Gerçeklik testi
Gerçeklik testi, bir kişinin nesnel ya da gerçek dünyayla olan ilişkisinin, bir gözlemci tarafından yansıtıldığı ve değerlendirildiği psikoterapötik bir işlemdir. Gerçeklik testi başlangıçta Sigmund Freud tarafından tasarlanmıştır.[1] Kişinin düşünce ve duygularını içeren iç dünyasını dış dünyadan ayırt etme süreci; psikanaliz ve davranış terapisinde yaygın olarak kullanılan bir tekniktir.
Gerçeklik testi, psikoterapi ve danışmanlık ortamlarında uygulanabilir. Testin uygulayıcıları, hastanın veya istemcinin düşüncelerini duygusal olarak değil mantıksal olarak değerlendirmek ve daha sonra düşüncelerinin geçerli olup olmadığını belirlemek için gerçeklik testini kullanır. İçsel olarak tutarlı ve gerçekte temellendirilmiş düşünceler olup olmadığı saptanmaya çalışılır. Gerçeklik testinin odağı, mutlaka davranış veya düşüncenin kaynağına değil, şu andaki ve şimdiki düşüncelerin meydana geldiği ve davranışları etkilediği gerçeğine odaklanmaktadır. Bu teknik uygulanan, hasta veya istemci genellikle yaşadıkları düşüncelerin aslında geçerli olmadığını veya gerçekliğe dayalı olmadığını ve bu nedenle yaşamsal kararlarının temeli olarak kullanılmaması gerektiğini görebilir.[2] Gerçeklik testi, daha önce tutulan olumsuz ya da gerçekçi olmayan beklentileri onaylayıp değiştirerek düzeltici duygusal deneyimleri kolaylaştırmaya yardımcı olmak için kullanılabilir.
Gerçeklik testi tekniklerini kullanan terapistler, iç deneyimlerinin dış gerçeklikle nasıl ilişkili olduğu konusunda mantıklı sonuçların oluşmasına yardımcı olmak için genellikle hasta veya istemcinin zihinsel dikkat, algı, hafıza ve yargı süreçlerini dayanak alır.[3]
Arabuluculuk ve uzlaştırmacılıkta gerçeklik testi
[değiştir | kaynağı değiştir]Gerçeklik testi arabulucu veya uzlaştırmacının uzlaşma olmaması halinde taraflarca katlanılacak maliyetler (para, zaman, itibar vs.) ile ilgili farkındalık yaratması, onları anlaşmaya varamamanın beraberinde getireceği gerçeklikle yüzleştirmesidir. Arabulucu veya uzlaştırmacı, tarafları bu şekilde uzlaşıya ikna etmeye çalışır.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Freud, S. (1911). Formulations regarding the two principles in mental functioning. Collected papers, 4, 13-21.
- ^ Landa, Y., Silverstein, S. M., Schwartz, F., & Savitz, A. (2006). Group cognitive behavioral therapy for delusions: helping patients improve reality testing. Journal of Contemporary Psychotherapy, 36, 9-17.
- ^ Hurvich, M. (1970). On the concept of reality testing. The International Journal of Psychoanalysis, 51, 299-312.
- ^ Prof.Dr. Ünsal Sığrı, Dr. Hakan Karabacak, Arabulucu ve Uzlaştırmacı El Kitabı, Optimist Yayın Grubu, 2019 ISBN 978-605-7842-59-6