El-Keşf an menâhici'l-edille
El-Keşf an menâhici'l-edille (Arapça: الكشف عن مناهج الأدلّة), İbn Rüşd'ün kısaca El-Menâhic veya El-Keşf olarak da anılan eseri. Eser felsefe karşısında dinin konumunu savunur, şer'î esasların felsefeyle çatışmadığını ileri sürer, İslam felsefesindeki bazı temel hususlara değinir. Eser çoğunlukla Faṣlü'l-Maḳâl (ve Ez-Zamîme) ile birlikte neşredilmiştir; bunlar birbirlerini tamamlayıcı niteliktedir denilebilir.
İbn Rüşd El-Menâhic'de özellikle Eş'arî kelamcılarının te'vil anlayışını tenkit eder. Aslında genel olarak zamanına kadarki kelam anlayışını tenkit etmiş olsa da Eş'arî geleneğe odaklanmıştır; bunun en büyük sebebi onun döneminde gerek halk gerek otorite açısından Eş'arî geleneğin önemli oluşudur. Ayrıca diğer bazı kelam ekollerine erişimi de kısıtlıydı. Eserde Allah'ın selbî ve tenzihî sıfatları gibi akaid konularındaki görüşlerini açıklayan İbn Rüşd genel olarak Eş'arî kelamcıların görüşlerinden çoğu noktada ayrılmıştır. Eserde kısaca da olsa yer alan diğer bazı konular: hüsn ve kubh, kaza ve kader, meâd, tecvir ve ta'dil...