Francisco Largo Caballero
Francisco Largo Caballero (15 Ekim 1869 - 23 Mart 1946) İspanyol bir politikacı ve sendikacıydı ve İspanyol Sosyalist İşçi Partisi'nin (PSOE) ve İşçi Genel Birliği'nin (UGT) tarihi liderlerinden biriydi. Caballero, 1936 ve 1937'de, İspanya İç Savaşı sırasında İkinci İspanya Cumhuriyeti Başbakanı olarak görev yaptı.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Madrid'de doğdu, gençliğinde sıvacı olarak çalıştı. 1890'da bir inşaat işçileri grevine katıldı ve 1894'te PSOE'ye katıldı. 1925'te parti kurucusu Pablo Iglesias'ın ölümü üzerine, partinin başına geçti.
Politik Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]_despacho_de_Francisco_Largo_Caballero.png)
1931-1933 yılları arasında Niceto Alcalá-Zamora başkanlığındaki İkinci İspanya Cumhuriyeti'nin ilk hükûmetlerinde ve halefi Manuel Azaña'nın Çalışma İlişkileri Bakanı olarak görev yaptı.
19 Kasım 1933 seçimlerinde, sağcı Özerk Sağ İspanyol Konfederasyonu (CEDA) İspanya'da iktidar oldu.Ekim 1934'ün başlarında, üç CEDA bakanı hükûmete girdikten sonra, işçilerin başarısız silahlı direnişinin liderlerinden biri oldu (çoğunlukla Asturias'ta) CEDA'nın hakim olduğu hükûmet tarafından zorla indirildi. İspanya Komünist Partisi (PCE) ve anarşist sendika Confederacion Nacional del Trabajo (CNT) gibi diğer işçi siyasi partileri ve sendikalarla ittifak paktını savundu. Bir kez daha, bu onu Indalecio Prieto ile karşı karşıya getirdi.
Sürgün ve ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Cunhuriyet'in 1939'da savaşı kaybetmesinden sonra Fransa'ya kaçan Caballero, Fransa'daki Nazi işgali sırasında Almanlarca esir alınmış ve İkinci Dünya Savaşı'nı, savaşın bitiminde kampın dağıtılmasına ve esrilerin serbest bırakılmasına dek Sachsenhausen Toplama Kampı'nda esir olarak geçirmiştir.[1]
23 Mart 1946'da, Paris'te sürgünde hayatını kaybetmiş;[2] önce Père Lachaise Mezarlığı'nda defnedilmiş, Franco'nun 1975'teki ölümünün ardından naaşı Madrid'e getirilmiştir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Beevor 2006, s. 413.
- ^ Thomas 2003, s. 39.
