Giorgi Şervaşidze

Giorgi Şervaşidze გიორგი შერვაშიძე
Abhazya Prensi
Doğum	17 ya da 25 Eylül 1846 Sohum
Ölüm	19 Şubat 1918 Sohum
Defin	Lihni ya da Mokvi
Eş(ler)i	Elene (Elo) Andrevskay
Hanedan	Şervaşidze Hanedanı
Babası	Miheil Şervaşidze
Annesi	Aleksandra Dadiani
Meslek	Abhaz ve Gürcü şair Tiyatro senaristi Yayıncı Kamusal figür

Giorgi Şervaşidze (Çaçba) (d. 17 Eylül ya da 25 Eylül 1846 — ö. 19 Şubat 1918) Abhazya'nın son prensi, büyük prens Miheil Şervaşidze (Hamit Bey) ve Prenses Aleksandra Dadiani'nin oğlu, Abhaz ve Gürcü şair, tiyatro senaristi, yayıncı, kamusal figür ve Tergdaleuli.

Giorgi Şervaşidze, Gürcistan'ın kültürel mirası, Abhazya'nın tarihi ve folkloru hakkında büyük bilgiye sahipti. Abhazca, Gürcüce ve Rusça olmak üzere üç dilde yazdı. Dünya görüşü Gürcü, Rus ve Avrupa düşüncesinin kalbinde şekillendi.

İlia Çavçavadze, Akaki Tsereteli, Sergei Meshi ve diğer Tergdaleulilerin yakın dostuydu. Ulusal kimliğin korunması, ulusal değerlerin, dil ve kültürün geliştirilmesi, Gürcü ve Abhaz halklarının tarihinin tahrir edilmesi, iki kardeş halkın ulusal köklerinin ve ilişkilerinin korunması için onlarla birlikte mücadele etti.

Yaşamı

Giorgi Şervaşidze hala çocuk yaştayken (01.01. 1847 ) Preobrajenskiy alayı Rus İmparatorluk Muhafızı praporşiği (rütbesi) ile ödüllendirildi. 10 Haziran 1863'te Kafkas Birlikleri Başkomutanı I. Nikolay'ın oğlu Romanov'un emir subayı oldu. 24 Nisan 1864'te Kafkasya Valisi'nin emri ile Miheil Şervaşidze ve mirasçıları prenslik üzerindeki haklarından mahrum bırakıldı, Abhazya Prensliği fesh edildi ve Abhazya'da doğrudan doğruya Rus idaresi kuruldu (Sohum Askeri İdaresi). Şervaşidzelerin sahip olduğu tüm mülkler Abhaz karşıtı yetkililere dağıtıldı. 1866 yılı Nisan ayında Rus yetkililerin Abhazya'daki başına buyrukluğu zirveye çıktığında Köylü reformu hazırlıkları sırasında büyük bir ayaklanma patlak verdi (26 Temmuz). Ayaklanan Abhazlar o zamanlar 20 yaşındaki Giorgi Şervaşidze'yi prens ilan etti. Ancak aynı yılın Ağustos ayında, Dimitri Sviatopolk-Mirsky liderliğindeki Ruslar, Abhazların toplu olarak Türkiye'ye sürgün edilmesine yol açan ayaklanmayı acımasızca bastırdı. Bu olay tarih yazımında "Muhacirlik" olarak bilinir.

Şervaşidze, Rus hükûmetinin politikasını şiddetle eleştirdi, taktiklerin değiştirilmesini ve halkın geleneklerine saygı gösterilmesini belirtti. Bu nedenle, Kafkasya'ya dönme hakkı olmaksızın ayaklanmaya katılan entelektüel bir katılımcı olarak Rusya'nın Orenburg kentine sürgün edildi.

Rusya'ya sürgünü sırasında, Odessa Askeri Bölgesi, Orenburg Kazak Alayı'nda görev yaptı. 1872-1875 yıllarında askerlikten emekli oldu. Abhaz ayaklanmasıyla ilgili soruşturma sonucunda, dokuz yıl sonra beraat etti ve sürgünden Gürcistan'a dönmesine izin verildi, ancak 1905'e kadar Abhazya'ya girmesi yasaklandı.