Emel Esin
 | Bu maddede kaynak listesi bulunmasına karşın metin içi kaynakların yetersizliği nedeniyle bazı bilgilerin hangi kaynaktan alındığı belirsizdir. (Nisan 2018) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Emel Esin | |
|---|---|
| Doğum | 1914 İstanbul |
| Ölüm | 26 Şubat 1987 İstanbul |
| Defin yeri | Karacaahmet Mezarlığı |
| Meslek | Türk-İslâm kültür ve sanat tarihi uzmanı |
| Evlilik | Seyfullah Esin (e. 1941; ö. 1982) |
Emel Esin (1914, İstanbul - 26 Şubat 1987, İstanbul), Türk-İslâm kültür ve sanat tarihi uzmanıydı.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Türkçülüğün önemli isimlerinden, Türk Ocağı kurucular heyeti üyesi, meşrutiyet meclisi mebuslarından, birinci meclis hükûmetinin maliye ve dahiliye vekili, daha sonra diplomat olan Ahmet Ferit Tek ile Fecr-i Âtî devri yazarlarından romancı Müfide Ferid Hanım’ın kızıdır. İngiltere ve Fransa’da tahsil gördü. Fransızca, İngilizce ve Almanca öğrendi. Lise sonrası bakaloryasını verdi ve mimarlık tahsili görmek üzere Orta Çağ usulünde öğretim veren École des Beaux-Arts’a kaydoldu. Buranın ağır şartlarından hoşlanmadı ve tahsilini yarıda bıraktı. Ebeveyninin tahsil görmüş olduğu Ecole des Sciences Politiques’in tarih bölümüne kaydolarak buradan mezun oldu. Yüksek matematik sahasında Sorbonne’dan sertifika aldı. Daha sonra Paris ve Viyana güzel sanatlar akademilerinde mimarî, resim, mozaik, vitray ve gravür gibi alanlarda öğrenim gördü.
Türkiye’de Prof. Necati Lugal’den Arapça ve Farsça, Prof. Dr. Zeki Velidi Togan’dan Orta Asya tarihi ve Prof. Dr. Herbert Jansky’den Orta Çağ Türkçe metinleri dersleri aldı. Paris Üniversitesi’nde Le Dragon dans l’iconographie Turque (Türk İkonografisinde Ejder) başlıklı tezini savunarak sanat tarihi doktoru payesini kazandı. İyi derecede bildiği belli başlı Doğu ve Batı dillerinin yanında Moskova Sefiresi iken Rusça da öğrendiği için farklı dillerdeki eserleri inceleyip değerlendirmek suretiyle Türk ve İslam sanat tarihi ve arkeolojisi sahalarında dikkat çekici çalışmalara girişti ve önemli eserler yazdı. Fiş usulü ile çalışan Esin, topladığı bilgileri fişlere kaydederek sakladığı için binlerce fişten meydana gelen bir ihtisas koleksiyonu oluşturdu. Çalışmalarını yalnız başına ve gönüllü olarak yürüttü, ülke içinde ve ülke dışında katıldığı kongrelerde tebliğler verdi, yerli yabancı dergilerde makaleleri yayımlandı.
İslâm Ansiklopedisi heyetinin talebi üzerine “Tirmiz” ve “Turfan”; Türk Ansiklopedisi'ne aralarında “Hac”, “Hacer-i Esved”, “Hızır”, “Hz. İbrâhim”, “Kâbe”, “Medine”, “Mekke”, “Medrese”, “Mescid”, “Mescid-i Aksâ”, “Minare” maddeleriyle İslâm, İlhanlı, İran, Karahanlı ve Karluk sanatlarıyla ilgili madde kısımlarını, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi'ne de “Ahmed Yesevî Külliyesi”, “Ahsîkes”, “Almalığ”, “Amuderya” ve “Börk” maddelerini kaleme aldı.
Türk-Arap İncelemeleri Vakfı'nın kurucu üyeleri arasında yer aldı. 1983 yılında, Atatürk Kültür Dil Tarih Yüksek Kurumu bünyesindeki Atatürk Kültür Merkezi aslî üyeliğine seçildi. Atatürk Kültür Merkezi namına olduğu Uygur medeniyeti tarihi, Hâkāni Türk medeniyeti tarihi, Oğuz Türkleri'nin kültür ve sanat tarihine dair çalışmalarını yürütmekteyken 26 Şubat 1987'de İstanbul'da öldü ve Karacaahmet Mezarlığı'na toprağa verildi.
Tek-Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı
[değiştir | kaynağı değiştir]Vefatından sonra, vasiyeti üzerine bağışladığı mal varlığı ile Türk kültürü sahasındaki çalışmaları desteklemek ve bu sahaya dair araştırmaları neşretmek üzere 28 Aralık 1989'da Salacak'taki kendi evinde Tek-Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı kuruldu. Esin'in çoğu Türk kültür ve sanatına dair olmak üzere 7385 cilt kitap, 890 yazma, 4500 makale ve ayrı basım ile 290 ayrı dergi yanında çeşitli çalışmalarıyla ilgili dosyalar ve zengin bir fotoğraf ve dia arşivini ihtiva eden zengin ve emsalsiz kütüphanesi de adına kurulan bu vakfın bünyesinde olup katalogları vakıfça yayımlanmıştır. Emel Esin, 1931 yılında Mısır Prensi Vahid Yüsri Paşa ile evlendiyse de bu evliliği, Vahid Yüsri Paşa'nın ikinci bir evliliği sebebiyle uzun sürmeden sona ermiştir. Japonya sefiri olan babasıyla Tokyo'ya giden Esin, 1941 yılında Tokyo'da Plevne kahramanı Gazi İbrahim Edhem Paşa'nın ailesinden büyükelçi Seyfullah Esin'le evlenmiştir. Çocuğu olmamıştır.
Eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Orta Asya'da Maddî Kültürün Oluşumu
- Türk Kozmolojisine Giriş ISBN 975-8240-43-9
- Türk Sanatında İkonografik Motifler, 457
- Türklerde Maddî Kültürün Oluşumu
- Aspects of Turkish Civilisation In Cyprus, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yay.: 14, Ankara, 1965, 83 s
- Türkistan Seyahatnamesi, Ankara 1959, 123 s.
- Mecca the Blessed Madinah the Radiant, London, 1963, 64 p.
- Antecedents and Development Of Buddhist and Manichean Turkish Art in Eastern Turkestan And Kansu, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, İstanbul, 1967. 120 s.
- Lebbeyk Hac Hâtıraları, İstanbul, 1968.
- Türk Kültürü El Kitabı, II. Cild I/B -İslamiyetten Önceki Türk Kültür Tarihi ve İslam'a Giriş, Edebiyat Fakültesi Matbaası, İstanbul, 1978.
- A History Of Pre-Islamic and Early-Islamic Turkish Culture (Supplement to the Handbook of Turkish Culture, Series II, Volume 1/b), İstanbul, Ünal matbaası, 1980, 400+116S., levha.16.
- Türk Kosmolojisi (İstanbul 1979). 11. Türk Kültür Tarihi İç - Asya'daki Erken Safhalar, Ankara 1985.
- The Culture of the Turks: The Initial Inner Asian Phase, Ankara 1986.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dr. Emel Esin Kütüphanesi Kataloğu: Kitaplar, Haz: Mihin Lugal... [v.d], İstanbul: Tek-Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı, 1994, VII, 443 s.
- Dr. Emel Esin Kütüphanesi Kataloğu: Ayrıbasımlar - Makaleler, Haz: Mihin Lugal... [v.d.] İstanbul: Tek-Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı, 1997. IV, 349 s.
- Dr. Emel Esin Kütüphanesi Kataloğu: Yazma Eserler, Haz: Mine Esiner Özen, İstanbul: Tek-Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı, 1995. IX, 264, [8s. Levha].
Dış Bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kaplan, Mehmet ve İnci Enginün, “Emel Esin İle Mülâkat”, Kaynaklar, 2 (Ankara 1984) 58-65.
- Baykara, Tuncer, “Dr. Emel Esin”, Türk Kültürü Araştırmaları, XXIV/1 (1986), s. V – IX.
- Cunbur, Müjgân, “Dr. Emel Esin’i Kaybettik 7 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.”, Erdem, III/7, Ankara 1987, s. 297-307.
- Köprülü, Orhan F., “Emel Esin’in Arkasından”, Türk Kültürü, XXV/290 (1987), s. 340-341.
- Üçer, “Müjgân, “Dr. Emel Esin’den Hatıralar”, Türk Kültürü, XXV/288 (1987), s. 219-223.
- İhsanoğlu, Ekmeleddin, “A Tribute to Dr. Emel Esin”, Art and the Islamic World, IV/4, London 1987-88, s. 81-83.
- Öztürkmen, N[eriman] Malkoç, “Dolu Yaşanmış Bir Hayat”, Zaman, (18-23 Eylül 1989).
- “Tek - Esin Türk Kültürünü Araştırma ve Geliştirme Vakfı”, STAD, III/8 (1990), s. 10.
- Özel, Ahmet, “ESİN, Emel” TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 11, s. 381
- Akder, Necati, “Seçkin Vatansever, Büyük Milliyetçi, Değerli Fikir ve Mefkûre Adamı Ahmet Ferit Üful Etti, Türk Kültürü, sayı: 110, 1971, s. 116–128.
- Kabalcı Yayınevi
