a ithaf edilen The Mathematical Theory of Non-Uniform Gases adlı kitapta yazarlar bu teoriyi Chapman-Enskog adı altında genişlettiler.
Enskog'un çalışmalarının daha fazla tanınması 1945 yılında, ABD atom silahları projesine ilişkin Smyth Raporu yayınlandığında gerçekleşti. İlk nükleer silahlar için uranyum 235'i zenginleştirmek için kullanılan yöntemlerden biri olan termal difüzyonun kaşifleri olarak Chapman ve Enskog'dan bahsedildi. Enskog, bu raporda adı geçen tek İsveçli bilim adamıydı.
Enskog 1941'de İsveç Kraliyet Mühendislik Bilimleri Akademisi'ne ve nihayet 28 Mayıs 1947'de, ölümünden sadece birkaç gün önce İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne seçildi.
