Elviye-i Selâse
Elviye-i Selâse, Osmanlı döneminde Batum, Kars ve Ardahan livalarının (sancak) ortak adıydı. “Üç Liva” (elviye livanın çoğuludur) anlamına gelir.[1]
Bu tabirin, özellikle 1878'den itibaren kullanıldığı söylenebilir. Bu üç sancak, 93 Harbi (1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı)'nin ardından yapılan antlaşmayla Çarlık Rusyasına bırakıldı.
3 Mart 1918'de imzalanan Brest-Litovsk Antlaşması'yla yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. Bununla birlikte 30 Ekim 1918'de imzalanan Mondros Mütarekesi uyarınca Osmanlılar bu bölgeyi boşaltmak zorunda kaldılar.
Bir süre Cenûb-i Garbî Kafkas Hükümeti Cumhuriyesi denetiminde kalan Batum, Kars ve Ardahan, daha sonra Gürcistan'ın ve Ermenistan'ın denetimine girdi. 16 Mart 1921 tarihli Moskova Antlaşması ve 13 Ekim 1921 tarihli Kars Antlaşması hükümleri uyarınca Batum Gürcistan'a, Kars ve Ardahan Türkiye'ye bırakıldı.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Vilâyat-ı Selâse (Üç İl: Kosova, Manastır ve Selanik)
- Vilâyat-ı Sitte (Altı İl: Erzurum, Van, Harput, Diyarbekir, Sivas, Bitlis)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2020.