Doğu Sibirya Dağları
| Rusça: Восточно-Сибирское нагорье | |
 Çerski Dağları'ın kuzeyinden bir görüntü | |
 | |
| En yüksek noktası | |
|---|---|
| Uç noktası | Pobeda |
| Yükseklik | 3003 |
| Koordinatlar | 65°00′K 157°30′D / 65.000°K 157.500°D |
Doğu Sibirya Dağları veya Doğu Sibirya Platoları (Rusça: Восточно-Сибирское нагорье) Rusya Federasyonu'nun en büyük dağ sistemlerinden biridir. Uzak Doğu Federal Bölgesi ve Kuzeydoğu Sibirya'daki Orta Yakut Ovası ve Bering Boğazı arasında uzanır. Doğu Sibirya Sistemi'nin tamamı çok düşük bir nüfus yoğunluğuna sahiptir.[1] Dağ sisteminin bölgesi, Büyük Rus Bölgeleri'nden biridir.
Doğu Sibirya Dağları'nın Kisilyah Sıradağları ve Oymyakon Platosu gibi bazı bölgelerinde, Yakut kültüründe çok değerli olan kaya oluşumları olan kisiliyahlar görülür.[2]
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Doğu Sibirya Sistemi, Kuzey Kutup Dairesi'nin kuzeyinde ve güneyinde yükselen dağ sıralarının birkaç ayrı bölümünden oluşur. Ana dağ grubu, yaklaşık 3.000 kilometre (1.900 mi) uzunluğundadır ve Lena Nehri vadisinden Çukçi Yarımadası'nın doğu ucundaki Cape Dezhnev'e kadar uzanır. Yaklaşık 1.200 kilometre (750 mi) uzunluğundaki plato bölgesi, orta alanda kuzeye uzanan Doğu Sibirya Ovası tarafından neredeyse yarı yarıya kesilir. Güney Sibirya Dağları sistemiyle örtüştüğü için güneybatıda sınır net bir şekilde sınırlandırılmamıştır. Dağlık arazi nedeniyle, Doğu Sibirya sisteminin büyük bir bölümü ıssızdır. En büyük şehri Magadan'dır.[3]
Dağlar
[değiştir | kaynağı değiştir] |
 |
Hidrografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Engin bölgenin başlıca nehirleri Yana, İndigirka, Kolima ve kolları Omolon ve Anadır nehirleridir.[4]
İklim, flora ve fauna
[değiştir | kaynağı değiştir]
Dünyanın yerleşim yerleri içinde gözlemlenen en düşük sıcaklıkları bu bölgede kaydedildi. Doğu Sibirya Dağ Sistemi'nin güneyinde, bölgenin coğrafi Kuzey Kutbu'nun yaklaşık 3.000 kilometre (1.900 mil) güneyinde olmasına rağmen, rekor düşük sıcaklıkların kaydedildiği ünlü Oymyakon Depresyonu alanı bulunmaktadır.[5]
Dağların alt rakımları ve vadiler büyük ölçüde tayga ile kaplıdır.[6] Sistemdeki dağların en alt kesimleri dereciklerinde ve nemli alanlarında, -45 °C (-49 °F) kadar derin dondurucu soğuklarda yaşayabilen bir tür olan[7] Sibirya Semenderine yaşam alanı sağlar,[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Gvozdetsky N. A. & Mikhailov N. I. Physical geography of the USSR. M., Thought, 1978.
- ^ "Кисиляхи" (Rusça). 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Google Earth
- ^ "Геоморфология России (Geomorphology of Russia)" (PDF). 21 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021.
- ^ "World Meteorological Organization Global Weather & Climate Extremes". 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021.
- ^ Herbert Hesmer. Einwirkungen der Menschen auf die Wälder der borealen kühlen Zonen der Alten Welt, Ch. Sowjetunion (Taiga), p. 188
- ^ "How salamanders survive the deep freeze". New Scientist. 11 Eylül 1993. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2012.
- ^ "JSTOR - Emmett Reid Dunn, The Salamanders of the Family Hynobiidae". 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021.