Fréhel
| Fréhel | |
|---|---|
1908.jpg) "Pervenche" sahne adını aldığı 1908 yılından bir portresinde Fréhel. | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Marguerite Boulc'h 13 Temmuz 1891 |
| Ölüm | 3 Şubat 1951 (59 yaşında) |
| Başladığı yer |  Paris, Fransa |
| Tarzlar | Şanson |
| Meslekler | Şarkıcı, aktris |
| Etkin yıllar | 1908-1949 |
Fréhel (d. 13 Temmuz 1891, Paris - ö. 3 Şubat 1951, Paris), Fransız şarkıcıdır. İki savaş arası dönemin önemli müzik figürlerindendir.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]![[icon]](/wiki/Dosya:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
Gerçek adı Marguerite Boulc'h olan şarkıcı, Bessières Bulvarı, 109 numaralı evde doğdu.[1] Plougasnou komününün bir köyü olan Primel-Trégastel kökenli, Breton bir çiftin kızıdır.[2] Babası, lokomotif çarpması sonucunda bir kolunu kaybetmiş eski bir demiryolu işçisi iken, annesi ise kapıcılık yapmasının yanı sıra, eşinin durumundan muzdarip bir fuhuş müptelasıydı. 15 yaşında, kapı kapı kozmetik ürünleri satmaya başladı. Ebeveyninin ilgisine mazhar olamayan genç Marguerite, Paris'in parıltılı mahallelerinde büyüdü. Bir gün satıcılık yaparken, saygın vodvil oyuncusu Belle Otero'nun Marguerite'yı şarkı söylerken duyup, yapımcılarla tanıştırmasıyla hayatı yeni bir rotaya girdi. Otero, genç kızın cesaretini takdir etti ve alamet-i farikası sesine istinaden, "Pervenche" (cezayirmenekşesi) adıyla sahneye çıkmasını teklif etti.
Şarkıları
[değiştir | kaynağı değiştir]- C'est une gosse (1908)
- Fenfant d'amour (1908)
- Musette (1926)
- Quand on a trop de cœur (1926)
- J'ai l'cafard (1927)
- La vraie de vraie (1927)
- L'Obsédé (1927)
- Sous la blafarde (1927)
- La Valse des coups de pieds au… boum (1927)
- Peut-être (1928)
- À Paris dans la nuit (1928)
- La rue de la joie (1928)
- Hantise (1928)
- Berceuse du petit gueux (1928)
- Ensemble (1929)
- La Coco (1929)
- La Réserve
- Pauvre grand (1930)
- Comme un moineau (1930)
- Toute la chanson d'amour (1930)
- Comme une fleur (1931)
- La Chanson du vieux marin (1931)
- À la dérive (1931)
- Dans la rue (1932)
- Il n'est pas distingué (1932)
- Sous le pont noir (1932)
- La chanson d'autrefois (1933)
- La zone (1933)
- J'n'attends plus rien (1933)
- Le Grand Léon (1933)
- C'est un mâle (1933)
- Si tu n'étais pas là (1934)
- Prends-moi (1934)
- Tire ton soufflet (1934)
- La Peur (1935)
- Il encaisse tout (1935)
- Il est trop tard (1935)
- Où sont tous mes amants ? (1935)
- Rien ne vaut l'accordéon (1935)
- La Valse à tout le monde (1936)
- Le Fils de la femme poisson (1936)
- Les filles qui la nuit... (1936)
- Maison louche (1936)
- Tel qu'il est (1936)
- Et v'la pourquoi (1936)
- Pépé le moko (1936)
- Sous la flotte (1936)
- Tout change dans la vie (1936)
- C'est un petit bal musette (1936)
- Pleure (1937)
- Derrière la clique (1938)
- L'Amour des hommes (1938)
- La Chanson des fortifs (1938)
- La Môme Catch-catch (1938)
- Ohé ! les copains ! (1939)
- La Der des der (1939)
- La Java bleue (1939)
- Sans lendemain (1939)
Filmografi
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1930: Celles qui s'en font adlı kısa metraj filmde Germaine Dulac karakterini canlandırdı ve iki şarkı söyledi: Toute seule ve A la dérive.
- 1932: Cœur de lilas 'da Anatol Litvak La Douleur şarkısını söyledi.
- 1934: La Rue sans nom 'da Pierre Chenal karakterini canlandırdı ve La Méhoul şarkısını söyledi.
- 1934: Amok de Fédor Ozep: La chanteuse du cabaret
- 1934: Je n'ai plus rien de Germaine Dulac - chanson filmée, court métrage -
- 1936: Gigolette de Yvan Noé: La chanteuse
- 1936: Le Roman d'un tricheur de Sacha Guitry: Redhead (chanteuse)
- 1936: Radio de Maurice Cloche - court métrage -
- 1937: L'Innocent de Maurice Cammage
- 1937: Pépé le Moko de Julien Duvivier: Tania
- 1938: La Rue sans joie d'André Hugon: Henriette
- 1938: Le Puritain de Jeff Musso
- 1938: La Maison du Maltais de Pierre Chenal: Rosina
- 1939: Une java de Claude Orval: La patronne du bar
- 1939: Berlingot et compagnie de Fernand Rivers: Bohemia
- 1940: L'Entraîneuse de Albert Valentin: La chanteuse
- 1941: L'Enfer des anges de Christian Jaque: La femme Sulpice
- 1947: L'Homme traqué de Robert Bibal: La mère Tout le Monde
- 1949: Un homme marche dans la ville de Marcel Pagliero: La femme de Buck
- 1949: Maya de Raymond Bernard: Notre Mère
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Olivier Barrot ve Raymond Chirat : Noir & Blanc, 250 acteurs du cinéma français 1930-1960, Flammarion, 2000.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Discogs'ta Fréhel diskografisi
- İMDb sayfası. 20 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Splendeur et déchéance : Fréhel, 60 ans déjà ! (biographie) 26 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
