Dostluk İtilafı

Dostluk İtilafı ya da imza edilen adıyla Entente Cordiale, Almanya tehdidi karşısında yakınlaşan Birleşik Krallık ve Fransa'nın 8 Nisan 1904'te imzaladıkları antlaşma.^[1]^[2]

Söz konusu antlaşma, iki ülke arasında 1898 yılındaki Faşoda Buhranı'nın barışçıl bir şekilde çözümlenmesinden doğan yakınlaşmanın da etkisiyle, Berlin Konferansı (1884) sonrasında Birleşik Krallık ve Fransa'nın aleyhine daha talepkâr hale gelen Alman dış politikasının doğal sonucu olarak ortaya çıktı.

Anılan antlaşma ile taraflar birbirlerinin Mısır ve Fas'taki hakimiyet hukukunu tanıdılar ve Süveyş Kanalı'nın hakimiyeti konusundaki 29 Ekim 1888 tarihli İstanbul Antlaşması'nın yürürlüğe girmesi konusunda mutabık kaldılar. Ayrıca, üç ek protokol ile Tayland, Madagaskar, Senegal, Gambiya, Gine, Newfoundland (Kanada), Hebrid Adaları üzerindeki ihtilaflar da çözüme kavuşturuldu.

O dönemde yürürlükte olan Rus-Fransız İttifakı, Birleşik Krallık-Fransa Dostluk Antlaşması (1904) ve sonradan imzalanan Birleşik Krallık-Fransa Dostluk Antlaşması (1907) Almanya'ya karşı I. Dünya Savaşı öncesindeki üçlü ittifakın zincirlerini oluşturdu.

Birleşik Krallık-Fransa Dostluk Antlaşması, ayrıca Birleşik Krallık'ın yüzyıllardır başarıyla sürdürdüğü ve mükemmel yalnızlık (yalıtılmışlık) olarak tanımlanan kıta Avrupası'nın siyasi ihtilaflarına müdahil olmama ilkesini sona erdiren önemli bir kilometre taşı oldu.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Margaret Macmillan, The War That Ended Peace: The Road to 1914 (2013) ch 6.
^ A.J.P. Taylor, The Struggle for Mastery in Europe, 1848–1918 (1954) pp 408–17.

Avrupa tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Margaret Macmillan, The War That Ended Peace: The Road to 1914 (2013) ch 6.

[2] A.J.P. Taylor, The Struggle for Mastery in Europe, 1848–1918 (1954) pp 408–17.

[1]

[2]