Giuseppe De Nittis
| Giuseppe De Nittis | |
|---|---|
,_by_Giuseppe_De_Nittis.jpg) Giuseppe De Nittis, Otoportre | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 25 Şubat 1846 Barletta, Sicilyateyn Kraliyeti |
| Ölüm | 21 Ağustos 1884 (38 yaşında) Saint-Germain-en-Laye, Fransa |
| Uyruk | İtalyan |
| Alanı | Resim, Kalemişi |
| Sanat eğitimi | Napoli Güzel Sanatlar Akademisi |
| Katıldığı akımlar | natüralizm, empresyonizm, japonizm |
| Etkiledikleri | Vincenzo Petrocelli |
Giuseppe De Nittis (25 Şubat 1846, Barletta - 21 Ağustos 1884, Saint-Germain-en-Laye)[1] Paris Salon Sanatı stili ile Empresyonizmi çalışmalarında birleştiren İtalyan ressam.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]De Nittis Barletta'da doğdu ve ilk eğitimini Giovanni Battista Calò tarafından aldı. 1863'te itaatsizliği yüzünden Napoli'de bulunan Instituto di Belle Arti'den kovulduktan sonra 1864'te bir sergide iki tablosunun sergilenmesiyle kariyerinin başlangıcını yaptı.
De Nittis, Macchiaioli gibi artistlerle bir araya geldi. Telemaco Signorini ile dostluk kurdu ve Floransa'da sergi açtı.
1867'de Paris 'e taşındı ve sanat tüccarı Adolphe Goupil ile satılabilir tür eserler üretmesi talebi bulunan bir sözleşme yaptı. Salon'da kendine belirli bir ziyaretçi kitlesi oluşturup biraz görünürlük kazandıktan sonra İtalya'ya döndü ve burada serbest çalışmalarının yanı sıa doğadan resim yapmaktan çekinerek birkaç Vezüv resmi yaptı.
1872'de De Nittis Paris'e döndü ve artık Goupil ile sözleşmesi olmayan, 1874 tarihli Che freddo! (Donma!) adlı tablosuyla Salon'da bir başarı elde etti (özel koleksiyon).[2] Aynı yıl Nadar'da düzenlenen ilk Empresyonist sergisine davet edildi. Davet, Telemaco Signorini, Giovanni Boldini ve Federico Zandomeneghi dahil olmak üzere Paris'te yaşayan birkaç İtalyan ressamın arkadaşı olan Edgar Degas 'dan geldi. De Nittis, tüm Empresyonistler tarafından kabul edilmedi ve sonraki sergilerine katılmadı.[3]
Londra 'ya bir gezisi bir dizi Empresyonist resimle sonuçlandı. 1875'te De Nittis, geri kalan yıllarında kendisi için önemli bir araç haline gelen ve popülerleşmesine yardımcı olan pastel 'i aldı.[3] Evinin favori bir buluşma yeri olduğu Paris'e geri döndü. Parisli yazarlar ve sanatçıların yanı sıra gurbetçi İtalyanlar için, De Goncourt, Zola, Manet ve Duranty gibi modellerin pastel portrelerini yaptı.[2] En büyük eserlerinde, Auteuil'de Yarışlar (1881) adlı triptik gibi en büyük eserleri için ortam olarak pastelleri tercih etti.[3]
De Nittis, 1878 Exposition Universelle 'de on iki resim sergiledi ve altın madalya ile ödüllendirildi.[3] Aynı yıl Légion d'honneur ödülünü aldı.
1884'te, 38 yaşında, De Nittis Saint-Germain-en-Laye 'de felç geçirerek aniden öldü. Eşi Parisli Léontine Lucile Gruvelle (1869'da evlendi) resimlerini Barletta kasabasına bağışladı ve şimdi ressamın memleketindeki Marra Sarayı'ndaki Pinacoteca De Nittis'te toplandı.
De Nittis'in eserleri, Paris'teki Orsay Müzesi, Londra'daki British Museum ve New York'taki Metropolitan Sanat Müzesi dahil olmak üzere birçok kamu koleksiyonunda yer alır. Return from the Races ve Uzmanlar resimleri Filedelfia Sanat Müzesi ‘ndedir.
Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Che Freddo! (Öyle soğuk ki), 1874
-
Westminster Köprüsü, 1878 -
Tren geçiyor -
Bahçede kahvaltı, 1883
_-_De_Nittis.JPG)
 | İtalyan ressam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
,_by_Giuseppe_De_Nittis.jpg){kind=link}
,_by_Giuseppe_Self-portrait_(1883-84),_by_Giuseppe_De_Nittis.jpg){kind=link}
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Efrem Gisella Calingaert. "De Nittis, Giuseppe." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 9 Aug. 2013.<http://www.oxfordartonline.com/subscriber/article/grove/art/T022153 6 Ağustos 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.>
- ^ a b Steingräber & Matteucci 1984, p. 111
- ^ a b c d Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;Calingaertisimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)